شهرستان آستانه اشرفیه

شهرستان آستانه اشرفیه (به گیلکی: أسسؤنه) از شهرستان‌های استان گیلان در شمال ایران است.

اطلاعات کلی
کشور ایران
استانگیلان
مرکز شهرستانآستانه اشرفیه
سایر شهرهاآستانه اشرفیه، کیاشهر
بخش‌هابخش مرکزی، بخش کیاشهر
نام‌های پیشینکوچان
مردم
جمعیت۱۱۰۲۷۷
تراکم جمعیت۳۱۶ نفر بر کیلومتر مربع
مذهبشیعه
جغرافیای طبیعی
مساحت۴۲۶/۶ کیلومتر مربع کیلومتر مربع
ارتفاع از سطح دریا
آب‌وهوا
بارش سالانه۱۵۰۰ میلی‌متر[1]
داده‌های دیگر
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۱۳

مرکز این شهرستان آستانه اشرفیه است.

تقسیمات کشوری

شهر: آستانه اشرفیه

شهر: بندرکیاشهر

منطقه آزاد

از سال ۱۳۹۲ با افزایش محدوده منطقه آزاد شهرستان آستانه اشرفیه نیز به محدوده منطقه آزاد افزوده شده پیش از این شهرستان‌های رشت و انزلی در محدوده آزاد بودند.[2] محدوده‌ای به مساحت (۵۵۷۸) هکتار از شمال به طول (۲۱۹۰۵) متر به دریا، از جنوب به طول (۲۹۰۵۲) متر به اراضی محدوده شهرستان رشت، از غرب به طول (۳۳۵۰) متر به محدوده فعلی منطقه آزاد تجاری ـ صنعتی انزلی و از شرق به طول (۶۱۸۱) متر به رودخانه سفیدرود واقع در شرق محدوده فعلی منطقه آزاد تجاری ـ صنعتی انزلی در شهرستان آستانه اشرفیه.[3] پارک ملی بوجاق نیز با کاربری گردشگری در محدوده منطقه آزاد قرار دارد.[4]

موقعیت جغرافیایی

آستانه اشرفیه در ۳۵ کیلومتری مرکز استان رشت واقع است و فاصلهٔ آن تا شهر لاهیجان ۷ کیلومتر است.

این شهرستان با وسعت ۴۲۶/۶ کیلومتر مربع در شرق گیلان در عرض جغرافیایی ۳۷ درجه و ۱۶ دقیقه و طول جغرافیایی ۴۹ درجه و ۵۶ دقیقه شرق نصف النهار مبدأ واقع شده‌است و ارتفاع متوسط آن از سطح دریا -۲ متر است.

شهرستان آستانه اشرفیه با جمعیت ۱۲۵٫۴۳۷ نفر از دو بخش مرکزی با ۴ دهستان (کورکاء، دهشال، کیسم و چهارده) و بخش بندر کیاشهر با ۲ دهستان (دهسر و دهکاء) تشکیل شده‌است.

۴۲ درصد جمعیت این شهرستان شهرنشین و ساکن در دو شهر آستانه اشرفیه و بندر کیاشهر و ۵۸ درصد روستانشین و ساکن در ۱۰۷ روستا می‌باشند.

این شهرستان شامل دو شهر، دو بخش، ۶ دهستان و ۹۸ آبادی می‌باشد. شهر آستانه اشرفیه مرکز شهرستان است که در تلفظ محلی به آن «پیله أسسؤنه» گفته می‌شود. طول جغرافیایی آن °۴۹ وَ ۵۸ شرقی و عرض جغرافیائی آن °۳۷ وَ ۱۵ شمالی است پلی به طول ۸۵۰ متر در این شهر بر روی سفیدرود احداث گردیده‌است که این شهر را به رشت مرتبط می‌سازد.

آرامگاه دکتر محمد معین نیز در شهر آستانه قرار دارد.

وجه تسمیه

شهرستان که چهارمین شهر مذهبی کشورمان در مرکز آن قرار دارد در گذشته کوچان نامیده می‌شد و پس از تدفین پیکرسید جلال‌الدین اشرف پسر موسی کاظم در این شهر نام آن به درگاه (:آستانه) ورود به بارگاه سید جلال الدین اشرف یا «آستانه اشرفیه» تغییر یافت.

آب و هوا

نقشهٔ آب و هوایی ایران. آب و هوای آستانه اشرفیه معتدل و فوق‌العاده مرطوب است.

آب وهوای آستانه مانند دیگر نقاط گیلان از نوع اب و هوای معتدل مدیترانه‌ای با رطوبت کمی بیشتر می‌باشد. در بعضی از سالها، چنانچه توده هوای سرد شمال، این ناحیه را تحت تأثیر قرار دهد، نظم و اعتدال چند ساله به هم خورده و شدت سرما، زیاد می‌شود.[5]

اب و هوای آستانه اشرفیه بایگانی‌شده در ۵ ژانویه ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine

اب وهوای کیاشهر بایگانی‌شده در ۹ ژوئن ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine

