سینمای مراکش

سینمای مراکش دارای سابقه بسیار طولانی است. لوئی لومی‌یر در سال ۱۸۹۷ یک فیلم ابتدایی مستند از فعالیت‌های روزانه یک چوپان مراکشی ساخت که به بزچران مغربی مشهور است. با این همه تاریخ سینمای مراکش را باید به بعد و قبل از دوران استعمار در این کشور تقسیم نمود.[1][2]

سینما اسبانیول در شهر تِطوان از شهرهای تاریخی کشور مراکش

تاریخچه

اگر فیلم لومی‌یر را اولین فیلمی که در خاک مراکش تولید شد، در نظر بگیریم این روند برای نیم قرن بعد با شتاب زیادتری پیگیری شد. جغرافیای بکر و طبیعت منحصربفرد منطقه ورزازات محلی ناب برای ساخت و تولید فیلم‌های سینمایی اروپایی و آمریکایی مهیا کرد و در واقع هم‌اکنون نیز یکی از بزرگ‌ترین استودیوهای فیلم‌برداری جهان در صحرای ورزازات قرار دارد. به سبب همین استقبال در سال ۱۹۴۴ مرکز ملی فیلم مراکش به عنوان یک آژانس نظارتی در رباط شکل گرفت. چند دهه بعد استودیو اطلس فیلم در همان منطقه در سال ۱۹۸۳ تأسیس گردید.[3][4][5]

از مهمترین فیلم‌هایی که پس از استقلال مراکش در این جغرافیا تولید شدند لورنس عربستان (۱۹۶۲)، مردی که می‌خواست سلطان باشد (۱۹۷۵)، روزهای روشن زندگی (۱۹۸۷)، آخرین وسوسه مسیح (۱۹۸۸)، کوندان (۱۹۹۷)، لژیونر (۱۹۹۸)، مومیایی (۱۹۹۹)، گلادیاتور (۲۰۰۰)، قلمرو بهشت (۲۰۰۵)، تپه‌ها چشم دارند (۲۰۰۶)، هانا (۲۰۱۱)، صید ماهی آزاد در یمن (۲۰۱۱) و قسمت‌هایی از سریال تلویزیونی بازی تاج و تخت قابل ذکرند.[6][7][8][9]

سینمای ملی مراکش

قبل از استقلال مراکش از فرانسه، اورسون ولز با فیلم اتلو در سال ۱۹۵۲ در جشنواره فیلم کن شرکت کرد. اورسون ولز با پرچم مراکش به نخل طلا رسید اما در یک اتفاق عجیب هیچ‌کدام از اعضای ارکستر حاضر در جشنواره نمی‌دانست آهنگ رسمی این کشور چیست. به هر روی ۶ سال پس از این ماجرا در سال ۱۹۵۸ اولین فیلم بومی تاریخ سینمای مراکش به نام پسر لعنتی توسط محمد اوسفور ساخته شد. اتفاق مهم دیگر برگزاری اولین جشنواره فیلم مدیترانه در سال ۱۹۶۸ در شهر طنجه بود. در سال ۱۹۸۲ اولین جشنواره ملی فیلم مراکش در رباط برگزار شد و پس از آن از سال ۲۰۰۱ جشنواره بین‌المللی فیلم مراکش سرو شکل گرفت.[10][11]

نسل طلایی دهه ۷۰ تا ۹۰

سینمای مراکش یک دوره و نسل طلایی را بین سال‌های ۱۹۷۰ تا نیمه دهه ۹۰ پرورش داد. از جمله این فیلم‌سازان حمید بنانی با ردپا (۱۹۷۰)، سهیل بن برکه با هزار و یک دست (۱۹۷۴)، مؤمن السمیحی با فیلم سکوت خشن (۱۹۷۵)، احمد المعنونی با ۳ فیلم دردناک، دردناک (۱۹۷۸)، حالا (۱۹۸۱) و قلب‌های سوخته (۲۰۰۷)، جیلالی فرهتی با ۲ فیلم عروسک‌های نی (۱۹۸۱) و ساحل کودکان گمشده (۱۹۹۱)، فریده بلیزید با فیلم دری به آسمان (۱۹۸۸)، عبدالقادر لقطع با ۲ فیلم عشقی در کازابلانکا (۱۹۹۲) و در بسته (۱۹۹۶)، حکیم نوری با فیلم چکش و سندان (۱۹۹۰) قابل اشاره هستند. نسل جدید سینمای مراکش نیز با کارگردانانی نظیر نبیل عیوش، نرجس النجار، فوزی بنسعیدی و نورالدین لخماری و لیلی المراکشی شناخته شده‌است.

فیلم‌هایی که تمام یا بخشی از آن در مراکش فیلمبرداری شدند[12]
صید ماهی آزاد در یمن ۲۰۱۱

جشنواره‌های فیلم و آمار و ارقام

جشنواره بین‌المللی فیلم مراکش (عربی: المهرجان الدولی للفیلم بمراکش‎) در سال ۲۰۰۱ تأسیس شد. این جشنواره سالانه در مراکش برگزار می‌شود. در حال حاضر در مراکش ۶۸ سالن سینما وجود دارد و سرانه تولید سالیانه فیلم بلند در این کشور ۲۳ عدد و فیلم مستند ۱ عدد است. جمعیت سینماروی مراکش نیز ۲ میلیون نفر برآورد شده‌است.[11][13]

نگارخانه
یکی از بزرگ‌ترین استودیوهای فیلم‌برداری جهان در صحرای ورزازات قرار دارد.

منابع
  1. «UIS Statistics». data.uis.unesco.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۱۴.
  2. Kevin Dwyer, "Morocco: A National Cinema with Large Ambitions" in: Josef Gugler (ed.) Film in the Middle East and North Africa: Creative Dissidence, University of Texas Press and American University in Cairo Press, 2011, ISBN 978-0-292-72327-6, ISBN 978-9-774-16424-8, pp 325-348.
  3. Maaroufi, Youssef. "Direction de la Comptabilité Nationale". Site institutionnel du Haut-Commissariat au Plan du Royaume du Maroc (به فرانسوی). Retrieved 2020-09-14.
  4. Vorrath، Sophie (۲۰۱۶-۰۲-۰۵). «First 160MW of huge Noor solar thermal plant connected to Moroccan grid». RenewEconomy (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۱۴.
  5. «Definitely Ouarzazate | Ouarzazate Film Commission». definitelyouarzazate.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۱۴.
  6. «Energy Transition in Metropolises, Rural Areas and Deserts - ISTE». www.iste.co.uk. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۱۴.
  7. Broccoli, Albert R; Zec, Donald (1998). When the Snow Melts:The Autobiography of Cubby Broccoli. London: Boxtree. ISBN 978-0-7522-1162-6.
  8. «Movie Reviews» (به انگلیسی). The New York Times. ۲۰۲۰-۰۹-۱۱. شاپا 0362-4331. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۱۴.
  9. «Viagra Buy now». web.archive.org. ۲۰۱۹-۰۳-۰۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۱۴.
  10. Brigitte Tast, Hans-Jürgen Tast: Orson Welles - Othello - Mogador. Aufenthalte in Essaouira, Kulleraugen Vis.Komm. Nr. 42, Schellerten 2013, ISBN 978-3-88842-042-9.
  11. «Progressif». Festival International du Film de Marrakech (به فرانسوی). دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۱۴.
  12. "Category:Films shot in Morocco". Wikipedia. 2020-04-27.
  13. «UIS Statistics». data.uis.unesco.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۱۴.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.