برکشایر هاتاوی

برکشایر هاتاوِی، (به انگلیسی: Berkshire Hathaway) شرکت هلدینگ خوشه‌ای آمریکایی چندملیتی است، که در زمینه ارائه خدمات بیمه، مبادلات سهام شرکت‌ها، مدیریت صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک و صندوق‌های پوشش ریسک، سفته‌بازی، مدیریت ثروت، سرمایه‌گذاری و دارایی فعالیت می‌کند.

برکشایر هاتاوی
نوعسهامی عام
ISINUS0846701086 
صنعتخوشه‌ای
بنا نهاده۱۸۳۹
بنیانگذارانبرکشایر
هاتاوی
دفتر مرکزی اوماها، داگلاس، نبراسکا، ایالات متحده آمریکا
محدودهٔ فعالیتجهانی
مدیر عامل اجراییوارن بافت
رئیس هیئت مدیرهوارن بافت
محصولاتسرمایه‌گذاری
خدمات بیمه
سهام اختصاصی
درآمد ۲۴۷٫۵ میلیارد دلار (۲۰۱۸)[1]
سود ناخالص ۲۸٫۱ میلیارد دلار (۲۰۱۴)[1]
سود خالص ۱۹٫۸ میلیارد دلار (۲۰۱۴)[1]
مجموع دارایی ۷۰۷٫۱ میلیارد دلار (۲۰۱۸)[1]
مجموع سهام ۲۴۱٫۷ میلیارد دلار (۲۰۱۴)[1]
تعداد کارکنان۳۶۷٬۷۰۰ نفر (۲۰۱۶)[1]
شرکت‌های وابستهگایکو
برکشایر هاتاوی انرژی
وبگاه

ریشه‌های تأسیس برکشایر هاتاوی به سال ۱۹۵۵ و ادغام شرکت‌های برکشایر و هاتاوی بازمی‌گردد. شرکت برکشایر هاتاوی مالکیت اکثریت سهام شرکت‌های تابعه، زیرمجموعه و فرعی فراوانی را در اختیار دارد، که به‌عنوان نمونه می‌توان به شرکت‌های گایکو، دوراسل، هاینز و مارس اینکورپوریتد اشاره نمود. این شرکت همچنین دارای سهام در شماری از شرکت‌های بزرگ جهان می‌باشد، که مشهورترین آن‌ها شامل گلدمن ساکس، ولز فارگو و بنک آو امریکا، یو. اس. بانکورپ و میونیک ره، کوکاکولا و پپسی، وال‌مارت و کاستکو، پتروچاینا، اکسان‌موبیل و کونوکو فیلیپس، پروکتر اند گمبل، جانسون اند جانسون و سانوفی، مودیز، آمریکن اکسپرس، مسترکارت و ویزا کارت، آی‌بی‌ام، دایرکت‌تی‌وی، ورایزن و فاکس قرن ۲۱، یونایتد پارسل سرویس، پوسکو، جان دیر، جنرال موتورز و جنرال الکتریک می‌باشند.

وارن بافت مدیرعاملی و ریاست هیئت مدیره این شرکت را برعهده دارد و چارلی مانگر نیز نایب رئیس هیئت مدیره برکشایر هاتاوی می‌باشد.

در رتبه‌بندی سال ۲۰۱۹ مجله اقتصادی فوربز[2] و در فهرست فوربز جهانی ۲۰۰۰، برکشایر هاتاوی در رتبه هشتم از بزرگترین شرکت‌های جهان قرار گرفت.[3] دفتر مرکزی این شرکت در شهر اوماها، نبراسکا قرار دارد و بخشی از سهام آن در بازار بورس نیویورک معامله می‌شود.[4]

تاریخچه

ریشه‌های تأسیس برکشایر هاتاوی به ادغام چندین شرکت بازمی‌گردد، که در حوزه‌های مختلف فعالیت می‌کردند، ولی هسته مرکزی این شرکت، که از برکشایر، ولی فالز و هاتاوی تشکیل می‌شود، همگی در صنعت نساجی اشتغال داشتند. هسته اصلی شرکت برکشایر هاتاوی در سال ۱۹۵۵ و در پی ادغام شرکت‌های برکشایر و هاتاوی تأسیس شد. برکشایر در طول فعالیت به‌عنوان یک شرکت مادرتخصصی، در کسب‌وکارها و شرکت‌های گوناگونی سرمایه‌گذاری کرده است، که این شرکت‌ها در حوزه‌های مختلفی چون صنایع غذایی، لوازم خانگی، صنایع نفت و گاز، انتشار روزنامه و دائرةالمعارف‌ها، طراحی و توزیع پوشاک، تولید و نوزیع برق، خدمات فناوری و ساخت تجهیزات الکتریکی اشتغال دارند.

