ایر فرانس

ایر فرانس (تلفظ فرانسوی: ​[ɛ:ʁ fʁɑ̃s]-به‌طور رسمی Société Air France SA) شرکت هواپیمایی حامل پرچم کشور فرانسه است که دفتر مرکزی آن در ترامبله آنفرانس، در شمال شهر پاریس قرار دارد. ایر فرانس-کی‌ال‌ام شرکت مادر این شرکت هواپیمایی محسوب می‌شود که عضو اتحادیهٔ اسکای‌تیم است. ایر فرانس در سال ۲۰۱۱ میلادی به ۳۲ مقصد در داخل فرانسه و همچنین به ۱۶۸ مقصد در ۹۳ کشور جهان (شامل شهرستان‌ها و قلمروهای ماورابحار فرانسه) پروازهای مسافربری تجاری و ارسال بار انجام می‌داد. در سال ۲۰۱۵ میلادی، ایر فرانس جمعاً ۴۶٬۸۰۳٬۰۰۰ تن مسافر را جابه‌جا کرده‌است.

ایر فرانس
Société Air France, S.A.
یاتا ایکائو شناسه
AF AFR AIRFRANS
تأسیس۷ اکتبر ۱۹۳۳
قطب
شهرهای کانونی
برنامهٔ پروازکی‌ال‌ام
اتحادیهاسکای‌تیم
شرکت‌های تابعه
شمار ناوگان۲۳۵ فروند
مقصدها۲۰۴ مقصد
شعار شرکتفرانسه در آسمان است
شرکت مادرایر فرانس-کی‌ال‌ام
دفتر مرکزیفرودگاه شارل دوگل پاریس
فرودگاه شارل دوگل پاریس
ترامبله آنفرانس، فرانسه
افراد کلیدی
کارکنان۶۹٬۵۵۳ (۲۰۱۴)
وب‌گاهwww.airfrance.com
هواپیمای ایرباس A۳۲۰–۲۰۰ ایرفرانس

قطب اصلی این شرکت، فرودگاه شارل دوگل است و فرودگاه اورلی، فرودگاه لیون-سینت اگزوپری، فرودگاه مارسی پروانس، فرودگاه تولوز-بلانیاک، و فرودگاه نیس کوت دازور نیز به عنوان قطب ثانویه مورد استفاده قرار می‌گیرند.[1]

ایر فرانس در ۷ اکتبر سال ۱۹۳۳ از ادغام ایر اورینت، ایر یونیون، شرکت پرتال هوایی عمومی، شرکت بین‌المللی ناوبری فرانسه (CIDNA)، و شرکت ترابری آرینه (SGTA) تشکیل شد. در دوران جنگ سرد از سال ۱۹۵۰ تا ۱۹۹۰، ایر فرانس یکی از ۳ خطوط اصلی شرکت‌های هواپیمایی متحدین بود که به فرودگاه‌های برلین غربی، فرودگاه برلین تمپل‌هوف و فرودگاه برلین تگل پروازهای برنامه‌ریزی‌شدهٔ منظم انجام می‌داد.

بین آوریل ۲۰۰۱ تا مارس ۲۰۰۲، این شرکت هواپیمایی ۴۳٫۳ میلیون مسافر را جابه‌جا کرد و ۱۲٫۵۳ میلیارد یورو درآمد داشت. ایر فرانس در نوامبر ۲۰۰۴ با انجام ۲۵٫۵٪ پروازهای اروپا، عنوان بزرگترین شرکت هواپیمایی اروپا را از آن خود کرد.

ناوگان ایر فرانس را ترکیبی از هواپیماهای جت پهن‌پیکر ایرباس و بوئینگ تشکیل می‌دهد که در پروازهای کوتاه‌مدت از هواپیماهای ایرباس ای ۳۲۰ استفاده می‌کند در حالی در پروازهای بلندمدت معمولاً از هواپیماهای ایرباس و بوئینگ پهن‌پیکر استفاده می‌کند. ایر فرانس برای نخستین بار در در ۲۰ نوامبر ۲۰۰۹ از هواپیمای ایرباس ای۳۸۰ که بزرگترین و مجهزترین هواپیماهای مسافربری جهان است در مسیر فرودگاه شارل دوگل پاریس تا فرودگاه جان اف کندی نیویورک استفاده کرد.

