دودمانهای هفتم و هشتم مصر
دودمانهای هفتم و هشتم مصر دو دوره تاریخی از مصر باستان هستند که اغلب به همراه دودمانهای نهم و دهم و یازدهم (تنها بخش تبسی آن) زیر عنوان دوره نخست میانی مصر شناخته میشوند. این دو دوره به صورت تقریبی میان سالهای ۲۱۸۱ تا ۲۱۶۰ پیش از میلاد فرمانروایی میکردند.[1]
دودمانهای مصر باستان |
---|
تمامی سال ها مربوط به پیش از میلاد است (گاهشماری دوران مشترک) |
فرمانروایان
اطلاعات زیادی دربارهٔ پادشاهان این دو دودمان در دست نیست و این دوره از بحثبرانگیزترین دورههای تاریخی مصر هستند. نام فرعونهای شناخته شدهی این دو دودمان به شرح زیرند:
نام | توضیح |
---|---|
نچرکارع | احتمال دارد که این شخص همان نیتوکریس بوده باشد که در این صورت به دودمان ششم تعلق دارد. |
منکارع | - |
نفرکارع دوم | - |
نفرکارع نبی | - |
جدکارع شمای | - |
نفرکارع خندو | - |
مرنهور | - |
نفرکامین | - |
نیکارع | - |
نفرکارع تررو | - |
نفرکاهور | - |
نام | توضیح |
---|---|
نفرکارع پپیسنب | - |
نفرکامین آنو | - |
قاکارع ایبی | - |
نفرکورع دوم | طبق فهرست تورین چهار سال و دو ماه پادشاهی کرد[2] |
نفرکوهور | طبق فهرست تورین دو سال و یک ماه و یک روز پادشاهی کرد[2] |
نفریرکارع | طبق فهرست تورین یک سال و نیم پادشاهی کرد[2] |
افول به سوی هرج و مرج
از آنجا که پنج تن از پادشاهان این دوره نام تاجی پپی دوم نفرکارع را در نامهای خود دارند، به نظر میرسد که آنها بازماندگان دودمان ششم بودهاند که میخواستند بر قدرت بمانند.[3] کارهای انجام گرفته توسط بعضی از پادشاهان دودمان هشتم تنها از روی فرمانهای آنان به وزیر شمای دانسته شدهاند، با این حال تنها فرعونی از این زمان که ساخت و ساز برای خود داشته قاکارع ایبی بوده که هرمی در سقاره دارد.[3]
به نظر میرسد که با توجه به تعداد زیاد فرعونهای این دوره، قدرت حکومت مرکزی در آن بسیار ضعیف بوده باشد. شاهان این دوره در ممفیس اقامت داشتند - به استثنای واپسین شاهان دودمان هشتم - این شاهان در پایان توسط شاهان رقیب خود در دودمان نهم که در هراکلئوپولیس زندگی میکردند، سرنگون شدند.
منابع
- Shaw, Ian (۲۰۰۰). «The Oxford history of ancient Egypt». Oxford: Oxford University Press. ص. ۴۸۰. شابک ۰-۱۹-۲۸۰۴۵۸-۸.
- J. von Beckerath (۱۹۶۲)، The Date of the End of the Old Kingdom، JNES (۲۱)، ص. ۱۴۳
- Nicolas Grimal (۱۹۸۸)، A History of Ancient Egypt، Librairie Arthéme Fayard، ص. ۱۴۰