دیرینه‌شناسی

دیرینه‌شناسی[1] شاخه‌ای از زیست‌شناسی و زمین‌شناسی است که به بررسی آثار و بقایای موجودات گذشته می‌پردازد و برپایه پیدایش و نابودی این آثار که سنگواره نامیده می‌شوند سن نسبی لایه‌های زمین را تعیین کرده همچنین محیط زیست موجودات دیرینه را مشخص می‌کند. دانش دیرین‌شناسی به شاخه‌های گوناگونی (گیاهی و جانوری و زیرگروه‌های بزرگ‌سنگواره و ریزسنگواره) تقسیم می‌شود.

نگاره‌ای از یک دیرینه‌شناس در حال کار در مرکز تحقیقاتی جان دی (به انگلیسی: John Day Fossil Beds National Monument)

سنگواره‌ها از دوره کامبرین دارای اهمیت بیشتری می‌شوند ولی ظهور ناگهانی آثار موجودات در دوره کامبرین بیانگر ریشه‌دار بودن آن‌ها در زمان‌های پیش از این دوره است.

اما شواهد کمی در این رابطه وجود دارد که از جمله آن‌ها می‌توان شبه باکتری‌هایی با سن ۳٫۸ میلیارد سال را نام برد.

دیرینه‌شناسی رشد، توسعه، تحول و تکامل حیات را مشخص می‌سازد[2][3]و به زمین‌شناس کمک می‌کند که سنگ‌ها را در گروه‌ها و طبقات خاص قرار دهد. دیرینه‌شناسی نه تنها به دنبال علت انقراض معمولی یک گونه است بلکه به دنبال دلیل انقراض‌های دوره ای که در گذشته رخ داده و موجب از بین رفتن تقریباً تمامی موجودات از دنیای حیات شده‌است، می‌باشد.

دیرینه شناسان ایرانی

برای آشنایی با دیرینه شناسان ایرانی به رده:دیرینه شناسان ایرانی در ویکی پدیا مراجعه کنید.

منابع

  1. واژه های مصوب فرهنگستان - paleontology https://wiki.apll.ir/word/index.php/Paleontology
  2. Laporte, L.F. (October 1988). "What, after All, Is Paleontology?". PALAIOS. 3 (5): 453. Bibcode:1988Palai...3..453L. doi:10.2307/3514718. JSTOR 3514718.
  3. Cowen, R. (2000). History of Life (3rd ed.). Blackwell Science. pp. xi, 47–50, 61. ISBN 0-632-04444-6.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ دیرینه‌شناسی موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.