حوزه علمیه نجف
حوزهٔ علمیهٔ نجف نخستین حوزهٔ علمیهٔ ویژهٔ شیعیان است که در سدهٔ چهارم قمری در شهر نجف عراق، در کنار مقبرهٔ علی بن ابیطالب، توسط شیخ طوسی برپا شد. حوزهٔ علمیهٔ نجف بیش از نهصد سال سابقه دارد.[1][2]
![]() | |
سید ابوالقاسم خویی (درگذشته) و سید علی سیستانی (زنده)، دو تن از مراجع تقلید ساکن در نجف | |
تأسیس | قرن پنجم قمری |
---|---|
بنیانگذار | شیخ طوسی |
مکان | نجف، عراق |
تأسیس
با مهاجرت اجباری شیخ طوسی از بغداد به نجف، در سال ۴۴۹ قمری، این حوزه شکل گرفت، و بهویژه پس از عصر صفویه تا قبل از روی کار آمدن نظام بعثی در عراق، این حوزه بزرگترین و مهمترین حوزهٔ علمیهٔ جهان تشیع بود.
جستارهای وابسته
منابع
- «متن کامل مذاکرات ابراهیم یزدی با صدام حسین در هاوانا». تاریخ ایرانی. ۲ مهر ۱۳۹۳. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۳-۰۷.
- مسعود آذر (۲۰۲۱-۰۳-۰۷). «دیدار پاپ با آیتالله سیستانی و سکوت مراجع تقلید در قم». بیبیسی فارسی. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۳-۰۷.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.