سلیمانخان
سلیمانخان تبریزی (زاده: --، مرگ:ذی قعده سال ۱۲۶۸ قمری) یکی از پیروان سید علیمحمد باب بود. او را در هنگام کشتار بابیها در تهران به اتهام تلاش برای قتل ناصرالدینشاه قاجار، شکنجه، شمعآجین، اعدام و سپس چهارپاره کردند.
انتقال جسد باب به تهران
پس از تیرباران باب، سلیمان خان با کمک یکی، دو نفر دیگر موفق شدند شبانه جنازه باب و انیس را که در کنار خندقی انداخته شده بود و نگهبانان مانع دفن آنها میشدند بردارند. اجساد را در تابوت گذاشتند و مخفیانه به تهران انتقال دادند.[1][2]
دستگیری سلیمانخان
اداورد برآون مینویسد تحقیق و بررسی شدیدی که توسط پلیس مخفی تهران آغاز شده بود منجر به دستگیری غافلگیرانه حدود چهل تن از بابیهایی شد که در خانه سلیمان خان حضور داشتند. سلیمان خان بخاطر پناهگاهی که به فرقه ممنوعه داده بود از مقامش خلع شد. اما شکنجههای هولناک تری در راه بودند، فتیلههای روشن روی زخمهای وارده روی اعضاء و بدنش گذاشته شدند، دندانهایش را از دهان بیرون کشیدند و روی فرق سرش بزور فروکردند.[3]
جستارهای وابسته
- بابیت
- احکام بابی
- متون بابی
پانویس
- Stenstrand'S, August J; Browne, Edward G (2006). "forward". In al-Ahari, Muhammad Abdullah. THE COMPLETE CALL TO THE HEAVEN OF THE BAYAN. Daltaban Peyrevi. Chicago: Magribine Press. p. 40. ISBN 1-56316-953-3.
- Browne، Edward G (۱۸۸۸). «سوم». یک سال در میان ایرانیان (به پارسی). ترجمهٔ منصوری، ذبیحالله. ایران: کانون معرفت. ص. ۷۹.
- Stenstrand'S, August J; Browne, Edward G (2006). "forward". In al-Ahari, Muhammad Abdullah. THE COMPLETE CALL TO THE HEAVEN OF THE BAYAN. Daltaban Peyrevi. Chicago: Magribine Press. p. 43 و 44. ISBN 1-56316-953-3.