اعتراضات ۲۰۱۳–۲۰۱۱ روسیه

اعتراضات به نتایج انتخابات روسیه ۲۰۱۳–۲۰۱۱ به یک سری تظاهرات گسترده در کشور روسیه گفته می‌شود که از ۵ دسامبر ۲۰۱۱ در اعتراض به نتایج انتخابات پارلمان و ریاست‌جمهوری روسیه شروع شد و تا ۲۰۱۳ طول کشید. معترضان خواستار برگزاری انتخابات عادلانه در روسیه بودند.

اعتراضات به نتایج انتخابات روسیه ۲۰۱۱
جایگاه روسیه
تاریخ۵ دسامبر ۲۰۱۱ تاکنون (روسیه)
گونهتظاهرات خیابانی
فعالیت‌های اینترنتی
بازداشت شدگان۱۰۰۰ نفر

اعتراضات در سال ۲۰۱۱

دسامبر

در ۵ دسامبر ۲۰۱۱ هم‌زمان با اظهار نظر ناظران بین‌المللی انتخابات پارلمانی روسیه دربارهٔ نقض فاحش مقررات در جریان رای‌گیری، چندین هزار نفر در خیابان‌های مسکو شعار «مرگ بر پوتین» سر دادند.

در این روز زد و خوردهایی گزارش شد و پلیس روسیه گفت بیش از ۳۰۰ تظاهرکننده را بازداشت کرده‌است.

سازمان امنیت و همکاری اروپا که ناظر انتخابات بود گفت که در رای‌گیری به نفع حزب «روسیه متحد» عمل شده‌است. ریاست این حزب را ولادیمیر پوتین نخست وزیر روسیه به عهده دارد.

دیمیتری مدودف رئیس جمهوری روسیه پافشاری کرد که انتخابات عادلانه و دموکراتیک بوده‌است. اما جی کارنی یک سخنگوی کاخ سفید «نگرانی جدی» آمریکا را نسبت به رای‌گیری روسیه ابراز داشت.

هرچند حزب روسیه متحد برنده انتخابات شد اما محبوبیت آن به شدت افت کرد.

مقام‌های انتخاباتی گفتند که این حزب کمتر از ۵۰ درصد آرا را کسب کرده‌است درحالی که سهم آرای آن در سال ۲۰۰۷، ۶۴ درصد بود.[1]

روز ۷ دسامبر ۲۰۱۱، رسانه‌ها و وبسایت‌های متعلق به برخی احزاب و گروه‌های مخالف دولت روسیه اعلام کردند که در نظر دارند در اعتراض به اعلام پیروزی حزب حاکم روسیه متحد در انتخابات پارلمانی این هفته آن کشور، بار دیگر تظاهراتی را در نقاط مختلف این کشور برگزار کنند.

تظاهرات اصلی در ۷ دسامبر ۲۰۱۱ در محلی نزدیک کاخ کرملین بود. تصمیم این گروه‌ها به برگزاری تظاهرات اعتراضی در حالی اتخاذ شد که پلیس در مسکو چند صد تن از تظاهرکنندگان مخالف دولت را بازداشت کرده بود.

معترضان به نتیجه انتخابات پارلمانی روسیه تشکیلات نظارتی دولت و حزب حاکم را به نقض مقررات در جریان مبارزات انتخاباتی و دخالت و تقلب در انتخابات متهم کرده و گفته‌اند که بدون این تمهیدات حزب روسیه متحد اکثریت خود را در پارلمان از دست می‌داد.

مقامات دولتی این اتهام را رد کرده‌اند و آقای پوتین کاهش محبوبیت حزب حاکم را نیز واقعه‌ای طبیعی در نظام دموکراتیک خوانده است.

در همان حال، ناظران بین‌المللی انتخابات روسیه نیز از نحوه برگزاری این انتخابات انتقاد کرده و آن را با معیارهای رایج منطبق ندانسته‌اند.

از جمله ناظران سازمان امنیت و همکاری اروپا، که معمولاً برای نظارت بر انتخابات در کشورهای مختلف حضور می‌یابند، گفتند که تشکیلات انتخاباتی از حزب حاکم حمایت یکجانبه به عمل می‌آورد و مقررات انتخاباتی نیز در موارد متعدد نقض شده‌است.

مقامات پلیس روسیه نیز هشدار دادند که برگزاری تظاهرات بدون مجوز باعث اخلال در نظم می‌شود و اجازه تکرار چنین تظاهراتی را نخواهند داد.

