تنبیه‌النائمین
تنبیه النائمین نام کتابی است در ۳ بخش، نامه عبدالبهاء به عمهٔ ناتنی و ازلیش عزیه نوری شاه سلطان[1] [2]خانم مشهور به عِزیه خانم، پاسخ وی مشهور به رسالهٔ عمّه، و در انتها موعظه‌ای از نویسنده‌ای ازلی شیخ احمد روحی کرمانی.[3]
پس از آنکه بهاءالله خود را من یظهره‌الله معرفی کرد عده‌ای از بابیان با او مخالفت کردند و ردیه‌هایی در مخالفت با او نگاشتند. یکی از آن‌ها عزیه خانم، خواهر تنی بهاءالله، خواهر ناتنی و از طرفداران سرسخت یحیی صبح ازل بود. او در رد ادعای وی رساله‌ای در جواب نامه عبدالبهاء نگاشت که بعدها با عنوان تنبیه النائمین به همراه ۲ بخش دیگر چاپ شد.[4]
بخش دوم کتاب، پاسخ عزیه خانم نوری به عبدالبهاء، ردیهٔ تندی است بر بهاءالله. عزیه در رد ادعای عبدالبهاء مبنی بر درس‌ناخواندگی بهاءالله با ارائه شواهدی این مورد را رد می‌کند و از درس خواندن بهاءالله و هم‌نشینی او با علما و عرفا یاد می‌کند.[5]کتاب تنبیه النائمین یکی از مشهورترین و شناخته شده‌ترین آثاری است که از سوی بابیان ازلی ها در نقد دعوت میرزا حسینعلی نوری به نگارش درآمده‌است. [6]
سبب نگارش رساله عمه
پانوشت‌ها
- فاضل مازندرانی، اسدالله. تاریخ ظهورالحق. صص. ۴۸۹.
- نبوی رضوی، سید مقداد (۱۳۹۴). تنبیه النائمین. تهران: نشرنگاه معاصر. صص. ۱۰. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۹۹۴۰-۳۰-۴.
- MacEoin: ۱۹۹۲, p. ۲۷
- تنبیه النائمین، صفحه۲
- عزیه نوری، تنبیه‌النائمین (بخش دوم)، تهران، بی‌تا، ص ۳۴
- نبوی رضوی، سیدمقداد (۱۳۹۴). تنبیه النائمین. تهران: نشرنگاه معاصر. صص. ۱۱. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۹۹۴۰-۳۰-۴.
پیوند به بیرون
مشاهده صفحات کتاب
