گلبال
گلبال (به انگلیسی: goalball) یک ورزش تیمی طراحیشده برای نابینایان است. این ورزش در سال ۱۹۴۶ توسط دو نفر به نامهای هانتس لورِنتسِن[1] از اتریش و سِپ رایندله[2] از آلمان برای بازپروری سربازان نابیناشده در جنگ جهانی دوم طراحی شد و از سال ۱۹۷۶ در بازیهای پارالمپیک تورنتو شرکت داده شد.
بالاترین نهاد ورزشی | فدراسیون بینالمللی ورزشهای نابینایان |
---|---|
ویژگیها | |
اعضاء تیم | ۶ نفر (۳ نفر در زمین) |
جداسازی جنسیتی | تکی |
ردهبندی | ورزشهای تیمی ورزشهای معلولان |
تجهیزات | توپ گلبال، چشمبند |
محل برگزاری | داخل سالن |
برگزاری | |
پارالمپیک | از ۱۹۷۶ تورنتو تا به امروز |
در این بازی، که دو نیمهٔ دهدقیقهای دارد، چشمان همهٔ بازیکنان بسته است. در هر تیم سه نفر در زمین حاضرند که در نزدیکیِ دروازهٔ خودی مستقرند و باید سعی کنند توپ را با دست به درون دروازهٔ تیم مقابل بیندازند.
قوانین
طول زمین گلبال ۱۹ متر در ۹ متر (۱۹٫۷ در ۹٫۸ یارد) است. دروازهها در عرضِ زمین قرار دارند.[3] توپِ گلبال ۱٫۲۵ کیلوگرم (حدود ۲٫۷۶ پوند) وزن دارد. دارای هشت سوراخ یا گودی است و توپ موقعِ حرکت صدا میدهد. قطر توپ حدود ۲۵ سانت و محیط آن ۷۵ سانتیمتر (حدود ۳۰ اینچ) است.[4]
پانویس
- Hanz Lorenzen
- Sepp Reindle
- International Blind Sports Federation: Goalball Rules بایگانیشده در ۱۲ ژوئیه ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine Section 1.2.1
- International Blind Sports Federation: Goalball Rules بایگانیشده در ۱۲ ژوئیه ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine Section 1.2.2
منابع
مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Goalball». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۳۱ دسامبر ۲۰۱۰.