همچنین، تظاهرات مخالفان دولت در شهر سن پترزبورگ با تهاجم مأموران پلیس مواجه شد که حدود دویست تن از تظاهرکنندگان را بازداشت کردند و با خود بردند.

معترضان و مخالفان بیش از تشکیلات حزبی، پوتین را مسئول شرایط کنونی می‌دانستند و در تظاهرات‌های ماه دسامبر اکثر شعارها حاوی انتقاد شدید از او بوده‌است.[2]

در ۱۰ دسامبر ۲۰۱۱ ده‌ها هزار نفر در روسیه در بزرگترین تظاهرات سیاسی در طول یک دهه اخیر شرکت کرده و خواهان برگزاری مجدد انتخابات پارلمانی شدند.

معترضان در میان تدابیر شدید امنیتی و در حالی که پرچم و پلاکارد در دست داشتند، در میدانی در جنوب کاخ کرملین جمع شدند. میخائیل کاسیانف، نخست وزیر سابق روسیه با حضور در میان معترضان گفت که مردم این کشور از این که همانند حیوان با آن‌ها رفتار شود، ناخشنودند.

مقام‌های مسکو مجوز راهپیمایی سی هزار نفر را در میدان انقلاب صادر کرده‌اند و در دیگر شهرهای روسیه نیز اعتراضات کوچکتری برپا شد. دست کم ۵۰ هزار پلیس و نیروی ضد شورش در خیابان‌های مسکو مستقر شدند.

در جریان این اعتراضات در مخالفت با ولادیمیر پوتین صورت گرفت، صدها نفر دستگیر شدند. محل این اعتراض‌ها عمدتاً مسکو و سن پترزبورگ بود. مخالفان می‌گویند ۳۰ هزار نفر در تظاهرات ۱۰ دسامبر ۲۰۱۱ در مسکو شرکت کردند.

تقلب در انتخابات پارلمانی روسیه، با تصاویر تهیه شده با تلفن‌های موبایل و نیز یادداشت‌هایی که بر روی شبکه‌های اجتماعی در اینترنت قرار گرفت پررنگ شد.[3]

ولادیمیر پوتین

ولادیمیر پوتین، نخست وزیر روسیه، آمریکا را متهم کرد که عامل بروز نا آرامی‌ها و اعتراضات پس از انتخابات پارلمانی روسیه در آن کشور بوده‌است.

پوتین گفت: «هیلاری کلینتون، وزیر خارجه آمریکا با جوسازی به بعضی از فعالان مخالف خط داده است و بعد هم آن‌ها فعالیت خود را آغاز کرده‌اند.» نخست وزیر روسیه افزود که هیلاری کلینتون با انتقاد از انتخابات اخیر در روسیه، مخالفانِ کرملین را به اعتراض تشویق کرده‌است.

هیلاری کلینتون تأکید کرده بود که نگرانی‌هایش در مورد انتخابات روسیه بر پایه دلایلی اساسی استوار است.

پوتین معترضان را متهم کرد که «مطابق با سناریویی معلوم و شناخته شده و در چارچوب منافع سیاسی مزدورانه خود» عمل کرده‌اند.

به گزارش خبرگزاری اسوشیتدپرس، ولادیمیر پوتین همچنین هشدار داد که با کسانی که برای اعمال نفوذ در صحنه سیاسی روسیه خود را در خدمت دولت‌های خارجی قرار می‌دهند، برخورد خواهد شد.

پوتین در سخنانی که از تلویزیون دولتی روسیه پخش شد گفت: «این غیرقابل قبول است که پول منابع خارجی به داخل روند انتخابات تزریق شود».

او افزود: «ما باید به فکر راه‌هایی برای دفاع از حق حاکمیت خود و جلوگیری از مداخله خارجی باشیم».

نخست وزیر روسیه در ادامه گفت: «اکثر مردم کشورش نمی‌خواهند روسیه به تغییر و تحولاتی مشابه آنچه در در سال‌های اخیر در اوکراین و قرقیزستان رخ داد دچار شود.»

اظهارات ولادیمیر پوتین یک روز پس از آن مطرح شد که او رسماً به عنوان کاندیدا برای انتخابات ریاست جمهوری آتی روسیه که قرار است ماه مارس ۲۰۱۲ برگزار شود، ثبت نام کرد.

پوتین از زمان پایان دومین دوره ریاست جمهوری اش در سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲ متصدی مقام نخست وزیری بوده‌است.

