راور

راوَر، مرکز شهرستان راور، شمالی‌ترین شهر استان کرمان در شرق ایران است. این شهر در فاصله ۱۴۰ کیلومتری شهر کرمان واقع شده‌است. بر اساس سرشماری رسمی سال ۱۳۹۵، جمعیت این شهر ۲۲٬۷۲۹ تن بوده‌است.[2] از آن جا که این منطقه بر سر راه کویری کرمان ـ مشهد قرار دارد راهور و سپس به مرور زمان راور نامیده شده‌است. به‌طوری‌که گفته شده حدود ۱۶ قرن پیش، راور محل زندگی زرتشتیان بوده و خاور زمین خوانده می‌شده‌ است.راور شهری در دل کویر است که منطقه گندم بریان(گرمترین نقطه زمین) در شرق این شهرستان قرار دارد.

راور
کشور ایران
استانکرمان
شهرستانراور
بخشمرکزی
نام(های) دیگرباب الرضا، قم ۲
نام(های) پیشینخاور، راهور
مردم
جمعیت۲۲٬۷۲۹ تن (سال ۱۳۹۵)
رشد جمعیت▲ %۳.۷۸+(طی ۵ سال)
جغرافیای طبیعی
ارتفاع۱۱۷۸ متر
آب‌وهوا
میانگین بارش سالانه۶۴.۲ میلی‌متر
اطلاعات شهری
شهرداررحمت الله رحیمی پور
ره‌آوردقالی راور، قالیچه، پسته، کلمپه، انار، زیره، زعفران
پیش‌شمارهٔ تلفن034
وبگاهفرمانداری راور
شناسهٔ ملی خودرو ایران ۶۵-هـ[1]
راور

ویژگی‌های انسانی

مردم این شهرستان مسلمان شیعه و به زبان فارسی سخن می‌گویند.

آب و هوا و اقلیم

مرکز شهرستان راور از نظر جغرافیایی در ۵۶ درجه درازای خاوری۳۱ درجه و ۱۵ دقیقه پهنای شمالی و در ارتفاع ۱۱۷۵ متری از سطح دریا واقع است. آب و هوای راور گرم و خشک بوده و میزان بارندگی سالانه ۶۴.۲ میلی‌متر است. کشاورزی در این منطقه به صورت آبی انجام می‌شود و تنها نیمی از زمین‌ها قابل کشت هستند.

اقتصاد

اقتصاد راور بر اساس کشاورزی، دام‌داری و پیشه‌وری استوار بوده و قالی، پسته و پنبه صادرات این شهرستان را تشکیل می‌دهند. صنعت قالی‌بافی مهم‌ترین صنعت دستی این ناحیه را تشکیل می‌دهد.

کشاورزی و دامداری

از فرآورده‌های کشاورزی راور می‌توان پسته، گندم، جو، زیتون، انار، انگور، انجیر را نام برد. دامداری این شهرستان شامل گاو و گوسفند و شتر و طیور می‌شود.

قالی بافی

پیش از توسعه سریع قالی بافی و به شهرت رسیدن آن صنایع کرباس بافی، شال بافی و گلیم بافی و سفره بافی رواج داشته که از میان آن‌ها به کرباس بافی توجه بیش‌تری می‌شده‌است. با توجه به این که در گذشته‌بیش‌تر لباس‌ها از کرباس تهیه می‌شد؛ کشت وسیع لینه نیز در منطقه راور رواج داشته‌است. قالی‌های این منطقه با طرح‌های اردبیلی و کرمانی و نقش صحرایی، درختی، خوشه‌ای، جنگلی، بوته‌ای، شاه عباسی و لاله بافته می‌شوند. معادن کان سرب در تاج کوه، در شمال باختری راور و کان مس طرز در باختر این منطقه موجود است. در دهه پیش پیشرفت این شهرستان در حدی بوده که پیشرفت آن را با پیشرفت حتی استان‌های اطراف مقایسه می‌کردند اما امروز پیشرفت این شهرستان به کندی صورت می‌گیرد.

سوغات

از سوغات راور می‌توان به پسته، قالی راور، قوَّتو، کلمپه و انار اشاره کرد.[3] در این میان قالی راور از شهرت جهانی برخوردار است. نقش معروف «سرّام» یا نقش «سه کبک» از مشهورترین نقش‌های قالی است که هنوز با ظرافت و زیبائی در راور بافته می‌شوند. در برخی مناطق شهرستان راور زعفران برداشت می شود که کیفیت خوبی دارد.

مشاهیر
  • یحیی کمالی پور در سال ۱۳۲۶ در شهر کویری راور در استان کرمان به دنیا آمد.[4] ایده راه اندازی مجله جهانی رسانه را وی از سال۱۹۹۹ میلادی و قبل از آن‌که مدیر گروه ارتباطات شود در ذهن داشت. در آن سال ایده اش را با مدیر وقت گروه ارتباطات در میان گذاشت اما او چندان علاقه‌ای به این پروژه نشان نداد. اما وقتی که خودش به مدیریت گروه ارتباطات منصوب شد توانست این ایده را عملی کند و در پاییز سال ۲۰۰۲ اولین نسخه مجله جهانی رسانه روی اینترنت قرارگرفت.[5]
  • حسین غیاثی
  • مظفر بقائی

امکانات فرهنگی

کتابخانه‌ها
  • کتابخانه عمومی فیض کاشانی[6]

بناهای تاریخی

پارک ها و فضای سبز شهری
  • پارک آبکوهی
  • پارک شهید رشیدی
  • پارک جنگلی
  • پارک بانوان

نشریات
  • عصر باور (هفته‌نامه)
  • پیام راور (تبلیغاتی)
  • پیک راور (نشریهٔ سازمان دانش‌آموزی)
  • بچه‌های قرن ۲۱ (گاهنامهٔ مساجد)
  • عصر ظهور
  • مجلهٔ اینترنتی راور رسانه
  • نشریهٔ آسمان کرمان

نگارخانه

جستار های وابسته

منابع
  1. پلاک وسایل نقلیه استان کرمان
  2. «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۸۵». وبگاه رسمی مرکز آمار ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ آوریل ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۳ دی ۱۳۸۷.
  3. کتاب «کرمان در یک نگاه» -انتشارات کرمان‌شناسی
  4. تارنمای فارسی یحیی کمالی پور
  5. شاه قاسمی، احسان، ذاکری، مهوش (1390). نشریه جهانی رسانه. مرکز آموزش‌های رسانه‌ای همشهری. http://www.hamshahritraining.ir/news-3400.aspx بایگانی‌شده در ۳ فوریه ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine
  6. اداره کل کتابخانه‌های عمومی استان کرمان-کتابخانه عمومی فیض کاشانی راور

فهرست مشاهیر و نام آوران

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.