کنستانتین فون نویرات
کنستانتین فون نویرات (به آلمانی: Konstantin von Neurath) (زاده ۲ فوریه ۱۸۷۳ – مرگ ۱۴ آگوست ۱۹۵۶) یک وکیل و از ۳۰ ژانویه ۱۹۳۳ تا ۴ فوریه ۱۹۳۸ وزیر امور خارجه آلمان نازی بود.
کنستانتین فون نویرات | |
|---|---|
 | |
| وزیر امور خارجه آلمان نازی | |
| مشغول به کار ۳۰ ژانویه ۱۹۳۳ – ۴ فوریه ۱۹۳۸ | |
| پس از | هاینریش برونینگ |
| پیش از | یواخیم فون ریبنتروپ |
| سفیر آلمان در بریتانیا | |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | کنستانتین فرایهر فون نویرات ۲ فوریهٔ ۱۸۷۳ فایهینگن آن در انتس، امپراتوری آلمان |
| درگذشته | ۱۴ اوت ۱۹۵۶ (۸۳ سال) انتسوایهینگن، آلمان غربی |
| ملیت | .svg.png.webp){kind=small} جمهوری وایمار.svg.png.webp){kind=small} آلمان نازی |
| حزب سیاسی | حزب ملی سوسیالیست کارگران آلمان |
| همسر(ان) | ماری آوگوسته موزر فن فیلزک |
| فرزندان | ۲ فرزند |
| محل تحصیل | دانشگاه ابرهارد کارلز توبینگندانشگاه هومبولت برلین |
| پیشه | ، سیاستمدار |
| تخصص | وکیل |
اوایل زندگی
نویرات در فایهینگن آن در انتس زاده شد.پدربزرگش کنستانتین فرانتس فون نویرات وزیر امور خارجه کارل یکم وورتمبرگ و پدرش کنستانتین سباستین فون نویرات از نمایندگان رایشتاگ و کاخ‌دار ویلهلم دوم وورتمبرگ بود.
وی در دانشگاه توبینگن و دانشگاه هومبولت برلین حقوق خواند.در سال ۱۹۰۱ ازدواج کرد که حاصل این ازدواج یک پسر و یک دختر بود.در جنگ جهانی اول جنگید و موفق به دریافت نشان صلیب آهنین شد.هم‌چنین در میانه‌های جنگ جهانی اول در امپراتوری عثمانی خدمت می‌کرد و شاهد نسل‌کشی ارامنه بود.
فعالیت‌های سیاسی
نویرات در سال ۱۹۱۹ از کارکنان سفارت آلمان در کپنهاگ دانمارک شد.از ۱۹۲۱ تا ۱۹۳۰ سفیر آلمان در رم و از ۱۹۳۰ تا ۱۹۳۲ رئیس سفارت آلمان در لندن بود. وی در سال ۱۹۳۲ از آلمان فراخوانده شد و از ۱ ژوئن ۱۹۳۲ فعالیت خود را به عنوان وزیر امور خارجه در کابینه فرانتس فن پاپن آغاز کرد و در دولت کورت فن شلایشر و آدولف هیتلر نیز در همین سمت بود.
در ۵ نوامبر ۱۹۳۷ در جلسه‌ای میان هیتلر و رهبران امور خارجه رایش سوم تشکیل شد. در این جلسه هیتلر بیان کرد که زمان جنگ است و تصویر خود را از جنگ‌های داخلی که در آینده در شرق و مرکز اروپا قرار است اتفاق بیفتد را شرح داد.وی هم‌چنین بیان داشت که آلمان باید خود را با سیاست خودبسندگی، سیاست لبنسراوم و مسابقه تسلیحاتی با انگلستان و فرانسه برای اقدام سریع‌تر از کشورهای غربی برای مسابقه تسلیحاتی آماده کند. وی گفت که آلمان باید برای این جنگ از زودترین زمان یعنی سال ۱۹۳۸ تا دیرترین زمان یعنی ۱۹۴۳ آماده باشد.
هیتلر تلاش داشت تا گزینه‌هایی در امور خارجه که در کنترل او نیستند را حذف کند. بنابراین نویرات در ۴ فوریه ۱۹۳۸ از مقام خود معلق شد اما با عنوان وزیر فاقد مقام در کابینه هیتلر باقی ماند.
در مه ۱۹۳۹ فرماندار بوهم و موراویا شد. وی اندکی پس از رسیدن به قلعه پراگ، دستور داد تا تمامی احزاب سیاسی و اتحادیه‌های اقتصادی را غیرقانونی اعلام کرد. وی اعتراضات دانشجویان در اکتبر و نوامبر ۱۹۳۹ را سرکوب کرد و ۱٬۲۰۰ دانشجو به اردوگاه‌های کار اجباری نازی‌ها فرستاده شدند و ۹ نفر نیز اعدام شدند. وی هم‌چنین قوانین نورنبرگ را در ارتباط با یهودیان در بوهم و موراویا به اجرا درآورد.
با این حال هیتلر معتقد بود که عملکرد نویرات بسیار نرم و ملایم است. بنابراین راینهارد هایدریش را به سمت معاون او منصوب کرد. با این حال این هادیدریش بود که قدرت اصلی را در اختیار داشت. هایدریش در سال ۱۹۴۲ ترور شد و کورت دالوگه جای او را گرفت. وی در سال ۱۹۴۱ استعفا کرد اما استعفای او در اوت ۱۹۴۳ پذیرفته شد و ویلهلم فریک وزیر سابق کشور جای او را گرفت.
وی در اواخر جنگ با جنبش مقاومت آلمان ارتباط داشت.
دادگاه و زندان
وی پس از جنگ جهانی دوم در دادگاه نورنبرگ محاکمه شد.اتهامات وی این چنین بیان شده بود:"توطئه برای ارتکاب جنایت علیه صلح، برنامه‌ریزی، آغاز و به راه انداختن جنگ‌های تجاوزگرانه، جنایت جنگی و جنایت علیه بشریت."
نویرات در دادگاه در همه موارد مجرم شناخته شد و به ۱۵ سال زندان محکوم شد. تا سال ۱۹۵۴ در زندان اشپانداو نگهداری می‌شد در آن سال به دلیل مشکلات مربوط به سلامتی آزاد شد. وی در نهایت در شهرک انتسوایهینگن در سن ۸۳ سالگی درگذشت.
منابع
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Konstantin_von_Neurath». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۲ اوت ۲۰۱۲.
اعضای کابینه هیتلر | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