برکشایر

برکشایر، شرکت نساجی و کارخانه تولید پارچه‌های کتان آمریکایی بود، که در سال ۱۹۲۹ از ادغام ولی فالز کمپانی با برکشایر کتان میلز، تأسیس شد. شرکت جدید برکشایر فاین اسپینینگ اسوشیتز (به‌اختصار برکشایر) نام گرفت.

برکشایر میلز

برکشایر میلز، کارخانجات نساجی و تولید پارچه‌های کتان آمریکایی بود، که در سال ۱۸۸۹ توسط خانواده پلانکت، در شهر آدمز، ماساچوست تأسیس شد. در سال ۱۹۱۷ دارایی شرکت برکشایر میلز بالغ بر ۲٫۵ میلیون دلار بود، که ۴ کارخانه نساجی با بیش از ۲۶۰ هزار حلقه و دوک نخ‌ریسی و ۶٫۵۰۰ دستگاه بافندگی را شامل می‌شد. این شرکت در سال ۱۹۲۹ ولی فالز کمپانی را خریداری کرد، سپس دو شرکت در هم ادغام شدند، شرکت جدید برکشایر نام گرفت.

ولی فالز کمپانی

ولی فالز کمپانی، شرکت نساجی آمریکایی بود، که در سال ۱۸۳۹ توسط اولیور چیس، در شهر ولی فالز، رود آیلند تأسیس شد. چیس با مشارکت دو پسرش به نام‌های ساموئل و هارلی، اقدام به توسعه شرکت نساجی خود نمود. تا سال ۱۸۹۵ کمپانی ولی فالز، با خریداری کارخانه‌هایی چون: البیون میلز، تار-کیلن فکتوری، من‌ویل میلز (در رود آیلند) و کارخانه نساجی موداس (در کنتیکت)، به یکی از بزرگترین کارخانجات نساجی آمریکا تبدیل شده بود. این شرکت در سال ۱۹۲۹ در پی ادغام با کمپانی برکشایر میلز، منحل گردید.

هاتاوی

هاتاوی، شاخه دیگر از برکشایر هاتاوی می‌باشد، که در سال ۱۸۸۸ توسط هوریشیو هاتاوی، در شهر بدفورد جدید، ماساچوست تأسیس شد. این شرکت در سال‌های نخست در زمینه شکار نهنگ و فروش ظروف چینی فعالیت می‌کرد، که این تجارت، سود سرشاری را عاید هاتاوی می‌نمود. پس از جنگ جهانی اول در پی کاهش تقاضای عمومی که حاصل رکود اقتصادی پس از جنگ بود، شرکت هاتاوی وارد صنعت نساجی شد. هاتاوی میلز سال‌های رکود بزرگ را با مدیریت و سرمایه‌گذاری بازرگان آمریکایی؛ سیبوری استانتون، پشت سر گذاشت. این شرکت تا سال ۱۹۵۵ فعالیت مستقل خود را با تمرکز بر صنعت نساجی ادامه داد.

برکشایر هاتاوی

برکشایر هاتاوی در سال ۱۹۵۵ از ادغام شرکت‌های برکشایر و هاتاوی که هر یک از این دو شرکت، با ادغام کارخانه‌ها و شرکت‌های مختلف، شکل گرفته بودند، راه‌اندازی شد. شرکت ادغامی در مجموع مالک ۱۵ کارخانه نساجی بود، که در زمان ادغام، شمار کارکنان شرکت جدید، بالغ بر ۱۲٫۰۰۰ نفر برآورد می‌شد. شرکت برکشایر هاتاوی در سال نخست، درآمدی معادل ۱۲۰ میلیون دلار را کسب نمود. دفتر مرکزی و کارخانه اصلی این شرکت نیز در شهر بدفورد جدید، ماساچوست مستقر گردید. برکشایر هاتاوی تا اوایل دهه ۱۹۶۰ تنها در صنعت نساجی فعالیت می‌نمود.

وارن بافت

در سال ۱۹۶۲ سرمایه‌دار آمریکایی؛ وارن بافت شروع به خریداری سهام شرکت نساجی برکشایر هاتاوی نمود. تا سال ۱۹۶۹ او از سهام خریداری شده در این شرکت، به‌طور متوسط، معادل ۳۰٪ درصد سالانه بازگشت سرمایه داشت، آن هم در بازاری که حداکثر سود شرکت‌ها و کارخانجات صنعتی به‌طور میانگین ۷٪ تا ۱۱٪ درصد بود. بافت به‌طور عادی در شرکت‌هایی که ارزش، قیمت و نسبت پی/ای پایین، اما پتانسیل بالا و رشد در بلندمدت داشتند، سرمایه‌گذاری نمود. شناسایی چنین شرکت‌هایی غالباً بخش سخت کار است. یکی از سرمایه‌گذاری‌های اولیه وارن بافت در آمریکن اکسپرس بود.

