دموکراسی شوروی
دموکراسی شوروی (به انگلیسی: Soviet democracy) یا دموکراسی شورایی (به انگلیسی: council democracy)، یک نظام سیاسی در اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی و شکلی از دموکراسی بود که در آن شوراهای کارگری (سوویت) ارگان‌های قدرت را از طریق کسب قوه مجریه و قوه مقننه بدست می‌گرفت. شوراهای کارگری شامل نمایندگانی است که از سوی کارگران انتخاب شده‌است. دامنه شوراها از سطح محلی تا مجمع ملی است. طبق آرای ولادیمیر لنین و سایر ایدئولوگ‌های اتحاد جماهیر شوروی، شوراها نمایانگر خواست و اراده دموکراتیک طبقه کارگر هستند و از اینرو تجسم و انگارهٔ دیکتاتوری پرولتاریا می‌باشند.
| بخشی از مجموعه مباحث درباره |
| مارکسیسم–لنینیسم |
|---|
 |
|
| بخشی از سلسله مقاله‌های سیاسی |
| دموکراسی |
|---|
|
| انواع پایه |
| گونه‌ها |
|
| درگاه سیاست (en) |
انتقادات
منتقدان اصل لنین و دموکراسی شوروی، مانند کمونیسم شورایی ادعا می‌کنند شوراهای کارگری (سوویت‌ها) در زمان لنین نیز سرنگون شده بودند و در واقع هیچ قدرتی نداشتند. هواداران تروتسکیسم موافق این نظرند اما ادعا می‌کنند سرکوب شوراها پس از تحکیم قدرت ژوزف استالین (و نه کاملاً در زمان لنین) صورت گرفت. هواداران مائوئیسم و خوجه‌ایسم نیز بر این اعتقادند که شکاف‌هایی که در سیستم لنینی-استالینی به وجود آمد به سبب فقدان ایمان حزبی توده‌ها بود و این منجر به جدایی حزب و نیازهای مردم شد. پیامد این جریان، برآمد تجدیدنظرطلب‌ها (رویزیونیست‌ها) بود که پس از مرگ لنین، اتحاد شوروی را از دور نمود.
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Soviet democracy». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۲.