فهرست رویدادهای نجومی آینده

فهرست رویدادهای نجومی آینده (انگلیسی: List of future astronomical events‎) دربرگیرندهٔ فهرستی از رویدادهای قابل مشاهدهٔ اخترشناسی در آینده است. این فهرست به‌هیچ‌وجه کامل نیست و فقط آنهایی را شامل می‌شود که مهم یا نادر هستند. مثلاً تنها به آن دسته از خورشیدگرفتگی‌ها یا ماه‌گرفتگی‌هایی اشاره شده که مهم هستند. ناگفته پیداست که این فهرست شامل آن رویدادهایی هم نمی‌شود که هنوز کشف نشده‌اند.

قرن ۲۱
تاریخ رویداد
۲۵ مارس ۲۰۲۴ ماه‌گرفتگی مارس ۲۰۲۴
۸ آوریل ۲۰۲۴ یک خورشیدگرفتگی کامل که در نواحی شرقی، غربی و مرکزی آمریکا، شمال مکزیک، جنوب شرقی کانادا و شمال اقیانوس اطلس قابل مشاهده خواهد بود.
۲۶ مه ۲۰۲۴ دنباله‌دار «۹پی/تمپل ۱» از فاصلهٔ ۰٫۵۵ واحد نجومی مشتری می‌گذرد و ممکن است به سبب نیروی جاذبه مشتری، از هم بپاشد.[1]
۱۸ سپتامبر ۲۰۲۴ ماه‌گرفتگی سپتامبر ۲۰۲۴
۲ اکتبر ۲۰۲۴ خورشیدگرفتگی ۲ اکتبر ۲۰۲۴
۱۰ اوت ۲۰۲۶ حضیض ماه در ۱۰ اوت ۲۰۲۶
۱۲ اوت ۲۰۲۶ احتمال وقوع خورشیدگرفتگی ۱۲ اوت ۲۰۲۶ پیش‌بینی شده‌است.
۶ فوریه ۲۰۲۷ خورشیدگرفتگی ۶ فوریه ۲۰۲۷
۲ اوت ۲۰۲۷ خورشیدگرفتگی ۲ اوت ۲۰۲۷
۷ اوت ۲۰۲۷ سیارک «(۱۳۷۱۰۸) ۱۹۹۹ ای‌ان ۱۰» از فاصلهٔ ۳۸۸٬۹۶۰ کیلومتری (۰٫۰۰۲۶ واحد نجومی) از زمین گذر می‌کند.
۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۸ ماه‌گرفتگی نیمه کامل.
۲۶ ژانویه ۲۰۲۸ خورشیدگرفتگی ۲۶ ژانویه ۲۰۲۸
۲۲ ژوئیه ۲۰۲۸ خورشیدگرفتگی ۲۲ ژوئیه ۲۰۲۸ که در سرتاسر استرالیا، از جمله سیدنی و همچنین در نیوزیلند قابل مشاهده خواهد بود.[2]
۲۶ اکتبر ۲۰۲۸ سیارک «(۳۵۳۹۶) ۱۹۹۷ ایکس‌اف۱۱» از فاصلهٔ ۹۳۰٬۰۰۰ کیلومتر (۰٫۰۰۶۲ یکای نجومی) زمین می‌گذرد.
۲۰۲۹ یک کپسول زمان به نام «پیامی از کرهٔ زمین» به سیارهٔ گلیز ۵۸۱ سی خواهد رسید.
۲۰۲۹ فضاپیمای نیو هورایزنز ناسا از منظومه شمسی خارج خواهد شد.
۱۳ آوریل ۲۰۲۹ سیارک ۹۹۹۴۲ آپوفیس از فاصلهٔ نسبتاً کم ۳۱٬۲۰۰ کیلومتری (۱۹٬۴۰۰ مایل) از بالای سطح زمین عبور خواهد کرد. این فاصله نزدیک‌تر از برخی ماهواره‌های زمین‌آهنگ است.[3]
۲۶ ژوئن ۲۰۲۹ ماه‌گرفتگی کامل. اندازهٔ سایهٔ تاریک مرکزی این ماه‌گرفتگی، ۱٫۸۴۳۶۲ خواهد بود که بدین‌ترتیب، بزرگترین ماه‌گرفتگی قرن ۲۱ قلمداد می‌شود.
