گلاب زهرا
گلاب زهرا نام شرکت تولیدکننده و صادرکننده گلاب و روغن گل است که در سال ۱۳۵۶ خورشیدی در کرمان تأسیس شد. همایون صنعتی زاده و همسرش شهیندخت سرلتی (صنعتی) موسسان این شرکت بودند. این شرکت از نظر بازرگانی وابسته به بنیاد فرهنگی و تربیتی صنعتی است.[1]
 | |
| نوع | سهامی خاص |
|---|---|
| بنا نهاده | ۱۳۵۶ |
| بنیانگذاران | همایون صنعتی زاده ، شهیندخت سرلتی |
| دفتر مرکزی | کرمان |
| مدیر عامل اجرایی | علی اکبر رحیمی |
| رئیس هیئت مدیره | علی مصطفوی |
| افراد کلیدی | همایون صنعتی زاده ، شهیندخت سرلتی ، علی مصطفوی |
| محصولات | گلاب ، روغن گل محمدی و عرقیات گیاهی |
| مالک | نیاد فرهنگی و تربیتی صنعتی |
| تعداد کارکنان | 100 |
| شرکت‌های وابسته | پرشن رز |
| وبگاه | |
پیشینه
در سال ۱۳۵۲ پدر همایون صنعتی‌زاده درگذشت و او وارث و مسوول اداره پرورشگاهی شد که پدرش تأسیس کرده‌بود. چند هزار هکتار زمین تقریباً خشک در روستای لاله‌زار در حدود ۲۰۰ کیلومتری جنوب کرمان جزو املاک پرورشگاه بود. مردم منطقه در آن دوران عموما تریاک می‌کاشتند. او متوجه شد که عطر گیاهانی مانند نعناع که در این منطقه روییده‌اند، به‌طور قابل توجهی قوی‌تر از مناطق دیگر است. پس به این فکر افتاد که به جای تریاک، گیاهان معطر پرورش دهد و گلاب که در ایران مصرف همگانی داشت، مورد توجه او قرار گرفت. او یکصد بوته گیاه گل محمدی از کاشان تهیه کرد و کاشت. آزمایش‌های بعدی او نشان داد که متوسط اسانس گلبرگ‌های گیاهان او به‌طور متوسط پنجاه درصد بیشتر از کاشان است. او در حالی که کشاورزان محلی نسبت به کشت گیاهان جدید در آن منطقه بدبین بودند، به توسعه مزرعه‌اش ادامه داد و توانست نیازهای بازارهای محلی را تأمین کند.[2] او یک کارگاه گلاب‌گیری در لاله‌زار بنا کرد که توسط همسرش، شهیندخت سرلتی مدیریت می‌شد. سرلتی گلاب را در بشکه به کرمان می‌فرستاد و صنعتی‌زاده در کرمان آن‌ها را شیشه می‌کرد و با برند گلاب زهرا روانه بازار تهران می‌کرد.[3] تأسیس این کارگاه سنتی و شروع فعالیت گلاب زهرا به سال ۱۳۵۶ خورشیدی باز می‌گردد.[1]
او سه سال بعد از انقلاب ایران، بازداشت و به مدت پنج سال زندانی شد. در این مدت، کشاورزان منطقه مانع آبیاری مزارع او شدند. اما گیاهان گل محمدی از بین نرفتند و این باعث شد که در بین کشاورزان محلی، تمایل به کشت گل محمدی ایجاد شود. زمانی که صنعتی‌زاده از زندان آزاد شد، دهها مزرعه گل محمدی دیگر در آن منطقه ایجاد شده‌بود.[2]
این کارگاه سنتی در سال ۱۳۷۴ با نصب و بهره برداری از چهار دیگ تقطیر به صورت صنعتی و مکانیزه در آمد و در سال ۱۳۹۱ با افتتاح فاز دوم کارخانه، برای نخستین بار در کشور ایران استخراج فینیل اتیل الکل امکان‌پذیر شد.[4] همچنین فاز سوم این کارخانه در سال ۱۳۹۵ به بهره‌برداری رسید.[5]
محصولات
تولیدات شرکت گلاب زهرا عمدتا گلاب و روغن گل است. این کارخانه برای تولید این محصولات موفق به دریافت گواهینامه ارگانیک از باشگاه خاک انگلیس (Soil Association) شده‌است.[6] این شرکت، همچنین تولیدکننده انواع عرقیات و گل و غنچه محمدی است.[7] محصولات این شرکت علاوه بر مصرف داخل، به اروپا و کشورهای حاشیه خلیج فارس صادر می‌شود. کارخانه‌های تولید عطر و ادکلن از جمله مشتریان این شرکتند.[8]
پانویس
- «گلاب زهرا/تاریخچه». پایگاه اطلاعرسانی شرکت گلاب زهرا. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ ژوئیه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۳۰ تیر ۱۳۹۷.
- «راه گل محمدی (زندگی همایون صنعتی)». میثاق مدیران. پایگاه مجلات تخصصی نور (۱۸): ۲۲ تا ۲۵. دی ۱۳۸۵. دریافت‌شده در ۲۵ تیر ۱۳۹۷.
- عبدالرحیم جعفری (مهر و دی ۱۳۸۸). «دررثای همایون صنعتی زاده». بخارا (۷۲-۷۳). دریافت‌شده در ۲۵ تیر ۱۳۹۷.
- «فاز دوم کارخانه گلاب زهرا لاله‌زار افتتاح شد». خبرگزاری فارس. ۲۷ خرداد ۱۳۹۱. دریافت‌شده در ۲۶ خرداد ۱۳۹۷.
- «فاز سوم مجتمع گلاب زهرا در لاله‌زار بردسیر افتتاح شد». خبرگزاری مهر. ۱۲ خرداد ۱۳۹۵. دریافت‌شده در ۲۷ تیر ۱۳۹۷.
- «کرمان، سرزمین گل و گلاب». خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا). ۱۶ بهمن ۱۳۹۱. دریافت‌شده در ۲۷ تیر ۱۳۹۷.
- «محصولات شرکت گلاب زهرا». پایگاه رسمی شرکت گلاب زهرا. دریافت‌شده در ۲۷ تیر ۱۳۹۷.
- «دشتهای بردسیر غرق گل محمدی/ کارخانه های ادکلن اروپا چشم به راه اسانس گلهای کرمان». خبرگزاری مهر. ۶ خرداد ۱۳۹۲. دریافت‌شده در ۳۰ تیر ۱۳۹۷.