پوتین هم چنین که معترضان حق دارند ابراز عقیده کنند، اما در عین حال هشدار داده که «اگر کسی قانون را زیر پا بگذارد آنوقت مقامات ناچار خواهند بود که برای تضمین اجرای قانون وارد عمل شوند».

حزب حاکم روسیه متحد در انتخابات پارلمانی اخیر روسیه حدود دو سوم کرسی‌های پارلمانی خود را از دست داد اما همچنان اکثر کرسی‌ها را در اختیار دارد.

این درحالی است که احزاب مخالف گفته‌اند بدون تخلف و تقلب گسترده انتخاباتی، این حزب در انتخابات هرگز پیروز نمی‌شد.[4]

شورای حقوق بشر روسیه

شورای حقوق بشر ریاست جمهوری روسیه به دمیتری مدودف، رئیس جمهور این کشور توصیه کرد که اگر ادعای تقلب گسترده در انتخابات پارلمانی روز یکشنبه ثابت شد و نتیجه واقعی انتخابات قابل احصاء نبود، انتخابات را تجدید کند.

این شورا که اختیار صدور دستور تجدید انتخابات را ندارد، اعلام کرد که گزارش‌های مبتنی بر تقلب در انتخابات نگران‌کننده است و کسانی که مرتکب چنین تقلبی شده‌اند باید مورد پیگرد قانونی قرار بگیرند.

بر اساس نتایج اعلام شده، حزب روسیه متحد، حزب حاکم، ۴۹ درصد آرا را به دست آورده و حزب کمونیست با ۱۹ درصد دوم است.[5]

میخائیل گورباچف

میخائیل گورباچف، آخرین رهبر اتحاد شوروی سابق، خواستار ابطال نتایج انتخابات پارلمانی چهارم دسامبر ۲۰۱۱ و انجام مجدد این انتخابات شد.

گورباچف به خبرگزاری اینترفاکس گفت: «گزارش‌های بیشماری از تخلف انتخاباتی منتشر شده و نتیجه این انتخابات منعکس‌کننده خواسته مردم روسیه نیست.»

مخالفان می‌گویند نتیجه انتخابات پارلمانی که به پیروزی حزب روسیه متحد به ریاست ولادیمیر پوتین منجر شد، از قبل تعیین شده بود.[6]

اعتراضات در سال ۲۰۱۲

فوریه

ده‌ها هزار نفر از مردم روسیه با وجود سرمای شدید در مسکو در ۴ فوریه ۲۰۱۲ در دو تجمع سیاسی شرکت کرده‌اند. یکی خواستار کناره‌گیری ولادیمیر پوتین از نخست وزیری است و تجمع دیگر از او پشتیبانی می‌کند.

جنبش دمکراسی روسیه که تظاهرات ضد دولتی را یک ماه پیش از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ترتیب داده است، آزادی سیاسی بیشتری می‌خواهد. پلیس روسیه تخمین می‌زند حدود ۲۳ هزار معترض مخالف دولت، با روبان‌های سفید که نشان جنبششان است روز شنبه در میدان مشرف به کرملین جمع شدند.

رسانه‌های مسکو شکایت‌هایی را از کارمندان دولت، آموزگاران، پرستاران، و کارکنان پست گزارش دادند که حاکی بود به آن‌ها دستور داده شده در تجمع طرفداری از دولت حاضر شوند. ظاهراً در کوششی برای جلوگیری از حضور دانش آموزان در اعتراض‌های اپوزیسیون، مدارس مسکو یک روز آموزش حرفه‌ای در روز شنبه ترتیب داده‌اند.

یک روزنامه‌نگار می‌گوید شمار شرکت کنندگان در تظاهرات مهم است، زیرا کرملین فقط به فشار خیابانی پاسخ می‌دهد. او می‌گوید در حالی که پوتین وارد گفت و شنود با جنبش دمکراسی نشده‌است، اما عوامل او میزان مشارکت در تظاهرات اعتراضی و شعارهای معترضان را از نزدیک زیر نظر دارند.[7]

ده‌ها هزار نفر از معترضان روسیه در ۸ فوریه ۲۰۱۲ در هوای سرد و یخبندان در اعتراض به سیاست‌های موجود در روسیه در مسکو تجمع کردند. موج سرمای قطب شمال که در کشورهای اروپای شرقی صدها کشته بر جای گذاشته است، از حضور هزاران تنی که خواهان تغییر در روسیه هستند، جلوگیری نکرد.

