رودخانه خشک شیراز

رودخانهٔ خشک یا هفت پیلی رودخانه‌ای فصلی در شهر شیراز می‌باشد.[1] این رودخانه از ملحق شدن آب دو قنات نهراعظم و چنار سوخته تشکیل شده و پس از عبور از شهر شیراز به سمت جنوب‌شرقی حوضهٔ خود متمایل شده و به دریاچهٔ مهارلو می‌ریزد. حوضهٔ آبریز رودخانهٔ خشک به فرم کشیده و در جهت شمال غرب به جنوب شرق است و یکی از زیرحوضه‌های دریاچهٔ مهارلو محسوب می‌شود.به تازگی در مسیر رودخانه خشک سد هایی ساخته شده است[2]

مختصات: ۲۹°۳۹′۵۲٫۶۹″ شمالی ۵۲°۲۹′۱۳٫۶۳″ شرقی
رودخانهٔ خشک
ویژگی‌های ظاهری
دهانهخرم‌رود
طول۵۰ کیلومتر
ویژگی‌های حوضه
شبکه روددریاچهٔ مهارلو

مسیر

این رودخانه از بزرگراه حسینی الهاشمی شروع شده و پس از طی کردن قسمتی از کمربندی به پل معالی آباد و بلوار شهید چمران و از آن به کنارگذر رودخانه خشک متصل شده و پس گذشتن از آن به کفترک و درنهایت به دریاچه مهارلو میریزد،این رودخانه به صورت قطری از وسط شهر شیراز می‌گذرد و شهر را از جهاتی به دو نیم تقسیم کرده‌است.[3]

پل ها

برای عبور از روی این رودخانه در شیراز، پل‌های متعددی بر روی آن نصب شده‌است که این پل‌ها به ترتیب عبارت‌اند از:پل بزرگراه حسینی الهاشمی ، پل معالی آباد، پل شاهد، پل کوهسار، پل زرگری، پل ده بزرگی، پل نمازی، پل باغ صفا، پل انقلاب، پل حر، پل هجرت (پارکینگ)، پل علی بن حمزه، پل امام علی، پل پیرنیا، پل فضیلت، پل پرویزی و پل فرصت شیرازی.[2]

نگارخانه

منابع
  1. «بستر رودخانهٔ خشک شیراز رنگ آب به خود گرفت». خبرگزاری جمهوری اسلامی. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۳-۲۶.
  2. «رودخانهٔ شیراز - فارس». العالم. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۳-۲۶.
  3. «رودخانه خشک شیراز؛ جامانده از طرح‌های گردشگری شهری، روزنامه شیراز نوین». www.shiraznovinnews.ir. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ مارس ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۳-۲۶.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.