بافت ابتدای سرمایه‌گذاری‌اش در شرکت برکشایر هاتاوی، دارایی‌های بخش نساجی آن را فروخت، اما نام تجاری شرکت را حفظ نمود و زمانی‌که موفق شد اکثریت سهام این شرکت را در اختیار بگیرد، ماهیت شرکت را به یک شرکت سرمایه‌گذاری تغییر داد. در سال ۲۰۰۳ شرکت برکشایر هاتاوی مالک حدود ۴۰ شرکت با ۱۵۰٫۰۰۰ کارمند بود. ارزش واقعی‌ای که توسط شرکت‌هایی که برکشایر هاتاوی مالک آن‌ها است، تولید شده، از سرمایه‌گذاری‌های بازار سهام بیشتر است، هر چند مالکیت سهام برکشایر در شرکت‌هایی مثل کوکاکولا و ژیلت، توجه بیشتری از عدم موفقیت شرکت‌های تکنولوژیکی را به خود جلب می‌کنند. همچنین باید اشاره کرد، که سرمایه‌گذاری‌های این شرکت نیز گاهی اوقات هم کمتر موفق بوده‌اند.

شرکت برکشایر هاتاوی همچنین مالک شرکت‌های بیمه‌ای که جریان وجه نقد رایگان زیادی تولید می‌کنند، می‌باشد. این شرکت‌ها، یکی از منابع تأمین وجوهی است، که وارن بافت به زیرمجموعه‌های برکشایر هاتاوی تخصیص داده و از درآمد حاصل از آنها، برای خریداری سهام شرکت‌های جدید استفاده می‌کند. تحت رهبری بافت، برای ۴۰ سال برکشایر هاتاوی از الگوها و خط‌کش‌های بازارهای بورس مانند اس اند پی ۵۰۰ و میانگین صنعتی داو جونز هم بهتر عمل کرده‌است.

بازار بورس

در تاریخ ۴ ژانویه ۲۰۱۳ شرکت برکشایر هاتاوی به ارزش هر سهم معادل ۱۴۰٫۸۰۳ دلار، بر پایه ارزش بازار سرمایه، به‌عنوان با ارزش‌ترین شرکت فعال در بازار بورس نیویورک شناخته‌شد. در ۲۳ اکتبر ۲۰۰۶ سهام این شرکت به ازای هر سهم، معادل ۱۰۰٫۰۰۰ دلار بسته‌شد، که برای نخستین بار بود که از مرز ۱۰۰ هزار دلار برای هر سهم عبور کرد. بالاترین رقمی که تاکنون به هر سهم این شرکت اختصاص داده شده، 229٫۰۰۰ دلار می‌باشد، که در سپتامبر2014 برآورد شده‌است.

سرمایه‌گذاری

شرکت‌های دارای بالاترین میزان ارزش بازار سرمایه، که برکشایر هاتاوی در آن‌ها سرمایه‌گذاری نموده، در فهرست زیر درج شده‌است. اعداد درون پرانتز، میزان مالکیت سهام برکشایر هاتاوی را در این شرکت‌ها نشان می‌دهد.

سهامداران

در ۱ ژوئیه ۲۰۱۰ وارن بافت مدیرعامل و رئیس هیئت مدیره برکشایر هاتاوی، با در اختیار داشتن ۳۲٪ درصد از سهام این شرکت، بزرگترین سهام‌دار آن محسوب می‌شد. چارلی مانگر قائم مقام و نایب رئیس هیئت مدیره این شرکت نیز با دارا بودن ۲۳٪ درصد از سهام برکشایر، به عنوان دومین سهام‌دار شرکت شناخته می‌شود. شرکت سرمایه‌گذاری کس‌کید که متعلق به بیل گیتس است نیز مالک ۵٪ از سهام برکشایر هاتاوی می‌باشد.

مدیریت ارشد

مدیران اجرایی

وارن بافت که هم‌اکنون سومین فرد ثروتمند جهان است، به‌عنوان مدیر عامل اجرایی شرکت برکشایر هاتاوی فعالیت می‌کند. چارلی مانگر نیز قائم مقام مدیرعامل و مدیر عملیات این شرکت می‌باشد. از مدیران ارشد اجرایی برکشایر هاتاوی، می‌توان به هاوارد گراهام بافت فرزند وارن بافت اشاره نمود.

هیئت مدیره

هیئت مدیره برکشایر هاتاوی از افراد زیر تشکیل شده‌است:

جستارهای وابسته

پانویس

  1. «Berkshire Hathaway, Form 10-K, Annual Report, Filing Date Mar 1, 2013» (PDF). secdatabase.com. دریافت‌شده در مارس ۱, ۲۰۱۳.
  2. «The World's Biggest Public Companies». Forbes. دریافت‌شده در ژوئن ۶, ۲۰۱۱.
  3. «Berkshire Hathaway». Forbes. دریافت‌شده در ژوئن ۶, ۲۰۱۱.
  4. Warren Buffett and Berkshire Hathaway Have a Great Decade. Gurufocus.com. Retrieved on July 8, 2011.

منابع

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.