نگار (بردسیر)
نگار مرکز بخش نگار و شهری در شهرستان بردسیر استان کرمان در جنوب شرقی ایران است.
| نگار | |
|---|---|
| کشور | |
| استان | کرمان |
| شهرستان | بردسیر |
| بخش | نگار |
| مردم | |
| جمعیت | ۳،۵۰۴ نفر (۱۳۹۵) |
| جغرافیای طبیعی | |
| مساحت | ۵.۴ کیلومترمربع |
| ارتفاع | ۲٬۰۹۱ متر از سطح دریا |
| اطلاعات شهری | |
| شهردار | محمدرضا رضایی پورنگاری[1] |
| تأسیس شهرداری | ۱۳۷۶ خورشیدی |
| رهآورد | لبنیات |
| پیششمارهٔ تلفن | ۰۳۴ |
| شناسهٔ ملی خودرو | |
![]() نگار | |
آب و هوا و اقلیم
شهر نگار دارای آب و هوایی با تابستان های گرم و و زمستان های نسبتا سرد است و در ارتفاع ۲٬۰۹۱ متری از سطح دریا و در دشتی مرتفع قرار گرفته است.
ویژگی های انسانی
بیشتر فعالیت ساکنین این شهر کشاورزی بوده و به دلیل قرار گرفتن در مسیر کرمان-بافت محل مناسبی جهت فروش تولیدات دامی میباشد. شهر کهن نگار به علت قرار گرفتن در مسیر تاریخی کرمان - بندرعباس در زمانهای بسیار دور از شوکت و جلال خاصی برخوردار بوده است. آتشکده تاریخی که در شمال شهر نگار واقع گردیده، دلیل اهمیت این شهر در زمانهای دور است. مردم شهر نگار مهربان و مهمان نواز هستند که ویژگی های این مردم ریشه در تاریخ و تمدن کهن و باستانی آنها دارد.
جمعیت
جمعیت شهر نگار بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ هجری خورشیدی ۳،۵۰۴ نفر بودهاست.
جاذبه های گردشگری
- مناره مسجد جامع نگار
- آتشکده چهارطاقی نگار : این آتشکده به زمان ساسانیان برمیگردد و بر روی تپه ای در شمال شهر نگار واقع شده، هنوز استوار و محکم بعد از گذشت سالیان سال خودنمایی میکند.
این آتشکده همانند سایر آتشکده ها که در زمان ساسانیان ساخته شده، بر ۴ ستون قرار گرفته که پس از گذشت سالیان طولانی همچنان بدون اسیب باقی مانده است، به همین دلیل به چهار طاقی معروف شده است.
- تپه مه نگار: این تپه یادبود دختر یکی از پادشاهان به نام مه نگار است و به عنوان اثر تاریخی ثبت میراث فرهنگی گردیده است.
سوغات
سوغات شهر نگار لبنیات و محصولات طبیعی این منطقه است.



