سینمای چین

سینمای چین (انگلیسی: Cinema of China‎) در کنار سینمای هنگ کنگ و سینمای تایوان یکی از سه حوزه تاریخی سینمای چینی‌زبان است. سینما در سال ۱۸۹۶ به چین معرفی شد و اولین فیلم چینی، نبرد دینگ‌جون‌شان، در سال ۱۹۰۵ با به وجود آمدن صنعت فیلم‌سازی، که در دهه اول سینمای چین در شانگهای مستقر بود، ساخته شد. اولین فیلم ناطق، دختر سینگ-سانگ در ۱۹۳۱ و با استفاده از تکنولوژی ضبط صدا روی صفحه ساخته شد. دهه ۱۹۳۰ که اولین دوره طلایی این سینماست، شاهد شکل‌گیری جنبش چپ سینمایی است و از خلال فیلم‌های ساخته شده در این دوران می‌توان اختلاف موجود میان ملی‌گرایان و کمونیست‌ها را مشاهده کرد. پس از جنگ دوم چین و ژاپن و اشغال شانگهای توسط ژاپن، با مهاجرت فیلم‌سازان به هنگ کنگ، چونگ‌کینگ و مکان‌های دیگر، صنعت فیلم‌سازی شهر به شدت محدود شد و در نتیجه، فیلم‌سازان باقی‌مانده در شهر، با توجه به امتیاز شهر خارجی، دوره «جزیره انفرادی» را در شانگهای شکل دادند.

سینمای چین
تان ژینپی در فیلم نبرد دینگ‌جون‌شان، ۱۹۰۵
تعداد سالن۲۳٬۶۰۰ (۲۰۱۴)[1]
 • سرانه۱٫۸۱ به ازای ۱۰۰٬۰۰۰ (۲۰۱۴)
فیلم‌های تولید شده (۲۰۱۴)[1]
داستانی۶۱۸
تعداد پذیرش (۲۰۱۴)[1]
مجموع۸۳۰٬۰۰۰٬۰۰۰
فروش گیشه (۲۰۱۴)[2]
مجموع۲۹٫۶ میلیارد رنمینبی (۴٫۸۲ میلیارد دلار آمریکا)[2]
فیلم‌های ملی۱۶٫۲ میلیارد رنمینبی (۲٫۶۴ میلیارد دلار آمریکا) (۵۵٪)[2]

جستارهای وابسته

منابع
  1. Kevin Ma (January 2, 2015). "China B.O up 36% in 2014". Film Business Asia. Retrieved January 2, 2015.
  2. Patrick Frater (January 4, 2015). "China Surges 36% in Total Box Office Revenue". Variety (magazine). Retrieved March 19, 2015.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ سینمای چین موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.