فضاپیمای جونو

جونو (به انگلیسی: Juno) نام فضاپیمای روباتیکِ بدونِ سرنشینِ ناسا است[4] که در چهارم ژوئیهٔ ۲۰۱۶ در مدار قطبی سیاره مشتری قرار گرفت. این کاوشگر فضایی در پنجم اوت ۲۰۱۱ از فلوریدا به فضا پرتاب شده و شرکت لاکهید مارتین و مؤسسه تحقیقات جنوب غربی سازنده و پیمان‌کار هدایت آن هستند.

جونوفضاپیمای جونو
تصویری خیالی از فضاپیمای جونو بر فراز سیاره مشتری
سازندهٔ اصلیمؤسسه تحقیقات جنوب غربی
نوع مأموریتکاوشگر فضایی به مقصد منظومه شمسی
موشک حاملاتلس ۵ ۵۵۱
طول مأموریتبیش از ۱۰ سال
سرنشینانبدون سرنشین
جونو
تصویر خیالی- هنری از فضاپیمای جونو بر فراز سیاره مشتری
نوع مأموریتمدارگرد مشتری
اپراتورناسا / JPL
شناسهٔ کوسپار2011-040A
شماره ستکات۳۷۷۷۳
وبگاهwww.nasa.gov/mission_pages/juno/main/index.html
مدت مأموریت14 years total

Cruise: 5 years
Science phase: 9 year
ویژگی‌های فضاپیما
سازندهمؤسسه تحقیقات جنوب غربی
BOL mass۳٬۶۲۵ کیلوگرم (۷٬۹۹۲ پوند)[1]
توان400 W; two 55-آمپر ساعت باتری یون‌لیتیم[2]
آغاز مأموریت
تاریخ راه‌اندازی۵ اوت ۲۰۱۱ (۲۰۱۱-08-۰۵) 16:25:00 UTC
 سال، ۱۰ ماه و ۷ روز پیش)
موشکاتلس ۵ ۵۵۱ (AV-029)
سایت راه‌اندازیCape Canaveral SLC-41
پیمان‌کارLockheed Martin
پرواز از زمین
نزدیک‌ترین فاصله۹ اکتبر ۲۰۱۳ (۲۰۱۳-10-۰۹)
 سال، ۸ ماه و ۳ روز پیش)
فاصله۵۵۹ کیلومتر (۳۴۷ مایل)
مدارگرد مشتری (سیاره)
ورود به مدار۴ ژوئیه ۲۰۱۶ (planned)[3]
گردش‌ها37 (planned)[3]

نشان مأموریت جونو
برنامه مرزهای نو
نیوهورایزنز
اسیریس-رکس

نیروی آن با انرژی خورشیدی تأمین می‌شود.[5]

این فضاپیما در مدار قطبی این سیاره قرار گرفته تا ترکیب، میدان گرانشی، میدان مغناطیسی، و مَگنِتوسفِرِ مشتری را بررسی کند. جونو همچنین تلاش‌هایی برای یافتن سرنخ‌هایی در مورد چگونگی تشکیل شدن این سیاره، از جمله احتمالِ داشتنِ یک هستهٔ سنگی، مقدار آب موجود در ژرفای جوّ آن، توزیع انبوه جِرمی، و بادهای عمیق آن؛ که سرعت آن می‌تواند تا ۶۱۸ کیلومتر (۳۸۴ مایل) در ساعت برسد، خواهد داشت.[6]

جونو دومین فضاپیمایی است که مدار مشتری را دور می‌زند؛ پس از فضاپیمای گالیله که از ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۳ این سیاره را دور زد.

