درونه (بردسکن)
درونه مرکز دهستان درونه از توابع بخش انابد، شهرستان بردسکن در استان خراسان رضوی است.
اطلاعات کلی | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | خراسان رضوی |
شهرستان | بردسکن |
بخش | بخش انابد |
دهستان | درونه |
مردم | |
جمعیت | ۱۶۰۳ نفر (سرشماری ۹۵) |
جغرافیای طبیعی | |
ارتفاع از سطح دریا | ۸۳۴ متر[1] |
اطلاعات روستایی | |
کد آماری | ۱۵۸۱۴۹ |
پیششمارهٔ تلفن | ۵۵۵۷ |
جمعیت
بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت آن ۱۶۰۳ نفر در ۴۹۸ خانوار بودهاست.[2]
جمعیت تاریخی | ||
---|---|---|
سال | جمعیت | ±% |
۱۳۸۵[3] | ۱٬۵۶۹ | — |
۱۳۹۵ | ۱٬۶۰۳ | +۲٫۲٪ |
آثار تاریخی
غار درونه
غار درونه مربوط به سدهٔ ۶ تا ۸ هجری قمری است و در شهرستان بردسکن، بخش انابد، دهستان درونه، ۱۴ کیلومتری غرب روستای درونه واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۴ آبان ۱۳۸۵ با شمارهٔ ثبت ۱۶۳۲۹ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.
غار درونه در رشته کوههای غرب درونه و روستای کلاته برق علیا بر میانه کوهی در مقابل کوهی نارنجی رنگ واقع شدهاست. دهانه غار در دامنه کوه و در ارتفاع حدود صد متری قرار گرفتهاست، عرض دهانه غار حدود ۲ متر و ارتفاع آن ۱۱۰ سانتیمتر میباشد. پس از دهانه غار فضایی است دایرهای شکل به قطر حدود ۲ متر پس از این فضای دایرهای شکل تونل اصلی غار است که در مقابل دهانه غار قرار گرفتهاست. طول تونل اصلی ۱۰ متر میباشد، در طرفین این تونل ۲ تونل فرعی نیز وجود دارد که هر سه اینها به فضای اصلی غار منتهی میشوند. تونلهای فرعی به دلیل انحناهای موجود در مسیر طولانیتر از تونل وسط میباشند. مکان اصلی غار فضایی است دایرهای شکل که در وسط آن چشمه آبی وجود دارد. در قسمت انتهایی این فضا، یعنی مقابل تونل ورودی، بنای سنگی وجود داشتهاست که در حال حاضر تخریب شدهاست و سنگهای آن و قسمتی از دیواره بنا مشخص میباشد. طبق گفته اهالی بنای مذکور به صورت ۳طبقه بودهاست. در داخل غار تزیینات آهکی طبیعی مشاهده میشود که زیبایی خاصی را در این فضا بهوجود آوردهاست. در داخل این غار قطعات ظروف سفالین مربوط به قرون ۶ تا ۸ هجری قمری مشاهده میشود. این سفالها شامل سفالهای لعابدار با لعاب سبز، آبی و فیروزهای و با نقوش آبی و مشکی زیر لعابها میباشد.[4]
قلعه دختر درونه
قلعه دختر درونه مربوط به سدهٔ ۶ تا ۹ هجری قمری است و در شهرستان بردسکن، بخش انابد، دهستان درونه، ۷ کیلومتری شمال غرب درونه و در ۳ کیلومتری شرق روستای برق بالا بر فراز قله کوه زرد[5] قرار گرفتهاست. این اثر در تاریخ ۲۴ آبان ۱۳۸۵ با شمارهٔ ثبت ۱۶۳۳۴ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.[6]
این قلعه یکی از قلاع منتسب به فرقه اسماعیلیه میباشد که وجود سفالهای سدههای ۶ تا ۹ هجری قمری بر سطح این قلعه این نظریه را تأیید مینماید.
ابعاد کلی قلعه دختر درونه ۷۵ در ۴۰ متر میباشد، شکل کلی قلعه شش ضلعی نامنتظمی است که ضلع جنوبی آن بسیار بزرگتر از سایر اضلاع میباشد. این قلعه در ۵ سطح مختلف ساخته شدهاست، سطح اول شامل یک فضای مستطیل شکل در پشت دیوار شمالی قلعه و در داخل قلعه میباشد که به صورت زیرزمین و چند متر پایینتر از برچها و دیوارهای قلعه میباشد. ۶ برج در ۶ گوشه این شش ضلعی نامنتظم وجود دارد، قطر بیرونی برجها حدود ۷ متر میباشد فقط یک برج که در جانب غربی قلعه قرار گرفتهاست از بقیه برجها کوچمتر است و قطر آن ۵ متر میباشد. ارتفاع حصار قلعه در بلندترین قسمت به ۱۰ متر میرسد.[5]
دهانه آب درونه
دهانهٔ آب درونه درهای است سرسبز در فاصلهٔ ۶۰ کیلومتری غرب شهر بردسکن و ۱٫۵ کیلومتری روستای درونه که در محدوده منطقه حفاظتشدهٔ درونه واقع است.[7][8] این منطقه دارای رودخانه، آبشار و چشمههای جوشان است که در کنار کوه زرد و قلعههای تاریخی گورا و قلعه دختر درونه جای دارد.[8]
منابع
- "Maps, Weather, Videos, and Airports for Doruneh, Iran". Retrieved ۱۹/۶/۲۰۱۲. Check date values in:
|تاریخ بازبینی=
(help) - «تعداد جمعیت و خانوار به تفکیک تقسیمات کشوری براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵» (اکسل). درگاه ملی آمار.
- «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار. بایگانیشده از روی نسخه اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.
- «پرونده ثبتی غار درونه در فهرست آثار ملی ایران». دانشنامهٔ تاریخ معماری ایران شهر. بایگانیشده از اصلی در ۴ سپتامبر ۲۰۱۴. دریافتشده در ۳۱ خرداد ۱۳۹۱.
- «پرونده ثبتی قلعه دختر درونه در فهرست آثار ملی ایران». دانشنامهٔ تاریخ معماری ایرانشهر. بایگانیشده از اصلی در ۴ سپتامبر ۲۰۱۴. دریافتشده در ۳۱ خرداد ۱۳۹۱.
- اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان. «آثار تاریخی خراسان رضوی» (PDF). بایگانیشده از اصلی (PDF) در ۲۸ فوریه ۲۰۱۳. دریافتشده در ۳۱ خرداد ۱۳۹۱.
- شفیعیان. «دهانه آب درونه - خراسان رضوی، ایران». سایت بهراه. بایگانیشده از اصلی در ۲۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۵ فروردین ۱۳۹۱.
- محیط زیست بردسکن