شرکت هواپیمایی هاپ! شرکت زیرمجموعهٔ ایر فرانس است که پروازهای داخلی در فرانسه و کشورهای اروپایی را انجام می‌دهد و دارای جت‌های منطقه‌ای در ناوگان خود است.[2]

مقصدهای پروازی
مقصدهای پروازی ایر فرانس تا سال ۲۰۱۵؛ به کامبوج، مالزی و استرالیا پرواز انجام نمی‌شود.
نوشتار اصلی: مقصدهای پروازی ایر فرانس

ایر فرانس در سال ۲۰۱۱ میلادی به ۳۲ مقصد در داخل فرانسه و همچنین به ۱۶۸ مقصد در ۹۳ کشور جهان (شامل شهرستان‌ها و قلمروهای ماورابحار فرانسه) در ۶ قارهٔ جهان پروازهای مسافربری تجاری و ارسال بار انجام می‌داد. این فهرست شامل مقصدهای حمل بار و مقصدهای شرکت‌های زیرمجموعه مانند کورسیکا ایر، سیتی‌جت و هاپ! نیز می‌شود.

اکثر پروازهای بین‌المللی ایر فرانس از فرودگاه شارل دوگل پاریس انجام می‌شوند هرچند که در فرودگاه اورلی، فرودگاه لیون-سینت اگزوپری، فرودگاه مارسی پروانس، فرودگاه تولوز-بلانیاک، و فرودگاه نیس کوت دازور نیز حضور پررنگی دارد.

قطب‌های پروازی
  • فرودگاه شارل دوگل پاریس: قطب میان‌قاره‌ای و بزرگترین قطب ایر فرانس که به همهٔ مقصدهای ایر فرانس از این فرودگاه پرواز انجام می‌شود و روزانه به ۳۳۵ مقصد پرواز خروجی برگزار می‌شود. این فرودگاه قطب شرکت هواپیمایی زیرمجموعهٔ ایر فرانس، هاپ! نیز هست.
  • فرودگاه اورلی: دومین قطب بزرگ ایر فرانس است و ایر فرانس از طریق آن روزانه به ۴۰ مقصد در سراسر جهان پرواز انجام می‌دهد. این فرودگاه قطب شرکت هواپیمایی زیرمجموعهٔ ایر فرانس، هاپ! نیز هست.
  • فرودگاه لیون-سینت اگزوپری: سومین قطب بزرگ ایر فرانس است و ایر فرانس از طریق آن روزانه به ۳۷ مقصد در اروپا و فرانسه پرواز انجام می‌دهد. این فرودگاه قطب شرکت هواپیمایی زیرمجموعهٔ ایر فرانس، هاپ! نیز هست.
  • فرودگاه مارسی پروانس: تازه‌ترین قطب ایر فرانس است و ایر فرانس از طریق آن روزانه به ۳۰ مقصد در اروپا، آفریقا و فرانسه پرواز انجام می‌دهد.
  • فرودگاه نیس کوت دازور:ایر فرانس از طریق این فرودگاه به ۴ مقصد در فرانسه پرواز انجام می‌دهد.
  • فرودگاه تولوز-بلانیاک: ایر فرانس از طریق این فرودگاه به ۱۴ مقصد در فرانسه پرواز انجام می‌دهد.

