فراکسیون توده

فراکسیون توده نام فراکسیون طرف‌دار حزب توده در مجلس چهاردهم بود. اعضای این فراکسیون رضا رادمنش، محمّد پروین گنابادی، ولی‌الله شهاب فردوس، ایرج اسکندری، فریدون کشاورز و عبدالصمد کامبخش بودند و مبارزات دامنه‌داری را علیه اکثریت سنّتی مجلس رهبری می‌کردند. این فراکسیون از فعال‌ترین فراکسیون‌های این دوره بود.

نهضت ملی‌شدن نفت

دربار

محمدرضا پهلوی
ثریا اسفندیاری

نخست‌وزیران

احمد قوام
محمد ساعد
حاجیعلی رزم‌آرا
حسین علاء
محمد مصدق
فضل‌الله زاهدی

چهره‌های مهم

محمد مصدق
سید ابوالقاسم کاشانی
غلامحسین صدیقی
اصغر پارسا
مظفر بقایی
مجتبی نواب صفوی
کریم سنجابی
علی شایگان
حسین مکی
عباس خلیلی
اللهیار صالح
سرتیپ افشارطوس
حسین فاطمی
احمد زیرک‌زاده

کاترین لمبتون
خلیل ملکی
اسدالله رشیدیان
اسکندر آزموده
شعبان جعفری
نعمت‌الله نصیری
شاپور ریپورتر
کرمیت روزولت
نورمن شوارتسکف
سیدضیاءالدین طباطبائی

احزاب و گروه‌ها

سیا
ام آی ۶
جبهه ملی ایران
حزب پان ایرانیست
حزب توده ایران
حزب ملت ایران
حزب ایران
جمعیت آزادی مردم ایران
حزب سومکا
حزب دموکرات
فدائیان اسلام
شرکت نفت ایران و انگلیس

وقایع مهم

صنعت نفت ایران
ایران جنگ جهانی دوم
کمیسیون مخصوص نفت
ملی شدن صنعت نفت
قرارداد دارسی
قرارداد ۱۹۳۳
قرارداد گس-گلشائیان
قرارداد کنسرسیوم
قیام ۳۰ تیر
توطئه قتل مصدق، ۱۳۳۱
همه‌پرسی انحلال مجلس شورای ملی (۱۳۳۲)
کودتای ۲۵ مرداد ۱۳۳۲
کودتای ۲۸ مرداد

در اثر مبارزه پیگیر اتحادیه‌ها، فراکسیون حزب توده ایران در مجلس دوره ۱۴ لایحه قانون کار را که حاوی خواست‌های قانونی کارگران بود تسلیم مجلس کرد. نکات اساسی لایحه قانون کار عبارت بودند از: شناسائی رسمی اتحادیه‌های کارگری، اجرای هشت ساعت کار روزانه، مرخصی هفتگی و سالانه برای همه کارگران و کارمندان، مرخصی شش هفته‌ای برای زنان باردار، جلوگیری از کار کودکان کمتر از ۱۲ سال، اجرای بیمه‌های اجتماعی برای کارگران و کارمندان. دولت ساعد و اکثریت نمایندگان مجلس که از مالکان و سرمایه‌داران بزرگ تشکیل شده به بهانه‌های مختلف از طرح و تصویب قانون جلوگیری بعمل می‌آورد. در مقابل این رفتار، کارگران و زحمتکشان کشور دست به تظاهرات عظیمی زدند. در این تظاهرات بیش از ۹۰۰ هزار نفر زحمتکش شرکت کردند و از دولت و مجلس خواستند که هر چه زودتر لایحه قانون کار را به تصویب برساند. بر اثر همین تظاهرات و فشار توده‌ها بود که مجلس مجبور شد در سال ۱۹۴۵ یکی از خواست‌های کارگران را به صورت بیمه کارگران تصویب کند. بر اساس این قانون برای بیمه کارگران ۲٪ از حقوق کارگران منظور می‌شد و ۳٪ را می‌بایست کارفرمایان بپردازند.[1]

جستارهای وابسته

منابع

    پیوند به بیرون

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.