حسین لشگری
حسین لشگری (زادهٔ ۲۰ اسفند ۱۳۳۱ - درگذشتهٔ ۱۹ مرداد ۱۳۸۸) از خلبان‌های نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران بود که چند روز پیش از آغاز رسمی جنگ ایران و عراق اسیر شد و پس از ۱۸ سال اسارت در عراق به ایران بازگشت. او اولین ایرانی اسیرشده و آخرین اسیر آزادشدهٔ جنگ ایران و عراق است که در مجموع طولانی‌ترین مدت اسارت را در بین تمام اسیران این جنگ تحمل کرده است. پس از آزادی، سید علی خامنه‌ای، رهبر وقت جمهوری اسلامی ایران، از او با عنوان «سید الاسراء» نام برد.[1]
سیدالاسراء حسین لشگری | |
|---|---|
| زاده | ۲۰ اسفند ۱۳۳۱ ضیاءآباد، تاکستان، قزوین |
| درگذشته | ۱۹ مرداد ۱۳۸۸ (۵۶ سال) بیمارستان لاله، تهران، تهران |
| مدفن | |
| درجه | سرلشکر |
| یگان |
|
| جنگ‌ها و عملیات‌ها | جنگ ایران و عراق |
| همسر(ان) | منیژه لشگری (از ۱۳۵۸) |
| فرزندان | علی‌اکبر لشگری |
زندگی‌نامه
لشگری روز ۲۰ اسفند سال ۱۳۳۱ در شهر ضیاءآباد از توابع شهرستان تاکستان واقع در استان قزوین متولد شد. بعد از دریافت دیپلم در قزوین، در سال ۱۳۵۰ برای انجام خدمت سربازی وارد لشکر ۷۷ خراسان ارتش شد. در سال ۱۳۵۱ به نیروی هوایی وارد شد و در سال ۱۳۵۶ از دانشگاه خلبانی با درجهٔ ستوان‌دومی فارغ‌التحصیل شد.
دوران جنگ
با شروع جنگ ایران و عراق پس از انجام ۱۲ مأموریت، سرانجام مجبور به ترک هواپیمایش که مورد اصابت موشک قرار گرفته بود، شد و در خاک عراق، به اسارت درآمد. دولت عراق مدعی بود هواپیمای وی ۱۹ شهریور ۵۹ و قبل از حمله عراق به خاک ایران ساقط شده‌است؛ لذا وی را بعنوان سند برجسته ای که نشانگر آغاز جنگ توسط ایران بود حتی پس از قطعنامه نگه داشت.
اسارت و آزادی
از آغاز جنگ تا زمستان ۵۹ در سلول انفرادی بود و پس از آن در مدت ۸ سال با حدود ۶۰ نفر دیگر از همرزمان در یک سالن عمومی و دور از چشم صلیب سرخ جهانی نگهداری شد. پس از پذیرش قطعنامه وی را از سایر دوستان جدا نمودند و قسمت دوم دوران اسارت ۱۰ سال به طول انجامید. وی پس از ۱۶ سال اسارت به نیروهای صلیب سرخ معرفی شد و دو سال بعد در ۱۷ فروردین ۱۳۷۷ به ایران بازگشت. با موافقت فرمانده کل قوا در تاریخ ۲۷ بهمن ۱۳۷۸ درجهٔ نظامی وی به سرلشکری ارتقاء یافت.[2]
او در مصاحبه با رسانه‌های جمعی در سال ۱۳۸۷ (همزمان با سالروز ورود آزادگان به ایران) گفت:
اعتقادات مذهبی و مکتبی سربازان ایرانی مهمترین عامل مقاومت آنها در مقابل فشارهای روحی، روانی و جسمی بعثی‌ها بود. الان هر یک از ما به عنوان نماینده جمهوری اسلامی در هر جای دنیا که باشیم باید با نوع نگرش و رفتارمان اذهان عمومی را نسبت به مسائل ایدئولوژیکی نظام روشن کنیم؛ لذا وقتی به اسارت دشمن درآمدیم با تاسی به سیره اهل بیت (ع) و به خصوص حضرت موسی بن جعفر (ع)، تمسک به دین و اهداف آن و بررسی و تفکر در آن خود را از گزند ترفندهای دشمن حفظ کردیم.
مرگ
سرلشکر حسین لشگری در بامداد روز دوشنبه ۱۹ مرداد ۱۳۸۸ در بیمارستان لاله تهران درگذشت. در پی مرگ او محمود احمدی‌نژاد و میرحسین موسوی درگذشت او را تسلیت گفتند.[3][4] پیکر او پیش از ظهر چهارشنبه ۲۱ مرداد در ستاد نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در مراسمی تشییع شد.[5]
پانویس
- «زندگی‌نامه امیر سرتیپ خلبان آزاده حسین لشکری». خبرگزاری مهر. دریافت‌شده در ۲۱ مرداد ۱۳۸۸.
- اعطای درجه سرلشکری به امیرالاسرای ایران بایگانی‌شده در ۱۸ فوریه ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine خبرگزاری الف
- پیام تسلیت رئیس‌جمهوری به مناسبت شهادت «سید الاسرا» ساجد
- «مهندس موسوی درگذشت امیر خلبان حسین لشکری از فرماندهان ارتش جمهوری اسلامی ایران را تسلیت گفت». قلم‌نیوز. دریافت‌شده در ۲۰ مرداد ۱۳۸۸.
- «تشییع پیکر سرلشکر خلبان شهید لشکری». تابناک. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۵ اوت ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۲۱ مرداد ۱۳۸۸.
منابع
- قلم‌نیوز، ۲۰ مرداد ۱۳۸۸.
- تابناک، ۲۱ مرداد ۱۳۸۸.
- زندگی‌نامه امیر سرتیپ خلبان آزاده حسین لشکری، ۲۱ مرداد ۱۳۸۸.