استان مغان
استان مغان یا موغان یکی از استان‌های ایران به مرکزیت باجروان در دوره خلفای عباسی بود. این استان شامل شهرهای محمودآباد، پیل‌سوار، برزند، دژمان می‌بود. استان مغان در غرب دریای خزر، جنوب رود ارس و شمال شرق استان آذربایجان جای داشت. این ایالت گاهی جزء آذربایجان محسوب می‌گردید ولی غالباً «ناحیه‌ای جداگانه و مستقل را تشکیل می‌داد. کرسی موقان در سده چهارم (دهم میلادی) شهری بود به همان نام که اکنون تعیین محل آن دشوار است. مقدسی می‌گوید موقان شهری است بر ساحل دو رودخانه و در میان باغستان و تقریباً» به اندازه تبریز است. از نقل وی استنباط می‌گرد که احتمالاً موقان همان باجروان باشد که حمدالله مستوفی آن را کرسی آن ناحیه شمرده و در زمان او (سده ۱۴ میلادی) خراب بوده‌است.[1]
استان مغان در دوره خلفای عباسی
جستارهای وابسته
پانویس
- کتاب جغرافیای تاریخی سرزمین‌های خلافت شرقی، بین‌النهرین، ایران و آسیای مرکزی از زمان فتوحات مسلمین تا ایام تیمور، ۱۳۳۷ خورشیدی، گای لسترنج ترجمه: محمود عرفان، ناشر فارسی: بنگاه ترجمه و نشر کتاب صفحه ۱۸۸ و ۱۸۹
استان‌های ایران در دوره خلافت عباسی | |
|---|---|
| منطقه تالش | |
|---|---|
| زبان و فرهنگ مردم | |
| تاریخ | |
| دیدنی‌ها |
|
| شهرها | |
| افراد |
|
 درگاه:تالش | |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.