ایور
ایور شهری در بخش مرکزی شهرستان گرمه استان خراسان شمالی ایران و از شهرهای پارسی زبان این استان است. این شهر در ۱۶۶ کیلومتری جنوب غربی بجنورد مرکز استان خراسان شمالی قرار گرفتهاست. این شهر در سال ۱۳۹۱ به عنوان شهر شناخته شد.ایور را با نام پایتخت حلیم ایران میشناسند .و هر ساله در مناسبت های مختلف از جمله ایام ماه های محرم و صفر بیش از دویست دیگ بزرگ آماده میگردد و در سطح تمام شهر به صورت نذری پخش میگردد.
ایور ایور | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | خراسان شمالی |
شهرستان | گرمه |
بخش | مرکزی |
سال شهرشدن | ۱۳۸۶[1] |
مردم | |
جمعیت | ۳،۹۹۴ نفر(۱۳۹۵) |
رشد جمعیت | ۶٪+ (۵سال) |
جغرافیای طبیعی | |
مساحت | دویست وهشتاد هکتار |
ارتفاع | ۱۱۳۶ متر |
آبوهوا | |
میانگین دمای سالانه | ۲۸ |
شناسهٔ ملی خودرو | ایران |
کد آماری | ۲۰۵۳ |
ایور |
مردم
جمعیت
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این مکان ۳٬۹۹۴ نفر (۱٬۱۷۱ خانوار) بودهاست.[2]
جمعیت تاریخی | ||
---|---|---|
سال | جمعیت | ±% |
۱۳۸۵ | ۴٬۶۶۴ | — |
۱۳۹۰ | ۳٬۷۸۳ | −۱۸٫۹٪ |
۱۳۹۵ | ۳٬۹۹۴ | +۵٫۶٪ |
قومیتها
این شهر از اقوام مختلف به نامهای:عبدلی، غیاثی، سلطانی، غلامی، نیازی، شیخزاده، حاج طالبی ، آقامحمدی صفری ، تیمورتاش ، باقری، خدابنده ، صفرزاده ، شکاریان ، جعفری ، خادمی و … تشکیل شدهاست.
شخصیتها
-شیخ رجبعلی ایوری که از قضات مشهور شمال خراسان بود و محل رجوع بزرگان و مردم بود.
-سرهنگ احمدعلی محمدی معروف به احمد تیمار که فرمانده سپاه از سال ۶۹ تا ۷۳ بودهاست ایشان از اوایل جنگ تا پایانش در جنگ حضور داشتهاست و سپس در همان رسته بازنشسته شد. این شهر در دوران جنگ ایران و عراق ۲۰ شهید داشتهاست.
-نویسندگان:
رجبعلی باقری از نویسندگان معاصر کشورمان است که تاکنون کتاب ها و مقالات ملی و بین المللی زیادی از ایشان انتشار یافته است. کتاب هایی که تاکنون به قلم رجبعلی باقری نوشته و وارد بازار چاپ و نشرشده به این قرارند: 1-پرسش و پاسخ های مشاوره ای برای مادران و پدران کلاس اولی 2-شان معلم، نگاهی به اوضاع آموزش در مدارس ابتدایی کشور 3-دردنامه ی تلگرام 4-زندگی در لحظه
پیشه و کار
پیشه بیشتر مردم کشاورزی و دامپروری و کامیونداری بوده. آب کشاورزی در گذشته از قناتها تأمین میشود. کارگاههای کوچک زیادی همچون کارگاههای کالای چوبی، کالای فلزی و کالای ساختمانی دارد. در شهر ایور کالاهای گوناگون کشاورزی و دامداری یافت میشود.
شهر ایور دارای فرهنگیان و فرهیختگان زیادی است و تمام معلمان شهر، بومی می باشند. پزشکان و مهندسان مجربی نیز از این شهرتاریخی برخاسته اند.
جغرافیا
شهر ایور در جنوب غربی استان خراسان شمالی جای دارد و از نظر تقسیمات سیاسی با توجه به انفصال شهرستان گرمه از جاجرم در سال ۱۳۸۷، در بخش مرکزی شهرستان گرمه قرار دارد. این شهر در فاصله ۳ کیلومتری شهر گرمه قرار دارد و جاده ارتباطی موجود که ارتباط بین استان سمنان و خراسان شمالی واستان گلستان را برقرار میسازد از کناره جنوبی آن گذر کردهاست. شهر ایور در ۳۶ درجه و ۵۸ دقیقه عرض جغرافیایی و ۵۶ درجه و ۱۶ دقیقه طول شرقی و ارتفاع ۱۰۸۰ متری از سطح دریا جای گرفتهاست.
اماکن عمومی
این شهر دارای ۴ مسجد میباشد که قدیمیترین آنها مسجد جامع و بزرگترین آنها مسجد صاحب الزمان میباشد، دو مسجد دیگر این شهر یکی مسجد امام حسین و دیگری مسجد ابوالفضل میباشد. اکثر مراسم مذهبی و اجتماعی در مسجد صاحب الزمان برگزار میگردد.
آب و هوا
شهر ایور بهطور همه گیر با توجه به میزان بارندگیهای سالانه وابسته سرزمینهای خشک میباشد و آب و هوای سرد و خشک و نیمه بیابانی دارد. در این منطقه رودخانه همیشگی دیده نمیشود و کشاورزی این سرزمین وابسته آبیاری با قنات است. بلندیهای جای گرفته در شمال شهر که از شرق به غرب در کناره شمال شهر کشیده شدهاست در مواردی بیش از ۲۰۰۰ متر بلندی دارند. با وجود این بخش قابل ملاحظهای از اقلیم این منطقه کویری و استپی است.
پوشش گیاهی
به غیر از درختان ارس (نوعی کاج) که در کوههای شمالی شهر بهطور پراکنده میرویند. پوشش گیاهی سرزمین را نیز گیاهانی چون پیاز کوهی، درمنه، خارشتر، بارهنگ، اسپند، قارچ، کما، قیچ، استاقدوس و گزنه و قسنی، کتیرا، گون، شلله و غیره پوشش میدهد؛ و در پیرامون شهر درختانی چون طاق و گزو کاج کاشته شدهاست.
خوراکیهای بومی
- قَتِقتو
- جوش بِرَ
- شعله قروتی
- مَستَو
- آش اُگِرَ
- خوروش فرنگی
- قابلی
- اونده
حیات وحش
به علت وجود مراتع و جنگلها، زیستگاه حیات وحش در قسمتهای زیادی از گسترده شدهاست. حیواناتی چون شغال، آهو، گرگ، گورکن، خرگوش، روباه، پلنگ، کفتار و بزکوهی، کبک در نقاط مرتع و کوههای گدار گز زندگی میکنند.
مکانهای تاریخی
از چشماندازهای تاریخی ایور میتوان از مسجد جامع، امامزاده و سردابههای تاریخی را نام برد.
مسجد جامع ایور
مسجد جامع ایور یکی از آثار ارزشمند مذهبی-تاریخی شهرستان گرمه قلمداد میشود که در دوره صفوی ساخته شدهاست. این مسجد کوچک با الگوی ساختمانی گذشتگان و چینههای خشت و گل ساخته شده و سقف آن با مجموعهای از قوسهای ضربی پوشش یافتهاست. در وسط بنا چهار ستون درشت چهارگوش وجود دارد که پایههای گنبد بزرگ مرکزی بر روی آنها قرار گرفتهاست.