ناتالیا زورکایا، تحلیلگر سیاسی در مرکز نظرسنجی لِوادا معتقد است که حضور بالای افراد تحصیل کرده در خیابان‌ها نشان می‌دهد که آگاهی عمومی از لزوم اصلاحات سیاسی در حال افزایش است. او می‌گوید جوانان در سنین ۲۰ در روسیه روحیه مبارزاتی دارند.

ناتالیا زورکایا می‌افزاید: این حقیقت که جوانان در این سطح بالا به خیابان‌ها ریختند، جامعه شناسان را متعجب کرده‌است. در گذشته این‌طور به نظر می‌رسید که جوانان مسکو می‌خواهند از کشور، مهاجرت کنند.[8]

صدها شهروند روسیه در ۱۸ فوریه ۲۰۱۲ در اعتراض به ولادیمیر پوتین، با وسایل نقلیه خود در خیابان‌های مسکو دست به تظاهرات زدند. این اعتراض‌ها در آستانه انتخابات ریاست جمهوری ۴ مارس ۲۰۱۲ انجام گرفت. صدها اتومبیل آراسته به بادکنک و روبان‌های سفید که تبدیل به نمادی از بزرگترین جنبش اعتراضی علیه ۱۲ سال حکومت پوتین شده‌است، سپر به سپر در خیابان‌های مسکو توقف کردند و حرکتی اعتراض‌آمیز از خود نشان دادند.

پوتین که از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۸ ریاست جمهوری کشورش را بر عهده داشت، طبق قانون اساسی نمی‌تواند برای سومین بار در این مسند باشد، ولی او همچنان به عنوان نخست وزیر بر مسند قدرت باقی‌ماند. انتخاب مجدد پوتین می‌تواند وی را تا سال ۲۰۲۴ در راس قدرت نگاه دارد.

مردم که از شدت سرما خود را حسابی پوشانده بودند، برای ابراز همبستگی با رانندگان، بالای پل عابر پیاده بالای معابر اصلی مسکو ایستاده بودند و پلاکاردهایی به دست داشتند که روی آن‌ها نوشته شده بود: «برای برگزاری انتخابات صادقانه». این اعتراض‌ها از نارضایتی عمومی بین مردم روسیه، به ویژه قشرها طبقه متوسط شهری حکایت می‌کند. آن‌ها احساس می‌کنند از اظهارنظر در تصمیم‌گیری‌های سیاسی کشور محروم هستند و تصمیم پوتین برای بازگشت به کرملین به آن‌ها تحمیل شده بود.

معترضانی که روز ۱۸ فوریه ۲۰۱۲ عکس‌های خود از گردهمایی اعتراضی را در توئیتر به اشتراک گذشته‌اند، از مسدود شدن خیابان‌ها و جاده‌های منتهی به اطراف کاخ کرملین گلایه کرده بودند. بیرون دفتر خبرگزاری رویترز، کارگران شهرداری برف‌ها را وسط تقاطع اصلی جمع کرده بودند. آن‌ها سعی داشتند تا با پارو کردن برف‌ها راه را برای جمعیت معترض باز کنند.

اعتراض مشابهی نیز روز ۲۹ ژانویه ۲۰۱۲ برگزار شده بود. برگزار کنندگان گفتند بیش از سه هزار موتورسوار در آن شرکت کردند.

بنا به گزارش اکو موسکوی، گردهمایی‌های اعتراضی مشابهی در شهرهای دیگر برگزار شدند.[9]

مارس

با پایان ساعت رای‌گیری در روسیه در ۴ مارس ۲۰۱۲، کمیسیون انتخابات این کشور مدعی شد اطلاعاتی در اختیار دارد که نشان می‌دهد صدها شکایت دربارهٔ تخلفات انتخاباتی پیش از برگزاری انتخابات تهیه شده بودند.

مقامات این کمیسیون همچنین گفتند برخی از این گزارش‌ها را افرادی می‌نویسند که پول به آن‌ها پرداخت شده‌است.

گنادی زوگانف و میخائیل پروخوروف، دو تن از کاندیداهای حاضر در انتخابات، سلامت آن را زیر سؤال بردند.

منابع خبری روسی گفته‌اند پوتین ۵۸ ممیز سه دهم درصد آرا را به دست خواهد آورد و گنادی زوگانف و میخائیل پروخوروف دوم و سوم خواهند شد.

رهبران مخالفان از مردم خواستند پس از اعلام نتایج در تظاهراتی شرکت کنند. معترضان به نتیجه انتخابات از تقلب گسترده در جریان رای‌گیری سخن گفته و خواستار برگزاری مجدد انتخابات شدند.

الکساندر ناوالنی از رهبران مخالفان و وبلاگ نویس مشهور با انتقاد از روند برگزاری انتخابات گفت: «موارد متعدد تخلفات انتخاباتی روی نتیجه آن تأثیر چشمگیری دارند.»

سخنگوی ولادیمیر پوتین هم در گفتگویی تظاهرات از قبل طراحی شده نسبت به انتخاباتی که هنوز در جریان است را کاملاً احمقانه خواند.

در ادامه انتقاد به روند برگزاری انتخابات در روسیه، سایت روزنامه مسکو تایمز و برخی منابع خبری مخالفان تصاویری از افرادی به همراه اتوبوس منتشر کردند که مدعی هستند در مراکز متعددی اقدام به رأی دادن کرده‌اند.

از مدت‌ها پیش مخالفان می‌گفتند که نیروهای دولتی گروه‌هایی را با اتوبوس به اماکن مختلف رای‌گیری می‌فرستد و مسئولان این ستادها نیز این موارد را نادیده گرفته و بدون مهمور کردن کارت‌های شناسایی آن‌ها اجازه رأی دادن می‌دادند.

مخالفان می‌گویند در انتخابات پارلمانی ماه دسامبر ۲۰۱۱ نیز از چنین روشی استفاده شد.

گزارش‌ها از چچن نیز حاکی از حضور ۹۰ درصدی مردم برای شرکت در انتخابات است.

البته در این منطقه همواره مشارکت مردم بالا گزارش شده‌است و در مقابل مخالفان می‌گویند این آمار تقلبی است.

گروه ناظران مستقل گالوس می‌گوید گزارش‌های زیادی دریافت کرده که در مراکز رای‌گیری وب‌کم‌های نصب شده کار نمی‌کنند.

تدابیر امنیتی در اطراف مقر کمیسیون مرکزی انتخابات نیز تشدید شده‌است. مخالفان پس از انتخابات، این کمیسیون و رئیس آن را به همراهی با پوتین و حزب حاکم متهم کردند.

در سایت اجتماعی توییتر نیز انتشار توییتی منسوب به سفیر آمریکا در روسیه باعث بروز واکنش‌هایی شد. در این توییت که معلوم شد ارتباطی با سفیر آمریکا نداشته و جعلی بوده از موارد تخلف خبر داده شده بود و نوشته بود که این امر مشروعیت انتخابات را زیر سؤال برده است.

فعالیت حوزه‌های رأی‌گیری در سراسر روسیه از صبح روز چهارم مارس ۲۰۱۲، برای برگزاری انتخابات ریاست جمهوری این کشور در جریان بوده‌است.

مسئولان انتخابات در روسیه می‌گویند که استقبال رأی‌دهندگان در انتخابات ریاست جمهوری این کشور تاکنون به مراتب بیشتر از انتخابات پارلمانی در ماه دسامبر ۲۰۱۱ و نیز انتخابات ریاست جمهوری روسیه در سال ۲۰۰۸ میلادی است.

در انتخابات مارس ۲۰۱۲، ولادیمیر پوتین برای سومین بار به دنبال ورود به کاخ ریاست جمهوری است.

او که در چهار سال گذشته نخست وزیر روسیه بوده‌است، در فاصله سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۸ میلادی، رئیس‌جمهور روسیه بود، ولی از آنجا که قانون اساسی روسیه اجازه نمی‌دهد رئیس‌جمهور بعد از دو دوره متوالی، بلافاصله برای بار سوم نامزد انتخابات ریاست جمهوری شود، نتوانست به فعالیتش به عنوان رئیس‌جمهور ادامه دهد.

به گزارش بی‌بی‌سی، به تدریج و با نزدیک شدن به پایان مهلت برگزاری انتخابات ریاست جمهوری روسیه، نیروهای امنیتی در مرکز و اطراف کرملین حضور گسترده‌ای دارند و خیابان‌های اطراف این منطقه بسته شده‌است.

طبق گزارش خبرگزاری بی‌بی‌سی در مسکو وضعیت صندوق‌های رأی در شهرستان‌ها و مناطق دورافتاده، مایه نگرانی مخالفان است. با نزدیک شدن به ساعات پایانی مهلت رأی‌گیری، گالوس از گروه‌های مستقل ناظران، از صدها مورد تخلف در انتخابات خبر داده است.

رسانه‌های روسیه گزارش داده‌اند که وزارت کشور ۶ هزار نیروی پلیس را از مناطق مختلف به مسکو منتقل کرده‌است.

در این انتخابات، گنادی ژیوگانوف، رقیب اصلی آقای پوتین به‌شمار می‌رود. او برای چهارمین بار نامزد انتخابات ریاست جمهوری روسیه شده‌است.

سایر نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری روسیه، ولادیمیر ژیرینوفسکی، ملی‌گرای افراطی، میخاییل پروخوروف، یکی از ثروتمندان روسیه که به‌طور مستقل نامزد شده‌است و سرگئی میرونوف، سخنگوی سابق مجلس علیای روسیه از چپ میانه، هستند.

در عین حال، مخالفان لیبرال دولت که در تعدادی از اعتراضات اخیر روسیه نقش مهمی داشته‌اند، هیچ نامزدی برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری این کشور ندارند.

جنبش موسوم به روبان سفید در تظاهرات دسامبر ۲۰۱۱ توانست بیش از ۵۰ هزار نفر را در مسکو و شهرهای دیگر به خیابان‌ها بیاورد.

در عین حال، یک ناظر انتخابات به رادیو کامرسانت مسکو گفت که در یک مرکز رأی‌گیری که او در آنجا حضور داشت، شاهد گروهی از افراد بوده‌است که با اتوبوس و برای رأی دادن به این مرکز آورده شده بودند.

بر اساس گزارش بی‌بی‌سی در مسکو کاربران سایت اجتماعی توییتر، گزارش‌هایی مبنی بر نقض قانون منتشر کرده‌اند؛ کاربران به خودروهایی اشاره کرده‌اند که جمعیتی را برای رأی دادن از یک مرکز به مرکز دیگر رأی‌گیری می‌بردند.

روزنامه مسکوتایمز نیز گزارش داد که تاکنون پلیس چند نفر را که در تلاش برای رأی دادن با کارت شناسایی دیگران بودند، بازداشت کرده‌است.

مسئولان انتخابات در روسیه، پنجم مارس ۲۰۱۲ در کنفرانس مطبوعاتی اعلام کردند که بیشتر آرای انتخابات ریاست جمهوری روسیه شمرده شده و ولادیمیر پوتین توانسته است ۶۳٫۷۵ درصد آراء را به خود اختصاص دهد.

گروه‌های مخالف پوتین مدعی هستند که تقلبی گسترده انجام شده‌است.

گالوس، از نهادهای نظارتی مستقل انتخاباتی اعلام کرده‌است که آقای پوتین فقط کمی بیش از ۵۰ درصد آراء را به دست آورده‌است که به مراتب کمتر از آمار رسمی اعلام شده از سوی مسئولان رسمی انتخابات روسیه است.

طبق قوانین روسیه، در صورتی که پوتین نمی‌توانست بیش از ۵۰ درصد آراء را در دور اول انتخابات ریاست جمهوری روسیه به دست بیاورد، باید در دور دوم با نامزد دیگری که بیشترین آراء را در مقایسه با دیگر نامزدها به دست می‌آورد، رقابت می‌کرد.

گالوس همچنین اعلام کرد که گزارش‌های متعددی از تخلفات انتخاباتی دریافت کرده‌است که بر اساس آنها، برخی افراد چندین بار در رأی‌گیری شرکت کرده‌اند.[10]

آلکسی ناوالنی، از رهبران حرکت اعتراضی علیه اعلام پیروزی ولادیمیر پوتین در انتخابات ریاست جمهوری روسیه، در ۶ مارس ۲۰۱۲ اعلام کرد که با وجود دستگیری صدها تن از شرکت کنندگان در تظاهرات اعتراضی روز ۵ مارس ۲۰۱۲ در مسکو و سن پترزبورگ، معترضان در نظر دارند به تظاهرات خود ادامه دهند.[11]

مخالفان پوتین اعلام کردند که در ۱۰ مارس ۲۰۱۲ در مسکو و دیگر شهرهای روسیه دست به تجمعات اعتراضی می‌زنند.[12]

می

یک روز قبل از مراسم تحلیف ریاست جمهوری در روسیه، تظاهرکنندگان به خیابان‌های مسکو، پایتخت آن کشور ریختند و با پلیس درگیر شدند.