فضاپیمای جونو نیروی مورد نیاز خود را از آرایه‌های خورشیدی می‌گیرد، روشی که معمولاً توسط ماهواره‌های مستقر و مشغول به کار در مدار زمین یا در منظومهٔ شمسی درونی استفاده شده، در حالی که مولد گرما-الکتریک رادیوایزوتوپی معمولاً برای مأموریت به بخش بیرونیِ منظومهٔ شمسی و فراتر از آن استفاده می‌شود، با این حال، برای جونو، سه بال خورشیدی، که بزرگترین پانلی است که تا کنون بر روی کاوشگرهای سیاره‌ای مستقر شده، نقشی اساسی در ایجاد ثبات در فضاپیما و تولید قدرت بازی کنند.[7]

نام این فضاپیما از اساطیر یونانی-رومی بر گرفته شده: ژوپیتر حجابی از ابرها برای پنهان کردن فساد خود، در اطراف خود جذب می‌کرد اما همسر او، الهه جونو، توانست به درون ابر بنگرد و ماهیت واقعی ژوپیتر را ببیند.[8]

نمای کلی

پیمودن مسیر زمین تا مدار مشتری که برای جونو پنج سال به درازا کشید در ۴ ژوئیه، ۲۰۱۶ به پایان رسید. این فضاپیما یک فاصلهٔ تقریبی بیش‌تر از ۲٫۸ میلیارد کیلومتر (۱۸٫۷ واحد نجومی؛ ۱۷۴۰۰۰۰۰۰۰ مایل) را برای رسیدن به مشتری پیمود.[9] این فضاپیما، در نقش یک مدارگرد، مدار مشتری را ۳۷ بار در دورهٔ از پیش برنامه‌ریزی شدهٔ ۲۰ ماه دُور خواهد زد.[10] تلاش جونو برای استفاده از دریافتِ کمک گرانشی از زمین برای افزایش سرعت خود، دو سال پس از راه اندازیِ ۵ اوت ۲۰۱۱، در اکتبر ۲۰۱۳ به نتیجه رسید.[11] در تاریخ ۵ ژوئیه ۲۰۱۶، فضاپیمای جونوبه انجام یک مانور برای کُند کردن سرعت خود به منظورِ ایجادِ امکانِ قرار گرفتن در مدار مشتری پرداخت. جونو دو بار این مدار ۵۳ روزه را؛ پیش از انجام مانور دیگری در تاریخ ۱۹ اکتبر که آن را به یک مدار قطبی ۱۴ روزه خواهد افکند، دُور خواهد زد.

نگارخانه

منابع

  1. "Juno Mission to Jupiter—NASA Facts" (PDF). NASA. April 2009. p. 1. Retrieved April 5, 2011.
  2. "Juno Spacecraft Information – Power Distribution". Spaceflight 101. 2011. Archived from the original on 25 November 2011. Retrieved August 6, 2011.
  3. Greicius, Tony (September 21, 2015). "Juno – Mission Overview". NASA.gov. Retrieved October 2, 2015.
  4. http://www.nasa.gov/mission_pages/juno/main/index.html
  5. http://www.usatoday.com/tech/science/space/2011-08-01-jupiter-mission_n.htm
  6. http://www.nasa.gov/centers/goddard/news/topstory/2008/jupiter_lrs.html Winds in Jupiter's Little Red Spot almost twice as fast as strongest hurricane
  7. http://www.nasa.gov/mission_pages/juno/launch/Juno_solarpower.html "NASA – Juno's Solar Cells Ready to Light Up Jupiter Mission". www.nasa.gov. Retrieved October 4, 2015.
  8. http://www.nasa.gov/mission_pages/juno/news/juno20110805.html ^ "NASA – Juno's Solar Cells Ready to Light Up Jupiter Mission". www.nasa.gov. Retrieved October 4, 2015.
  9. http://usatoday30.usatoday.com/tech/science/space/2011-08-01-jupiter-mission_n.htm Dunn, Marcia (August 1, 2011). "NASA going green with solar-powered Jupiter probe". USA Today.
  10. Dunn, Marcia (August 1, 2011). "NASA going green with solar-powered Jupiter probe". USA Today. Jump up to: a b c d Greicius, Tony (September 21, 2015). "Juno – Mission Overview". NASA. Retrieved October 2, 2015.
  11. http://www.nasa.gov/launchschedule/ "NASA's Shuttle and Rocket Launch Schedule". NASA. Retrieved February 17, 2011.

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ فضاپیمای جونو موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.