رشوند
رشوند (ریشوند، رشوانلو) یکی از [[ایل‌های کردایران]] است؛ که در غرب و شمال و شرق و مرکز ایران و نیز غرب سوریه و شمال ترکیه پراکنده‌اند. رشوند یکی از شاخه‌های ایل بزرگ ظفرانلو است.[1] بخشی از رشوندها هنوز در غربی‌ترین نقطه سوریه و بخشی دیگر در شمال ترکیه زندگی می‌کنند. بخشی از رشوندها در جریان [[کوچ کردها به خراسان در زمان صفویه به شمالغرب ایران و از آنجا از مسیر مرکز ایران (حوالی تهران) به خراسان کوچانده(تبعید) شدند.[1]
بخشی از رشوندها به شمال ایران رفته و ساکن شدند.[1] در شمال تیره و شاخه‌ای که از قبیله رشوند جدا گشته بنام سیاه گلی از عده‌ای چادرنشین تشکیل شده بود. (رابینو: تاریخ گیلان) طایفه رشوند در الموت، ناوه کلیشم، کاکوستان، رودبارشهرستان، بهرام آباد، دهدوشاب، وعده‌ای هم در خورگام سکونت دارند. (رابینو: تاریخ گیلان) عده‌ای از کردها متعلق به قبیله ریشوند (رشوند) شاخه‌ای از ایل بزرگ (به به سلیمانیه= بابان سلیمانیه) ترکیه می‌باشند که در زمان شاه عباس اول به مناطق الموت غربی (دهستان رودبار محمد زمانی) کوچانده(تبعید) شدند. رئیس قبیله رشوند حسین علی خان فرزند محمد علی خان ابن زمان خان بود. (رابینو: تاریخ گیلان) طوایف رشوند در اطراف قزوین از ایلات کردهای قزوین کردقزوین و تهران که نیلوفر رشوند یکی از مشاهیر آن طایفه می باشد، ساوه و زرند، است. در گذشته چادرنشین بودندولی امروز مدرن شده است. (دهخدا)
از نظر زبانی رشوند مأخوذ از کلمه رش در کردی به معنی سیاه است. چادرهایی که از موی بز که به رنگ سیاه بافته می‌شد و به آن سیاه چادر می‌گفتند و رشوندها در آن چادرها زندگی می‌کردند.
منابع
- ک. توحدی، حرکت تاریخی کرد به خراسان، انتشارات توس و اسفند، ۱۳۶۶ و ۱۳۷۸
- دهخدا
- رابینو: تاریخ گیلان
- توحدی: حرکت تاریخی کرد به خراسان
- م. کیهان. جغرافیای سیاسی. ص. ۱۱۲