۲۰ دسامبر ۲۰۲۹ ماه‌گرفتگی دسامبر ۲۰۲۹ میلادی. این دومین ماه‌گرفتگی دوتایی دوره متونی است. نخستین مورد آن، در ۲۱ و ۲۲ دسامبر ۲۰۱۰ صورت گرفت.
۱ ژوئن ۲۰۳۰ وقوع یک خورشیدگرفتگی حلقوی که در شمال آفریقا بالکان و روسیه قابل مشاهده است.
۲۵ نوامبر ۲۰۳۰ خورشیدگرفتگی ۲۵ نوامبر ۲۰۳۰ که در آفریقای جنوبی و استرالیا قابل مشاهده است.
۱۷ مارس ۲۰۳۱ گذر زهره از مقابل اورانوس
۷ مه ۲۰۳۱ ماه‌گرفتگی نیم‌سایه‌ای[4]
۲۱ مه ۲۰۳۱ خورشیدگرفتگی حلقوی[5]
۵ ژوئن ۲۰۳۱ ماه‌گرفتگی نیم‌سایه‌ای[4]
۲۹ اکتبر ۲۰۳۱ گذر زهره از مقابل اورانوس
۳۰ اکتبر ۲۰۳۱ ماه‌گرفتگی نیم‌سایه‌ای[4]
۱۴ نوامبر ۲۰۳۱ خورشیدگرفتگی دوگانه[5]
۱۷ دسامبر ۲۰۳۱ گذر زمین از مقابل اورانوس
۱۳ نوامبر ۲۰۳۲ گذر عطارد[6]
۲۰۳۲ بازگشت برنامه‌ریزی‌شدهٔ شیٔ فضایی «J002E3» به مدار زمین. به نظر می‌رسد که این شیٔ فضایی بخشِ اس-آی‌وی‌بی از مرحله سوم جدا شدن موشک سترن ۵ آپولو ۱۲ باشد.[7]
۸ اکتبر ۲۰۳۳ ماه‌گرفتگی ابرماه.[8]
۲۰ مارس ۲۰۳۴ خورشیدگرفتگی ۲۰ مارس ۲۰۳۴ که یک خورشیدگرفتگی کامل است.[9][5]
۳ آوریل ۲۰۳۴ ماه‌گرفتگی نیم‌سایه‌ای[10][4]
۱۲ سپتامبر ۲۰۳۴ خورشیدگرفتگی ۱۲ سپتامبر ۲۰۳۴ که یک خورشیدگرفتگی حلقوی است.[5]
۲۸ دسامبر ۲۰۳۴ ماه‌گرفتگی نیمه‌کامل[4]
۲۵ نوامبر ۲۰۳۴ ابرماه.[11][12]
آوریل ۲۰۳۶ پیغامی موسوم به «تماس کیهانی ۲» که در ۶ ژوئیه ۲۰۰۳ میلادی از رادیو تلسکوپ آرتی-۷۰ در یفپاتوریا در شبه‌جزیره کریمه به فضا ارسال شد، به مقصد نهایی خود یعنی ستارهٔ «اچ‌آی‌پی ۴۸۷۲» خواهد رسید.
۱۳ آوریل ۲۰۳۶ طبق برنامه‌ریزی‌ها تا سال ۲۰۱۳، انتظار می‌رود که ۹۹۹۴۲ آپوفیس از فاصله ۱۴ میلیون مایل (۲۳٬۰۰۰٬۰۰۰ کیلومتر) تا تقریباً ۳۵ میلیون مایل (۵۶٬۰۰۰٬۰۰۰ کیلومتر) زمین عبور خواهد کرد.[13]
۵ ژانویه ۲۰۳۸ وقوع خورشیدگرفتگی ۵ ژانویه ۲۰۳۸ که دریای کارائیب که اقیانوس اطلس و غرب آفریقا قابل مشاهده است.
۲ ژوئیه ۲۰۳۸ خورشیدگرفتگی ۲ ژوئیه ۲۰۳۸ که در بخش‌های شمالی آفریقای جنوبی، اقیانوس اطلس و آفریقا قابل مشاهده است.
۲۶ دسامبر ۲۰۳۸ خورشیدگرفتگی ۲۶ دسامبر ۲۰۳۸ که در استرالیا و نیوزیلند قابل مشاهده است.
دسامبر ۲۰۳۸ نیو هورایزنز از فاصلهٔ ۱۰۰ واحد نجومی خورشید عبور می‌کند.[14]
۲۰۳۸ تقاطع سه‌گانه حلقه صاف زحل رخ خواهد داد.[15][16][17]
۲۰۳۸ سیارک ۹پی/تمپل ۱ از نزدیکی زمین رد می‌شود.[18]
۲۱ ژوئن ۲۰۳۹ خورشیدگرفتگی ۲۱ ژوئن ۲۰۳۹ بر روی نیم‌کره شمالی.
۷ نوامبر ۲۰۳۹ گذر عطارد
۱۵ دسامبر ۲۰۳۹ خورشیدگرفتگی
۸ سپتامبر ۲۰۴۰ تقابل سیاره‌های عطارد، زهره، مریخ، مشتری، زحل و هلال ماه.[19]
۲۰۴۰ با در نظر گرفتن نرخ کنونی کوچک شدن، لکه سرخ بزرگ بر سطح جو مشتری به‌شکل حلقوی در خواهد آمد.[20]
ماه ۲۰۴۴ پیغامی موسوم به «تماس کیهانی ۲» که از رادیو تلسکوپ آرتی-۷۰ در یفپاتوریا در شبه‌جزیره کریمه به فضا ارسال شد، به مقصد نهایی خود یعنی ستارهٔ ۵۵ خرچنگ خواهد رسید.
سپتامبر ۲۰۴۴ پیغامی موسوم به «تماس کیهانی ۲» که از رادیو تلسکوپ آرتی-۷۰ در یفپاتوریا در شبه‌جزیره کریمه به فضا ارسال شد، به مقصد نهایی خود یعنی ستارهٔ اچ‌دی ۱۰۳۰۷ خواهد رسید.
۱ اکتبر ۲۰۴۴ اختفا قلب‌الاسد توسط زهره. آخرین مورد آن در ۷ ژوئیه ۱۹۵۹ روی داد و بعدی در ۲۱ اکتبر ۳۱۸۷ رخ خواهد داد، با آنکه برخی منابع مدعی هستند در ۶ اکتبر ۲۲۷۱ خواهد بود.
ژوئیه ۲۰۴۷ پیغامی موسوم به «پیغام نوجوان» که از رادیو تلسکوپ آرتی-۷۰ در یفپاتوریا در شبه‌جزیره کریمه به فضا ارسال شد، به مقصد نهایی خود یعنی ستارهٔ ۴۷ خرس بزرگ خواهد رسید.
۲۹ فوریه ۲۰۴۸ وقوع یک ماه کامل در روز کبیسه؛ چنین رویدادی در هر قرن تقریباً یک‌بار اتفاق می‌افتد.[21] رویداد مشابه بعدی در ۲۹ فوریه ۲۱۲۴ خواهد بود.[22]
۲۰۵۲ ۶ دسامبر - نزدیک‌ترین ابرماه قرن روی خواهد داد.[23]
۲۰۵۳ ۲۹ اوت – یک ماه‌گرفتگی نیم‌سایه‌ای کامل روی خواهد داد که نخستین مورد از سال ۲۰۰۶ میلادی به بعد خواهد بود.[24]
۲۰۵۷ در این سال یک واقعهٔ نادر نجومی روی خواهد داد: ۲ خورشیدگرفتگیدر یک سال تقویمی (در ۵ ژانویه و ۲۶ دسامبر). آخرین باری که چنین رویدادی مشاهده شد، ۱۸۸۰ میلادی بود و بعدی نیز در سال ۲۲۵۲ خواهد بود. (پیش‌بینی توسط فرد اسپناک در ناسا/مرکز پروازهای فضایی گادرد انجام شده‌است)
۲۰۶۰ بین ۲۶ تا ۲۸ اکتبر، دنباله‌دار دوره‌ای «۱۵پی فینلی» از فاصلهٔ ۶ میلیون کیلومتری زمین عبور خواهد کرد.
۲۸ ژوئیه ۲۰۶۱ دنباله‌دار هالی به حضیض خورشیدی، خود می‌رسد که نزدیکترین فاصله‌اش با خورشید خواهد بود. آخرین‌باری که هالی در این مکان بود، ۹ فوریه ۱۹۸۶ بود.[25]
۱۰ مه ۲۰۶۲ گذر عطارد.[26]
۲۰۶۳ تقارن سه‌گانه مریخ-اورانوس.
۱۱ نوامبر ۲۰۶۵ گذر عطارد
۲۲ نوامبر ۲۰۶۵ در ساعت ۱۲:۴۵ یوتی‌سی زهره موجب اختفای مشتری خواهد شد. مشاهدهٔ این واقعه از سطح زمین دشوار است، چرا که زاویه کشیدگی زهره و مشتری از خورشید در این زمان تنها ۷ درجه خواهد بود. این رویداد نخستین اختفای سیاره از سیاره از تاریخ ۳ ژانویه ۱۸۱۸ است، اما رویداد مشابه بعدی تنها دو سال در ۱۵ ژوئیه ۲۰۶۷ رخ خواهد بود.[27]
۲۰۶۶ تقارن سه‌گانه مریخ-اورانوس.
۱۵ ژوئیه ۲۰۶۷ در ۱۱:۵۶ یوتی‌سی، عطارد موجب اختفای نپتون خواهد شد. مشاهدهٔ این واقعهٔ نادر از سطح زمین دشوار است، چرا که زاویه کشیدگی عطارد از خورشید همواره کم و قدر نپتون کمتر از آن حدی است که بتوان با چشمان غیر مسلح مشاهده نمود.
اکتبر ۲۰۶۷ در ادامهٔ «جستجوی فعالانه برای هوش برون‌زمینی» (Active SETI)، پیغامی موسوم به «تماس کیهانی ۱» که از رادیو تلسکوپ آرتی-۷۰ در یفپاتوریا در شبه‌جزیره کریمه به فضا ارسال شد، به مقصد نهایی خود یعنی ستارهٔ «اچ‌دی ۱۷۸۴۲۸» خواهد رسید.
۲۰۶۹ پیغامی موسوم به «تماس کیهانی ۱» که در سال ۱۹۹۹ میلادی از رادیو تلسکوپ آرتی-۷۰ در یفپاتوریا در شبه‌جزیره کریمه به فضا ارسال شد، به مقصد نهایی خود یعنی ستارهٔ ۱۶ ماکیان خواهد رسید.[28]
فوریه ۲۰۷۰ پیغامی موسوم به «تماس کیهانی ۱» که در سال ۲۰۰۱ از رادیو تلسکوپ آرتی-۷۰ در یفپاتوریا در شبه‌جزیره کریمه به فضا ارسال شد، به مقصد نهایی خود یعنی ستارهٔ «اچ‌دی ۱۹۷۰۷۶» خواهد رسید.[29]
۲۰۷۶ انتظار می‌رود ریزسیاره سدنا ۹۰۳۷۷ به حضیض خورشیدی خود برسد (نزدیک‌ترین نقطه در مدار خود به خورشید). این تاریخ ممکن است تغییر کند چون اخترشناسان در حال محاسبهٔ دقیق مدار به‌شدت بیضوی این ریزستاره هستند.[30]
۱۱ اوت ۲۰۷۹ عطارد موجب اختفای مریخ می‌شود که برای نخستین بار پس از سال ۱۷۰۸ میلادی است.[31]
۲۰۸۳ انتظار می‌رود ستاره‌ای به نام «وی-پیکان» مبدل به نواختر خواهد شد (+/- ۱۱ سال).
۱۰ نوامبر ۲۰۸۴ گذر زمین از برابر مریخ، آنگونه که از کره مریخ قابل مشاهده است. این رویداد اولین و تنها گذر زمین از مقابل مریخ در قرن حاضر خواهد بود.
۷ نوامبر ۲۰۸۵ گذر عطارد.
۲۷ اکتبر ۲۰۸۸ برای نخستین بار از سال ۱۷۰۸ میلادی، عطارد موجب اختفای مشتری خواهد شد، اما به سبب نزدیکی بسیار به خورشید قابل مشاهده با چشم غیر مسلح نخواهد بود.[32]
۲۳ سپتامبر ۲۰۹۰ خورشیدگرفتگی کامل در بریتانیا که دقیقاً در همان روز و همان ماهی است که در سال ۱۶۹۹ میلادی اتفاق افتاد. علاوه بر آن، این خورشید گرفتگی بسیار شبیه به همانی است که در ۱۱ اوت ۱۹۹۹ رخ داد، اما کمی شمالی‌تر و نزدیک به غروب آفتاب خواهد بود. بیشینه کورن‌وال نیز در حدود ۲ دقیقه و ۱۰ ثانیه خواهد بود.
