کیخسرو دوم
غیاث الدین کیخسرو (دوم) بن کیقباد (به انگلیسی: Kaykhusraw II) دوازدهمین سلطان از سلاطین سلجوقیان روم بود که از سال ۱۲۳۷ تا زمان مرگش در سال ۱۲۴۶ بر قلمروی سلاطین سلجوقیان روم سلطنت کرد. کیخسرو دوم فرزند کیقباد یکم بود.[2] بعد از به حکومت رسیدن کیخسرو برادرش ناتنی اش و مادرش را به قتل رساند؛ و بعد از مدتی وزیرش سعادت الدین کوپک خود را سلطان خواند و دست به شورش زد و تمام مقاماتی که علیه او بودند رو به قتل رساند و سلطان را در قصر زندانی کرد. بعد از زندانی شدن کیخسرو کسانی که بعش وفادار بودن فراریش دادن و با مادرش به قییله قایی رفت و از پسر سلیمان شاه یعنی ارطغرل قاضی کمک گرفت و سعادت الدین را به قتل رساند. بعد از شورش مجبور شد با فرستادن ارطغرل قاضی پی اوگتای خان صلح قرارداد صلح به بند و بعد از بستن صلح اوگتای خان مرد و مغول کیخسرو دوم را مقصر میدیدن و به دستور گویوک خان و به فرماندهی بایجو نویان به سلجوقیان حمله شد. کیخسرو جوان به دلیل گوش دادن به فرماندهان جوانش و به جنگ با مغول رفت و در جنگ ارزروم شکست خورد و مغول ارزروم سیواس و ارزنجان توست مغول افتاد و از ان به بعد دولت سلجوقی توسط مغول اداره میشد.
کیخسرو دوم | |||||
---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||
سلطان سلجوقیان روم | |||||
سلطنت | ۱۲۳۷–۱۲۴۶ | ||||
پیشین | کیقباد یکم | ||||
جانشین | کیکاووس دوم | ||||
درگذشته | ۱۲۴۶ | ||||
| |||||
پدر | علاءالدین کیقباد | ||||
مادر | ماهپری خاتون[1] |
جستارهای وابسته
پانویس
- Notes on Saldjūq Architectural Patronage in Thirteenth Century Anatolia, H. Crane, Journal of the Economic and Social History of the Orient, Vol. 36, No. 1 (1993), 50.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Kaykhusraw II». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی.