اقتصاد نئوکلاسیک

اقتصاد نئوکلاسیک (به انگلیسی: Neoclassical economics) یکی از شاخه‌های علم اقتصاد است که برای اشاره به روش‌هایی از اقتصاد اطلاق می‌شود که بر تعیین قیمت، خروجی و توزیع درآمد در بازارها از طریق عرضه و تقاضا تمرکز می‌کند و اغلب از طریق حداکثرسازی فرضی سودمندی به وسیلهٔ افراد با درآمد محدود و سود به وسیلهٔ شرکت‌های با هزینهٔ محدود با استفاده از اطلاعات و عوامل تولید در پیوند با نظریه رفتار عقلایی انجام می‌شود.[1]

بخشی از یک مجموعه درباره
علم اقتصاد
  • نمایه
  • خلاصه
  • رده
  • تاریخچه
  • شاخه‌ها
  • دسته‌بندی‌
  • مفاهیم
  • نظریه‌ها
  • شیوه‌ها
بر پایه کاربری
اقتصاددانان مشهور
فهرست‌ها
  • اقتصاددانان
  • روزنامه‌ها (ژورنال‌ها)
واژه‌نامه
  • واژه‌نامه‌ی اقتصاد
  • درگاه اقتصاد
  • درگاه پول
با اقتصاد کلاسیک نو اشتباه نشود.

امروز اقتصاد نئوکلاسیک بر اقتصاد خرد سیطره دارد و به همراه اقتصاد کینزی بر اقتصاد جریان اصلی سیطره دارد.

وابسته

منابع
  1. Antonietta Campus (1987), "marginal economics", The New Palgrave: A Dictionary of Economics, v. 3, p. 323.
  • https://en.wikipedia.org/wiki/Neoclassical_economics
  • Weintraub, E. Roy (2002). "Neoclassical Economics". In David R. Henderson (ed.). Concise Encyclopedia of Economics (1st ed.). Library of Economics and Liberty. OCLC 317650570, 50016270 and 163149563
  • Introduction to neoclassical economics at Drexel
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.