جنگ دارفور
دارفور ناحیه‌ای است در غرب کشور سودان دربرگیرندهٔ سه استان دارفور غربی، دارفور شمالی و دارفور جنوبی است. گفتنی است مساحت دارفور ۴۹۳٬۱۸۰ کیلومتر مربع (کمی بزرگ‌تر از ایالت کالیفرنیا در ایالات متحده آمریکا) است و هفت و نیم میلیون نفر جمعیت (تخمین سال ۲۰۰۸) دارد.
| نزاع دارفور | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 تصویر کمپ جنگ‌زدگان در چاد | |||||||
| |||||||
| جنگندگان | |||||||
 JEM factions NRF allianceپشتیبانی:  چاد |
جنجوید سودان SLM (Minnawi) | ||||||
| فرماندهان | |||||||
| ابرهیم خلیلی احمد دیراجی |
عمر البشیر مینی میانئویی | ||||||
| نیروها | |||||||
| نامعلوم | نامعلوم | ||||||
| تلفات | |||||||
| ۲۰۰٬۰۰۰–۴۰۰٬۰۰۰ کشته و ۲٬۵۰۰٬۰۰۰ آواره | |||||||
| ۳۰۰ هزار کشته در طرفین | |||||||
درگیری
این درگیری میان ارتش سودان و گروه شبه نظامی جنجوید در مقابل جدایی طلبان است. گفتنی است که تاکنون سازمان ملل متحد موفق به فرستادن صلحبان به این منطقه نشده و با مخالفت شدید دولت مرکزی سودان روبرو شده‌است. اکنون امنیت این منطقه تنها به دست ۱۰۰۰۰ صلحبان اتحادیه آفریقا است که به خاطر محروم بودن از امکانات کافی عملاً کارایی چندانی ندارند.[1]
در آوریل ۲۰۰۸ رئیس اداره امور انسانی سازمان ملل متحد اعلام کرد که در اثر نزاع دارفور در غرب سودان تاکنون حداقل حدود ۳۰۰ هزار نفر جان خود را از دست داده‌اند.[2]
واکنش‌های بین‌المللی
اتحادیه اروپا و ایالات متحده آمریکا نسل‌کشی در دارفور را به شدت محکوم کرده‌اند. شورای امنیت سازمان ملل متحد در رابطه با بحران دارفور، چند قطعنامه صادر کرده‌است؛ که از آن‌جمله می‌توان به قطعنامه ۱۷۰۶ و قطعنامه ۱۵۶۴ اشاره کرد.
صدور حکم بازداشت بین‌المللی
دادگاه بین‌المللی لاهه در تاریخ ۴ فوریه ۲۰۰۹ میلادی و در اقدامی بی‌سابقه حکم بازداشت عمر البشیر، رئیس جمهور سودان را به اتهام ارتکاب «جنایات جنگی و جنایت علیه بشریت» در نزاع دارفور را صادر کرد. این برای اولین بار در تاریخ است که دادگاه لاهه حکم بازداشت یک رهبر سیاسی در قدرت را صادر می‌کند.[3][4]
در پی تصمیم دادگاه بین‌المللی لاهه به صدور حکم دستگیری عمر البشیر، دولت سودان «سیزده» سازمان عمده بین‌المللی امدادرسانی را که در منطقه دارفور به کمک‌رسانی به مردم جنگ‌زده می‌پرداختند، از آن کشور اخراج کرد.[5]
موضع نظام جمهوری اسلامی ایران
در دیدار عمر البشیر با رهبری ایران در سال 1376،سید علی خامنه ای بر جلوگیری از دخالت صهیونیست ها بر منطقه سودان جنوبی تأکید کرد.
در سفری در سال ۱۳۸۵ که عمر البشیر رئیس جمهور دولت مرکزی سودان به ایران داشت، سید علی خامنه‌ای، رهبر نظام جمهوری اسلامی در دیدار با البشیر، لزوم هشیاری در مقابل طراحی های بدخواهان نظام اسلامی را خاطرنشان کرد و استفاده از ظرفیت جنبش عدم تهعهد را پیشنهاد کرد.
در سال ۱۳۸۷ نیز، پس از صدور قرار بازداشت بین‌المللی عمر البشیر، به اتهام ارتکاب «جنایات جنگی و جنایت علیه بشریت» توسط دیوان بین‌المللی کیفری، علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی، به منظور نشان‌دادن حمایت نظام جمهوری اسلامی ایران از عمر البشیر، وارد سودان شد. علی لاریجانی در این سفر «حمایت همه‌جانبه ایران از سودان» را سیاست رسمی جمهوری اسلامی خواند.[6]
موضع اتحادیه عرب
در تاریخ ۳۰ مارس ۲۰۰۹ میلادی، سران کشورهای عضو اتحادیه عرب، در پایان نشست سالانه خود در دوحه، پایتخت قطر، با صدور بیانیه‌ای از عمر البشیر، رئیس‌جمهور تحت تعقیب سودان، در برابر حکم بازداشت بین‌المللی که توسط دیوان بین‌المللی کیفری، برای استرداد او صادر شده‌است، حمایت کردند.[7]
جستارهای وابسته
پیوند به بیرون
پانویس
- «www.darfurgenocide.org». بایگانی‌شده از اصلی در 6 آوریل 2007. دریافت‌شده در 21 اكتبر 2006. تاریخ وارد شده در
|بازبینی=را بررسی کنید (کمک) - سازمان ملل متحد: «۳۰۰هزار کشته در دارفور» (بی‌بی‌سی فارسی)
- حکم بازداشت رئیس جمهور سودان صادر شد (بی‌بی‌سی فارسی)
- صدور حکم بازداشت رهبر سودان (دویچه وله فارسی)
- Sudan to expel three more aid agencies - aid official (Reuters)
- سفر لاریجانی به سودان برای حمایت از البشیر (رادیو زمانه)
- حمایت اتحادیه عرب از رئیس جمهوری سودان (بی‌بی‌سی فارسی)
منابع
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ جنگ دارفور موجود است. |
- نسل‌کشی در سودان سی.بی. اس
- ویکی‌پدیای انگلیسی