تالش (ایران)
بخش جنوبی سرزمین تالِش در استان گیلان و اردبیل در شمال ایران واقع است. این منطقه از سمت شمال به جمهوری آذربایجان، از سمت جنوب و جنوبشرق به شهرستان فومن، از سمت شرق به دریای خزر و از سمت غرب به استان اردبیل محدود شدهاست. تالش از چهار شهرستان آستارا، طوالش، رضوانشهر و ماسال[1] و قسمتهایی از شهرستانهای شفت، فومن و صومعه سرا در گیلان و شهر عنبران در اردبیل تشکیل شدهاست.[2]
جغرافیا
منطقهٔ تالش از جنگل و شالیزار پوشیده شده و خانهباغها به صورت پراکنده در آن گسترده شدهاند. این منطقه به دو قسمت کوهستانی در سمت غرب و جلگهای در سمت شرق تقسیم شده که منطقهٔ کوهستانی، کوههای تالش و منطهٔ جلگهای نیز کنارههای دریای خزر را شامل میشود.[1]
زمینهای کشاورزی و جلگهای سواحل دریای خزر در منطقهٔ تالش از طریق رودهای پرآبی که منبعشان دامنههای رشتهکوههای تالش است، آبیاری میشوند. چشمههای آبمعدنی نظیر آقائولر، قرهگول، علیداشی و ملاهادیچای پس از سیرابکردن زمینهای منطقه به دریای خزر میریزند.[1]
مردم
قومیت و زبان
مردمان منطقه تالش شامل اقوام تالش، گیلک زبانها، آذریزبانها و تات زبانها که ساکنان اصلی منطقهٔ تالش را تشکیل میدهند، میشود. براساس زبان نیز به زبانهای تالشی، گیلکی، ترکی آذربایجانی و تاتی صحبت میکنند.[1]
مذهب
مذهب غالب منطقه شیعه است ولی بخش زیادی از مردم مناطق تالش در مرکز و شمال منطقه که تالشنشین باقیمانده سنی شافعی هستند.[1][3][4][4][5]
جمعیت
در سال ۱۳۹۵ خورشیدی جمعیت منطقهٔ تالش بالغ بر ۵۰۰ هزار نفر بوده که از این تعداد ۲۰۰ هزار نفر در شهرستان طوالش، ۹۵ هزار نفر در شهرستان آستارا، ۷۰ هزار نفر در شهرستان رضوانشهر، ۵۵ هزار نفر در شهرستان ماسال، ۳۰ هزار شهرستان شفت و ۶۰ هزار نفر فومن و صومعه سرا ساکن بودهاست.[6]
پوشش گیاهی و جانوری
درختان آزاد، آلو، ازگیل، انار، انجیر، انجیلی، به، زردآلو، سیب، شبخسب (گلابریشم، هزارولک)، شیردار، فندق، کلمو (خرمالوی وحشی که برای تولید دوشاب از آن استفاده میکنند)، کلهو، گردو، گلابی، گیلاس، لرگ، لیلکی (نوعی آکاسیای خاردار) و مازو، پوشش گیاهی تالش را تشکیل میدهند.[1]
پوشش جانوری منطقهٔ تالش شامل جانوران و پرندگانی همچون آبیا، آهو، ببر (بسیار نادر)، بز کوهی، پلنگ، تورنگ (قرقاول)، خرس قهوهای، خرگوش، خز، خوتکا، راسو، روباه، سمور، شغال، غاز وحشی، گراز، گرگ، گیلانشاه، سوسک، مرغ غواص، مرغابی، موش آبی، موش سیاه، موش صحرایی و یلوه میشود.[1]
جستارهای وابسته
منابع
- «تالش (طالش)». دانشنامهٔ جهان اسلام. دریافتشده در ۱۵ ژوئن ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در
|تاریخ بازدید=
را بررسی کنید (کمک) - "TALES (Tales) DISTRICT – Encyclopaedia Iranica". Encyclopædia Iranica. 2012-10-01. Retrieved 2015-12-31.
- امیر انتخابی هشتپری، شهرام: بررسی تطبیقی کتاب «طالش منطقهای قومی در شمال ایران». در نشریه: کتاب ماه تاریخ و جغرافیا» خرداد و تیر ۱۳۸۴ - شماره ۹۲ و ۹۳.
- رادیو فردا: ایران به روایت عدد و رقم: از تخلف ۱۱ میلیاردی دولت تا آموزش ۵ میمون برای سفر فضایی. بخش: «۱۰ ویژهبرنامه برای جلوگیری از «ایجاد تفرقه» مذهبی در تالش». ۱ فروردین ۱۳۹۳. بازدید: مارس ۲۰۱۴.
- خبرگزاری تقریب. بازدید: مارس ۲۰۱۴.
- «جمعیت و خانوار شهرستانهای کشور بر اساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۹۰». مرکز آمار ایران. بایگانیشده از اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶. دریافتشده در ۱۳۹۲/۰۷/۲۳. تاریخ وارد شده در
|تاریخ بازبینی=
را بررسی کنید (کمک)