قرارداد نماد مشترک

ایر فرانس با شرکت‌های هواپیمایی زیر قرارداد نماد مشترک دارد (اوت ۲۰۱۶):[3]

ناوگان هوایی
ایرباس ای۳۱۸
ایرباس ای۳۲۱–۲۰۰
ایرباس ای۳۳۰
ایرباس ای۳۴۰–۳۱۳ ایکس
ایرباس ای۳۸۰
بوئینگ ۷۴۷-۴۰۰

بنا بر داده‌های آوریل ۲۰۱۶ میلادی، ناوگان هوایی ایر فرانس دارای میانگین سن ۱۱٫۷ سال بوده و فهرست آن به شرح زیر است:[7]

ناوگان هوایی ایر فرانس
هواپیما فعال سفارش داده‌شده تعداد مسافر توضیحات
F J W Y Total
ایرباس ای۳۱۸–۱۰۰ ۱۸ – – ۲۶ – ۸۶ ۱۱۲ بزرگترین کاربر.
ایرباس ای۳۱۹–۱۰۰ ۴۰ – – ۲۸ – ۱۱۵ ۱۴۳ ۲ فروند اجاره داده‌شده به ایر ساحل عاج.
– – – ۱۴۲ ۱۴۲
ایرباس ای۳۲۰–۲۰۰ ۴۶ ۲ – ۲۶ – ۱۳۹ ۱۶۵ ۲ فروند در اختیار ترنسویا فرانس، ۱ فروند اجاره داده‌شده به کورسیکا ایر.
– – ۱۵ ۱۵۰ ۱۶۵
– ۳۰ – ۱۳۵ ۱۶۵
– – – ۱۷۸ ۱۷۸
ایرباس ای۳۲۱–۱۰۰ ۵ – – – – ۲۱۲ ۲۱۲ پیش‌تر در ناوگان Air Inter بود.
ایرباس ای۳۲۱–۲۰۰ ۱۸ – – – – ۲۱۲ ۲۱۲
– ۳۲ – ۱۶۸ ۲۰۰
ایرباس ای۳۳۰–۲۰۰ ۱۵ – – ۴۰ ۲۱ ۱۴۷ ۲۰۸
ایرباس ای۳۴۰–۳۰۰ ۱۲ – – ۳۰ ۲۱ ۲۲۴ ۲۷۵ در بین سال‌های ۲۰۱۶–۲۰۱۹ تحویل خواهد گرفت.
ایرباس ای۳۵۰–۹۰۰ – ۲۸
TBA
 در سال ۲۰۱۷ وارد ناوگان خواهند شد.
ایرباس ای۳۸۰–۸۰۰ ۱۰ – ۹ ۸۰ ۳۸ ۳۸۹ ۵۱۶
بوئینگ ۷۷۷ ۲۷ – – ۳۵ ۲۴ ۲۵۰ ۳۰۹
– ۴۰ ۲۴ ۲۱۶ ۲۸۰
بوئینگ ۷۷۷–۳۰۰ئی‌آر ۴۳ – – ۱۴ ۳۲ ۴۲۲ ۴۶۸
– ۴۲ ۲۴ ۳۱۵ ۳۸۱
۴ ۵۸ ۲۸ ۲۰۶ ۲۹۶
بوئینگ ۷۸۷–۹ – ۱۴
TBA
 سفارش‌ها در حال بازبینی است.[8]
ناوگان هوایی ایر فرانس کارگو
بوئینگ ۷۷۷ ۲ –
باری
مجموع ۲۳۶ ۴۴

جستارهای وابسته

منابع
  1. "Directory: World Airlines". Flight International. 27 March 2007. pp. 56–57.
  2. Régional (Compagnie Aérienne Européenne), Company Profile بایگانی‌شده در ۱۹ اکتبر ۲۰۰۶ توسط Wayback Machine
  3. "About Air France Code-share agreements". Air France. Archived from the original on 17 November 2007. Retrieved 31 May 2009.
  4. http://www.businesstravelnews.com/Global/Air-Astana-Reaches-Codeshare-Agreement-With-Air-France-KLM
  5. "Etihad partners with Air France-KLM". Archived from the original on 10 May 2013. Retrieved 29 June 2013.
  6. http://www.air-journal.fr/2016-06-03-air-france-se-pose-a-monaco-5163961.html
  7. https://www.planespotters.net/airline/Air-France
  8. http://www.reuters.com/article/us-airfrance-employment-ceo-idUSKCN0RZ1RM20151005.

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.