در آغاز این تظاهرات صلح‌آمیز بود، اما زمانی که گروه کوچکی از تظاهرکنندگان سعی کردند صف پلیس ضد شورش را بشکنند، درگیری‌ها آغاز شد.

پلیس راه تظاهرکنندگان را برای گذر به پلی که از روی رودخانه مسکو می‌گذرد سد کرده بودند.

شاهدان می‌گویند، درگیری‌ها زمانی شروع شد که جمعیت به طرف پل می‌رفتند و پلیس تظاهرکنندگان را با باتوم به سمت مخالف می‌راند.

بر اساس این گزارش، تظاهرکنندگان گفته بودند که تا لغو مراسم تحلیف ولادمیر پوتین در محل می‌مانند. آن‌ها همچنین خواهان در اختیار گرفتن یک ساعت برنامه تلویزیونی شدند و اینکه انتخابات مجدداً برگزار شود.

چند تن از فعالان مخالف پوتین از جمله الکسی ناوالنی، سرگی آدالتسو و بوریس نمتسو به همراه ده‌ها نفر دیگر در این درگیری‌ها دستگیر شدند.

ناوالنی از تظاهرکنندگان خواست تا زمان آزادی دستگیر شدگان، پراکنده نشوند.

او که از اتومبیل پلیس تلفنی با یک ایستگاه رادیویی صحبت می‌کرد، از تظاهرکنندگان خواست از مقام‌های کشور بخواهند اصلاحاتی که وعده داده‌اند را عملی کنند.

تصاویر تلویزیونی نشان می‌داد که پلیس به سوی محلی که سرگی آدالتسو، فعال چپ‌گرا در حال سخنرانی بود، حمله کردند و او را به سوی اتومبیلی که آنجا منتظرش بود، بردند.

قبل از دستگیری، آدالتسو هم خواستار لغو مراسم تحلیف ولادیمیر پوتین شد، او از طریق بلندگو می‌گفت که «ما اینجا را ترک نمی‌کنیم.»

تظاهرکنندگان شعار «ما، قدرت هستیم» سر می‌دادند.

هر چند پلیس روسیه تعداد تظاهرکنندگان را هشت هزار نفر تخمین زده است اما سازمان دهندگان این تظاهرات می‌گویند حدود ۲۰ هزار نفر در این تظاهرات شرکت کرده‌اند.[13]

بازداشت معترضان

پلیس روسیه در ۵ مارس ۲۰۱۲، ۵۵۰ نفر از معترضان را پس از تظاهراتی علیه انتخاب ولادیمیر پوتین به عنوان رئیس جمهوری بازداشت کرده‌است که الکسی ناوالنی رهبر معترضان هم در میان آنهاست.

به گفته پلیس محلی، آن‌ها ۳۰۰ نفر از یک گروه ۸۰۰ نفری از معترضان را در مرکز سن پترزبورگ دستگیر کردند.

۲۵۰ نفر دیگر از جمله الکسی ناوالنی در مسکو پایتخت روسیه دستگیر شدند.

کشورهای خارجی پیروزی آقای پوتین در انتخابات یکشنبه را پذیرفته‌اند اما ناظران گفتند که رای‌گیری به نفع او برگزار شد.

آمریکا و اتحادیه اروپا از دولت روسیه خواستند دربارهٔ ادعاهای نقض مقررات در جریان رای‌گیری تحقیق کند.

ناوالنی و سرگئی اودالتسوف دیگر رهبر معترضان برای جمعیتی ۱۴ تا ۲۰ هزار نفری در میدان پوشکین مسکو سخنرانی کردند.

ناوالنی گفت «کلاهبرداران و دزدان» بر روسیه حکومت می‌کنند و تنها معترضان هستند که می‌توانند آن‌ها را متوقف کنند.

تصور می‌شود که اودالتسوف پس از پایان تجمع از ترک میدان خودداری کرده بود و آن زمانی بود که پلیس ضدشورش شروع به تخلیه محل از مردم کرد.

این دو رهبر مخالفان پیشتر نیز در ارتباط با فعالیت‌های ضددولتی بازداشت شده بودند.[14]

در پی ادعای پیروزی ۶۴ درصدی ولادیمیر پوتین در انتخابات روسیه، ده‌ها نفر از مخالفان حکومت روسیه ۵ مارس ۲۰۱۲، در هنگام برگزاری تظاهرات اعتراض‌آمیز علیه انتخابات روسیه در میدان «لوببانکا» در مرکز مسکو دستگیر شدند.