تاریخ

این شهر در قدیم «کوچان» نام داشته‌است. کاشانی در تاریخ اولجایتو از کوچیان نام برده که احتمالاً صورت دیگر همین نام است (ص ۶۰). پس از به خاک سپردن آقاسیدحسن یا سیدابراهیم معروف به سلطان سیدجلال‌الدین اشرف (ع) فرزند امام‌موسی کاظم (ع) در آنجا، به تدریج نام کوچیان فراموش گردید و نام آستانه اشرفیه متداول شد. اسکندربیک ترکمان، نام این روستا را آستانه، یاد کرده و آن را از توابع لاهیجان به‌شمار آورده‌است (۱/۵۱۴). فومنی گیلانی نیز در تاریخ خود نامی از آستان اشرفیه به میان آورده‌است (ص ۱۰۳). مکنزی که در ۱۲۷۴ق/۱۸۵۷م از اینجا گذشته جمعیت آستانه را در حدود ۷۰ خانوار برآورد کرده‌است. به گفته او در فصل ابریشم در آنجا به زائران حرم جلال‌الدین اشرف غذای رایگان داده می‌شود (ص ۲۲). رابینو نیز از آستانه نام برده و شرحی دربارهٔ آن به دست داده‌است. به گفته او هر سال در فصل ابریشم زائران به سوی این زیارتگاه سرازیر می‌شده‌اند و بازار بزرگی که در آن شهر ساخته شده بود منبع سود زیادی برای صاحبان آن بوده‌است (ص ۳۷۳). . قاسم خان گمرکچی ثروتمندترین خان در تاریخ آستانه و همچنین از صاحبان این بازار بود. وی بیش از نیمی از زمین‌های کوچان را در اختیار داشت.

رودخانه‌های مهم آستانه اشرفیه و کیاشهر

شهرستان آستانه اشرفیه به خاطر داشتن چندین رودخانه در اطراف خود، یکی از شهرستانهای سرسبز استان گیلان محسوب می‌شود[6]

جنگل و درختان

منطقه سرسبز آستانه اشرفیه پوشیده از سبزه، خزه، درختچه و درختان انبوه است. درختان این ناحیه عبارتند از:

تسکا، ازگیل، گردو، آلو، ازدار، انار، انجیر، به، پلت، توت، گلابی وحشی، سیب، شاه بلوط، تمشک، بید، افرا، گیلاس و …[7]

جانداران

حیوانات این منطقه عبارتند از:[8]

محصولات

خوشه‌های برنج

از محصولات زراعی این شهرستان می‌توان بادام زمینی (که در واقع مرغوب‌ترین بادام ایران است)، برنج (انواع برنج‌های معطر و طارمی، دم سیاه و…)، گوجه سبز و تخمه آفتاب گردان و مرکبات نام برد.

به دلیل کیفیت و سبکی خاک این منطقه که بیشتر حاصل رسوبات سفیدرود است هویج نیز از محصولات آن است. این شهرستان از مراکز عمده تولید فلفل سبز دانست. ضمناً این شهرستان دارای نوعی کدو تنبل است که از نظر ارزش تغذیه در سطح بالایی قرار دارد. آستانه اشرفیه از مراکز اصلی تولید نهال صنوبر است.

همچنین صید ماهی در دهستان دستک و بندر کیاشهر در سواحل خزر رونق فراوان دارد.

بزرگان علمی و دینی و هنری

  • محمد معین - استاد رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران

اماکن

نما بیرونی مرقد سیدجلال‌الدین اشرف
    • هتل دهدار
  • پارک ساحلی آستانه اشرفیه
  • پارک ملی بوجاق بندرکیاشهر
  • پارک جنگلی بندرکیاشهر
  • آرامگاه آقا سید جلال‌الدین اشرف
  • بقعه‌های آپیر جنگلی آقا سید حسن - آقا سید حسین و امامزاده محمد.
  • بقعه‌های آقاسید محمد کماچال
  • مناظر حاشیهٔ رودخانهٔ سپید رود
  • آرامگاه دکتر محمد معین
  • پل چوبی بندرکیاشهر
  • پل خشتی نیاکو و کیسم
  • تونل جنگلی صفرابسته
  • سواحل دستک
  • منطقهٔ زیبای عسگر آباد دهکاء

دانشگاه‌ها

نگارخانه

پانویس

  1. فرهنگ جغرافیایی۱۶، ۴–۵
  2. «لایحه الحاق فرودگاه بین‌المللی رشت به منطقه آزاد انزلی به مجلس ارائه می‌شود».
  3. «منطقه آزاد انزلی و محدوده آن». وبگاه منطقه آزاد. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ ژوئن ۲۰۱۵.
  4. «رئیس سازمان محیط زیست از پارک ملی بوجاق کیاشهر بازدید کرد». آستان خبر. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ مه ۲۰۱۶.
  5. جغرافیای کامل ایران 2، 1014
  6. سیمای کوچان 1، 81-88
  7. سیمای کوچان 1، 104-108
  8. سیمای کوچان 1، 108-113

منابع

  • اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران ۱۳۸۳خ.
  • اطلس عمومی ایران وجهان، مؤسسه جغرافیایی سحاب، تهران ۱۳۸۴ خ
  • کتاب سیمای کوچان، محمد مهدی فقیه
  • منوگرافی کوچان، عیسی علیزاده

پیوند به بیرون

ویکی‌سفر یک راهنمای سفر برای شهرستان آستانه اشرفیه دارد.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.