عزیه نوری
عزیه نوری خواهر میرزا حسینعلی نوری و میرزا یحیی نوری است که در زمان محبوس بودن طاهره قرةالعین در تهران با او در تماس بوده و پس از دعوی ظهور توسط میرزا حسینعلی نوری(۱۸۶۳میلادی) جانب میرزا یحیی نوری ملقب به صبح ازل را گرفت و پیرو آیین بیانی باقی‌ماند. وی در پاسخ به مکاتبات برادر زاده‌اش عباس افندی، اقدام به تهیه ردیه بهائیت، بنام تنبیه النائمین نمود.
عزیه نوری | |
|---|---|
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | عزیه خانم نوری نور - روستای تاکور، ایران |
| آرامگاه | امام زاده معصوم تهران |
| دین | آیین بیانی ازلی |
تنبیه النائمین
تنبیه النائمین نام کتابی است در ۳ بخش، نامه عبدالبهاء به عمهٔ ناتنی و ازلیش شاه سلطان خانم مشهور به عِزیه خانم، پاسخ وی مشهور به رسالهٔ عمّه، و در انتها موعظه‌ای از نویسنده‌ای ازلی شیخ احمد روحی کرمانی.[1]
پس از آنکه بهاءالله خود را من یظهره‌الله معرفی کرد عده‌ای از بابیان با او مخالفت کردند و ردیه‌هایی در مخالفت با او نگاشتند. یکی از آنها عزیه خانم، خواهر تنی بهاءالله، خواهر ناتنی و از طرفداران سرسخت یحیی صبح ازل بود. او در رد ادعای وی رساله‌ای در جواب نامه عبدالبهاء نگاشت که بعدها با عنوان تنبیه النائمین به همراه ۲ بخش دیگر چاپ شد.[2]
بخش دوم کتاب، پاسخ عزیه خانم نوری به عبدالبهاء، ردیهٔ تندی است بر بهاءالله. عزیه در رد ادعای عبدالبهاء مبنی بر درس‌ناخواندگی بهاءالله با ارائه شواهدی این مورد را رد می‌کند و از درس خواندن بهاءالله و مجالست او با علما و عرفا یاد می‌کند.[3]
پانوشت‌ها
- MacEoin: ۱۹۹۲, p. ۲۷
- تنبیه النائمین، صفحه۲
- عزیه نوری، تنبیه‌النائمین (بخش دوم)، تهران، بی‌تا، ص ۳۴
پیوند به بیرون
مشاهده صفحات کتاب