بر پایهٔ گزارش ریانووستی، تظاهرکنندگان در برابر ساختمان کمیسیون مرکزی انتخابات روسیه اجتماع کرده بودند و مأموران پلیس پس از هشدار و خودداری معترضان نسبت به ترک محل، آن‌ها را دستگیر کردند.

اکثر معترضین را فعالان جنبش ضددولتی «روسیه دیگر» تشکیل می‌دادند و ادوارد لیمونف رهبر این جنبش و از سران مخالفان چپ گرای حکومت روسیه در میان دستگیرشدگان بود.

به گزارش اینترفکس، همچنین در سن پترزبورگ نیز مخالفان حکومت روسیه علیه نتایج انتخابات ریاست جمهوری تظاهرات کردند.

بر پایه این گزارش این تظاهرات در میدان «ایساآکیف» و با حضور حدود ۸۰۰ نفر برگزار شد که مأموران پلیس ۷۰ نفر را دستگیر کردند.

این تظاهرات بدون مجوز برگزار شد و مأموران امنیتی با توجه به غیرقانونی بودن آن، پس از هشدار اقدام به دستگیری تظاهرکنندگان کردند.[15]

نماد

روبان سفید، نماد انتخابات عادلانه که از سوی معترضان روسی استفاده می‌شود.

در جریان این اعتراضات چندین گروه معترض در اینترنت شکل گرفتند. آن‌ها از مردم خواستند برای نشان دادن همبستگی خود با معترضان، روبان سفید ببندند.

به نظر می‌رسد روبان سفید تقلیدی از نماد انقلاب‌های جمهوری‌های شوروی سابق است: نارنجی در اوکراین، گل سرخ در گرجستان و گل لاله در قرقیزستان.

در جریان این اعتراضات روبان‌های سفید نه تنها در وبلاگها، بلکه روی وسایل نقلیه و لباس روس‌ها دیده می‌شد.[16]

پانویس

  1. BBC فارسی - خبرهای کوتاه - تظاهرات ضد پوتین در مسکو پس از انتخابات روسیه
  2. BBC فارسی - جهان - معترضان به نتیجه انتخابات پارلمانی روسیه: تظاهرات ادامه خواهد یافت
  3. BBC فارسی - جهان - تظاهرات ده‌ها هزار نفری در روسیه در اعتراض به 'تقلب' در انتخابات
  4. BBC فارسی - جهان - پوتین آمریکا را به تحریک اعتراضات انتخاباتی در روسیه متهم کرد
  5. BBC فارسی - خبرهای کوتاه - توصیه به تجدید انتخابات پارلمانی در روسیه
  6. BBC فارسی - خبرهای کوتاه - میخائیل گورباچف خواستار ابطال نتایج انتخابات پارلمانی روسیه شد
  7. «مردم روسیه در دو تجمع سیاسی شرکت می‌کنند | خبرها | فارسی». بایگانی‌شده از اصلی در ۹ فوریه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۶ مارس ۲۰۱۲.
  8. ادامه اعتراضات خیابانی به حکومت پوتین در زمستان سرد روسیه | خبرها | فارسی
  9. «اعتراض رانندگان در خیابان‌های مسکو علیه پوتین | خبرها | فارسی». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ فوریه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۶ مارس ۲۰۱۲.
  10. BBC فارسی - جهان - اعتراض مخالفان دولت روسیه به نحوه برگزاری انتخابات
  11. BBC فارسی - خبرهای کوتاه - معترضان به نتیجه انتخابات روسیه 'به تظاهرات ادامه می‌دهند'
  12. BBC فارسی - جهان - مخالفان پوتین در مسکو تظاهرات می‌کنند
  13. جنبش راه سبز - درگیریهای پلیس و مخالفان پوتین در مسکو
  14. BBC فارسی - جهان - بازداشت ۵۵۰ نفر در تظاهرات ضد پوتین
  15. «جنبش راه سبز - دستگیری ۱۷۰ نفر از مخالفان پوتین در مسکو». بایگانی‌شده از اصلی در ۳۱ دسامبر ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۵ مارس ۲۰۱۲.
  16. BBC فارسی - جهان - چگونه روبان سفید نماد معترضان روسیه شد؟
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ اعتراضات ۲۰۱۳–۲۰۱۱ روسیه موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.