دایدزئین
دایدزئین (انگلیسی: Daidzein) یا «۷-هیدروکسی-۳-(۴-هیدروکسیفنیل)-۴اچ-کرومن-۴-وان» مادهای طبیعی است که منحصراً در سویا و سایر حبوبات یافت میشود و جزء ایزوفلاونهاست.
دایدزئین[1] | |
---|---|
7-Hydroxy-3-(4-hydroxyphenyl) chromen-4-one | |
دیگر نامها 4'7-Dihydroxyisoflavone | |
شناساگرها | |
شماره ثبت سیایاس | 486-66-8 |
پابکم | 5281708 |
کماسپایدر | 4445025 |
UNII | 6287WC5J2L |
KEGG | C10208 |
ChEBI | CHEBI:28197 |
ChEMBL | CHEMBL8145 |
IUPHAR ligand | 2828 |
جیمول-تصاویر سه بعدی | Image 1 |
SMILES
| |
| |
خصوصیات | |
فرمول مولکولی | C15H10O4 |
جرم مولی | 254.23 g/mol |
شکل ظاهری | Pale yellow prisms |
دمای ذوب | ۳۱۵ تا ۳۲۳ درجه سلسیوس (۵۹۹ تا ۶۱۳ درجه فارنهایت؛ ۵۸۸ تا ۵۹۶ کلوین) (decomposes) |
به استثنای جایی که اشاره شدهاست در غیر این صورت، دادهها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شدهاند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa) | |
(بررسی) (چیست: / ؟) | |
Infobox references | |
|
پژوهشهای اخیر ارزش این ماده را در تسکین علائم یائسگی، پوکی استخوان، کلسترول خون و همچنین پائین آوردن احتمال برخی سرطانهای وابسته به هورمون و بیماریهای قلب نشان دادهاست.
دایدزئین آگونیست گیرندهٔ GPER است[2] و به گیرنده استروژن هم متصل میشود.
منابع
- Merck Index, 11th Edition, 2805.
- Prossnitz, Eric R.; Barton, Matthias (2014). "Estrogen biology: New insights into GPER function and clinical opportunities". Molecular and Cellular Endocrinology. 389 (1–2): 71–83. doi:10.1016/j.mce.2014.02.002. ISSN 0303-7207. PMC 4040308. PMID 24530924.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Daidzein». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۷ مارس ۲۰۲۰.