اقتصاد دستوری

اقتصادِ دستوری، اقتصادِ کنترل‌شده یا اقتصادِ با برنامه (به انگلیسی: Planned economy) در برابر اقتصاد آزاد تعریف می‌شود و به یک نظام اقتصادی گفته می‌شود که طبق دستور یک سازمان یا یک نهاد غیرخصوصی شکل گرفته‌باشد. نظام‌های اقتصادی سوسیالیستی و اقتصاد دولتی شکل‌هایی از نظام اقتصاد دستوری هستند.[1]

مزایا

توجه به منافع عموم بجای سود شخصی، کاهش بیکاری و کاهش نابرابری از مزایای اقتصاد دستوری است.[2]

نقد

بعقیده سایت آفتاب قیمت‌گذاری دستوری دولت‌ها در میان‌مدت، نه تنها فایده‌ای برای مردم و مصرف‌کنندگان ندارد، بلکه زیان عمده‌ای به آن‌ها وارد می‌کند که جبران‌ناپذیر است. فاجعه بزرگ، مخدوش شدن اخلاق عمومی و حرفه‌ای است، که موجد آن قیمت‌گذاری دستوری دولت است. واقعیت این است که؛ دولت‌ها با این توجیه که نباید به مصرف‌کننده فشار وارد شود، معتقدند با این کار به مردم خدمت می‌کنند؛ اما یادشان می‌رود که در بلندمدت و با سست کردن اخلاق عمومی چه فاجعه‌ای به بار خواهد آمد.[3]

جستارهای وابسته

منابع

  1. آلن وود (۱۳۸۱ خورشیدی)، «دیکتاتور توتالیتر»، استالین و استالینیسم، ترجمهٔ محمد رفیعی مهرآبادی، تهران: نشر خجسته، ص. صفحهٔ ۷۱، شابک ۹۶۴-۶۲۳۳-۳۸-۴ تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  2. https://www.investopedia.com/ask/answers/032515/what-are-advantages-and-disadvantages-command-economy.asp
  3. «فاجعه «پالم» در راه است». آفتاب. دریافت‌شده در ۲۰۱۴-۰۸-۱۱. از پارامتر ناشناخته |کدزبان= صرف‌نظر شد (کمک)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.