شرکت هواپیمایی
شرکت هواپیمایی یا خط هوایی یا ایرلاین (به انگلیسی: Airline) معمولاً به یک گروه صنعتی گفته میشود که از طریق خطوط هوایی مسافر یا بار، جابجا میکند.
خطوط هواپیمایی مختلف معمولاً بلیطهای هواپیما را به مقاصد مختلف خود به صورت سیستمی می فروشند یا به صورت توزیع چارتری بین آژانسهای هواپیمایی امکان ایجاد تورهای گردشگری داخلی و خارجی را به آنها میدهند.
شرکتهای هواپیمایی بزرگ جهان
بزرگترین شرکتهای هواپیمایی مسافربری جهان (انتخاب شده توسط SkyTrax) در سال ۲۰۱۷ عبارتند از:[2]
در ایران
هماکنون بیش از ۲۳۱ فروند هواپیما با عمر متوسط ۲۲ سال در کشور وجود دارند که نزدیک به ۴۰ هزار صندلی در ناوگان هوایی کشور ایجاد کردهاست. گفتنی است که در سند چشمانداز افق ترسیمی ۱۴۰۴، ایران باید به پرواز درآمدن ۵۵۰ فروند هواپیما، دست یاید.[3]
در بخش ترابری هوایی ایران ۱۹ خط هوایی خارجی و ۲۶ خط هوایی داخلی وجود دارند که رئیس سازمان هواپیمایی کشوری ایران در تیر ۱۳۹۲ پروانه بهرهبرداری هشت شرکت هواپیمایی غیرفعال (هواپیمایی آرام ایر (باری)، اطلس ایر، ایلامایر (راه کربلا)، هواپیمایی پاسارگاد، هواپیمایی تهران ایر، هواپیمایی سفیران، هواپیمایی صها، و هواپیمایی صافات) را لغو کرد و هماکنون ۱۸ شرکت هواپیمایی ایرانی به شرح زیر فعال هستند:
- هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران (ایران ایر) ۱۳۴۵
- هواپیمایی آسمان (۱۳۵۹)
- هواپیمایی ساها (۱۳۶۹)
- هواپیمایی کیش (۱۳۷۱)
- هواپیمایی کارون (۱۳۷۱)
- هواپیمایی ایران ایرتور (۱۳۷۲)
- هواپیمایی قشم (۱۳۷۲)
- هواپیمایی ماهان (۱۳۷۲)
- هواپیمایی کاسپین (۱۳۷۲)
- هواپیمایی تابان (۱۳۸۵)
- هواپیمایی فارس ایر قشم (۱۳۸۵)
- هواپیمایی زاگرس (۱۳۸۶)
- هواپیمایی معراج (۱۳۸۹)
- هواپیمایی آتا (۱۳۸۸)
- هواپیمایی پویا (۱۳۹۱)
- هواپیمایی دنا
- هواپیمایی وارش (۱۳۹۶)
- هواپیمایی فلای پرشیا (۱۳۹۷)
- هواپیمایی هما (۱۳۲۳)