گزش و نیش حشرات

گزش و نیش حشرات (به انگلیسی: Insect bites and stings) در مواقعی رخ می‌دهد که یک حشره برای تغذیه یا از برای دفاع از خود طریق مکانیسم‌های دفاعی خود فردی را نیش می‌زند. برخی حشرات پس از نیش زدن، اقدام به تزریق اسید فرمیک می‌کنند که می‌تواند منجر به واکنش فوری پوستی که معمولاً قرمزی و تورم در ناحیه گزیده شده‌است بشود. گزش مورچه آتشین، زنبور، زنبور بی‌عسل و زنبور سرخ دردناک است و ممکن است در افرادی که به گزیدگی حساسیت دارند، موجب واکنش آلرژیک شدیدی به نام شوک آنافیلاکسی شود. گزش پشه و کک بیشتر از درد موجب خارش می‌شوند. واکنش به نیش و گزیدگی معمولاً تا چند روز طول می‌کشد درحالی که برخی واکنش‌های محلی ممکن است تا دو سال نیز طول بکشند. این گزش‌ها گاهی اوقات به عنوان سایر انواع ضایعات خوش‌خیم یا سرطانی تشخیص داده می‌شوند.[1]

گزش و نیش حشرات
پشه تب زرد در حال نیش زدن
طبقه‌بندی و منابع بیرونی
تخصصطب اورژانس
آی‌سی‌دی-۱۰T14.1, X23-X25, W57
آی‌سی‌دی-9-CM919.4, 989.5, E905.3, E905.5, E906.4
مدلاین پلاس000033
سمپD007299

واکنش

واکنش‌ها به نیش ۳ دسته هستند: واکنش‌های معمولی که شامل قرمزی، خارش و درد در منطقه گزیدگی هستند. واکنش‌های محلی بزرگ که زمانی رخ می‌دهند که منطقه تورم بیشتر از ۵ سانتی‌متر باشد. واکنش‌های سیستمیک هم‌زمانی رخ می‌دهند که علایم علاوه بر منطقه گزیده شده، در مناطق دیگری از بدن نی رخ دهند.[2] در ۱۰ درصد موارد گزیدگی واکنش‌های برگ آلرژیک رخ می‌دهند که در این نوع واکنش، ناحیه قرمز شده بیش از ۱۰ سانتی‌متر می‌باشد. این واکنش‌ها ممکن است طی یک تا دو روز بهبود یابند.[3][4]

پانویس
  1. Allen, Arthur C. (March 1948). "Persistent "Insect Bites" (Dermal Eosinophilic Granulomas) Simulating Lymphoblastomas, Histiocytoses, and Squamous Cell Carcinomas". Am J Pathol. 24 (2): 367–387. PMC 1942711. PMID 18904647.
  2. Goddard, Jerome (2002). Physician's guide to arthropods of medical importance. Boca Raton: CRC Press. pp. 14. ISBN 0-8493-1387-2.
  3. Ludman, SW; Boyle, RJ (2015). "Stinging insect allergy: current perspectives on venom immunotherapy". Journal of asthma and allergy. 8: 75–86. doi:10.2147/JAA.S62288. PMC 4517515. PMID 26229493.
  4. Maynard, Robert J. Flanagan, Alison L. Jones ; with a section on antidotes and chemical warfare by Timothy C. Marrs and Robert L. (2003). Antidotes. London: Taylor & Francis. p. 118. ISBN 978-0-203-48507-1. Retrieved 7 June 2016.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.