استخوان‌بندی

استخوان‌بندی یا اسکلت ((به فرانسوی: Squelette) از واژه‌ی یونانی σκελετός [سْکِلِتُس] به معنی بدن خشک‌شده یا مومیایی) در زیست شناسی داربست یا چارچوبی از استخوان‌های مربوط به هم است که به بدن شکل می‌بخشد. استخوان‌بندی وظیفه حفظ و نگهداری بدن جانوران و همچنین حرکت راحت‌تر و سریع‌تر را بر عهده دارد. جانوران مهره‌دار دارای اسکلت داخلی و اکثر جانوران بی‌مهره دارای اسکلت خارجی می‌باشند. تنها تعداد کمی از جانوران همانند کرم‌خاکی هستند که هیچگونه استخوان‌بندی‌ای ندارند.

استخوان‌بندی انسان

در بدن انسان استخوان بندی شامل دو دسته کلی زیر می‌گردد :

  • اسکلت محوری (axial skeleton)
  • اسکلت اندام‌ها (appendicular skeleton)

در مجموع در بدن انسان حدود ۲۰۰ استخوان وجود دارد. قسمت محوری شامل جمجمه، ستون مهره‌ها و اتصالاتشان، دنده‌ها و جناغ سینه است. اسکلت ضمیمه شامل دست و پا و در جانوران شامل بال پرواز و باله شنا می‌باشد که از نظر تکاملی بعداً به قسمت اولیه اضافه می‌شوند.[1]

منابع

مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به استخوان‌بندی در ویکی‌گفتاورد موجود است.
  1. آناتومی گری، استخوان شناسی، ترجمه فرهاد سمیعی، ناشر شرکت سهامی چهر، 1366، صفحه85
  • ویکی‌پدیای انگلیسی
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.