روبیدجی
روبیدجی (نام علمی: Rubidgea) یک سرده از خانواده منقرض‌شده زشت‌سیمایان است که در اواخر دوره پرمین در آفریقای جنوبی و تانزانیا می‌زیست. روبیدجی در سال ۱۹۳۸ میلادی توسط دیرینه‌شناس اهل آفریقای جنوبی رابرت بروم کشف و نام‌گذاری شد. گونه شاخص این سرده با نام روبیدجی آتروکس (آتروکس به معنای وحشتناک) شناخته می‌شود.
توصیف
روبیدجی یکی از بزرگ‌ترین زشت‌سیمایان تاریخ محسوب می‌شود که تا حدود ۳٫۴ متر طول داشت و جمجمه آن تا ۴۶ سانتی‌متر رشد می‌کرد. مانند سایر زشت‌سیمایان این جانور نیز از نظر کالبدشناسی یک نمونه واسطه میان خزندگان و پستانداران امروزی بود. سلاح اصلی این درنده پیشاتاریخی برای شکار دو دندان نیش بلند و شبیه به سابر آن بود که جانور از آن‌ها برای پاره کردن بدن طعمه‌های خود مانند دوسگ‌دندان‌ها استفاده می‌کرد. اگرچه گونه‌های روبیدجی در خارج از جنوب آفریقا حضور نداشتند اما اینوسترانسویاهای ساکن روسیه را که در همان زمان می‌زیستند می‌توان همتای این درندگان بزرگ دانست.
طبقه‌بندی
| Gorgonopsia |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Rubidgea». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۳ ژانویه ۲۰۲۰.