۷ آوریل ۲۰۹۴ عطارد موجب اختفای مشتری خواهد شد. به سبب نزدیکی به خورشید، این واقعه با چشمان غیر مسلح قابل مشاهده نخواهد بود.
۲۰۹۶ سیاره کوتوله «۲۰۱۵ آرآر۲۴۵» به نزدیک‌ترین فاصله‌اش از خورشید خواهد رسید.[33]
۲۴ مارس ۲۱۰۰ جدی در شمالی‌ترین نقطه خواهد بود. بیشینه مِـیلِ ظاهری جدی (با در نظر گرفتنِ حرکت ترقصی و میزان انحراف) ۰٫۴۵۲۶° از قطب شمال آسمانی خواهد بود.[34]

قرن ۲۲ تا ۳۰ میلادی
تاریخ رویداد
اوت ۲۱۱۳ برای نخستین بار از کشف پلوتون، این سیاره به اوج خورشیدی خود می‌رسد.[35]
۲۱۱۴ سدنا ۹۰۳۷۷ به‌جای اریس، دورترین شیٔ شبه‌سیاره‌ای خواهد بود که به دور خورشید می‌گردد.
۱۱ دسامبر ۲۱۱۷ گذر زهره.[36]
۲۱۲۳ تقارن سه‌گانه مریخ–مشتری.
۹ ژوئن ۲۱۲۳ وقوع یک ماه‌گرفتگی طولانی که حدود ۱۰۶٫۱ دقیقه طول خواهد کشید.[37]
۱۴ سپتامبر ۲۱۲۳ در ساعت ۱۵:۲۸ یوتی‌سی، زهره موجب اختفای مشتری می‌گردد.[38]
۸ دسامبر ۲۱۲۵ گذر زهره.[39]
۲۹ ژوئیه ۲۱۲۶ در ساعت ۱۶:۰۸ یوتی‌سی، موجب اختفای مریخ خواهد شد.[40]
۳ دسامبر ۲۱۳۳ در ساعت ۱۴:۱۴ یوتی‌سی، عطارد موجب اختفای زهره خواهد شد.
۲۷ مارس ۲۱۳۴ دنباله‌دار هالی به حضیض خورشیدی خود خواهد رسید.[41]
۷ مه ۲۱۳۴ دنباله‌دار هالی به ۱۳٫۹ میلیون کیلومتری (۸٫۶ میلیون مایل) کرهٔ زمین می‌رسد.[41]
۱۹ ژوئن ۲۱۴۱ وقوع یک ماه‌گرفتگی طولانی مجدد که حدود ۱۰۶٫۱ دقیقه طول خواهد کشید. این ماه‌گرفتگی مشابه همان دنبالهٔ ساروس (۱۳۲) ماه‌گرفتگی ژوئن ۲۰۲۳ است و مدت‌زمانش نیز مشابه است.[42]
۱۰ مارس ۲۱۳۰ در ساعت ۰۷:۳۲ یوتی‌سی، خورشید از مرکز سنگینی سراسری منظومه شمسی می‌گذرد.[43]
۲۱۴۸ تقارن سه‌گانه مریخ–زحل.
۲۵ ژوئن ۲۱۵۰ خورشیدگرفتگی کامل طولانی‌مدت (۷ دقیقه ۱۴ ثانیه)، ساروس خورشیدی ۱۳۹.[44]
این نخستین خورشیدگرفتگی طولانی‌مدت (بیش از ۷ دقیقه) از ۳۰ ژوئن ۱۹۷۳ خواهد بود.[45]
۵ اوت ۲۱۵۰ سیارک کمربند میانی دیانا ۷۸ (با قطر تقریبی ۱۲۵ کیلومتر) ازفاصلهٔ ۰٫۰۰۳ یکای نجومی (۴۵۰٬۰۰۰ کیلومتر؛ ۲۸۰٬۰۰۰ مایل) کرهٔ زمین عبور کرده و مدار سیارک (۲۹۰۷۵) ۱۹۵۰ دی‌ای را به‌خطر انداخته و موجب اغتشاش مسیر حرکت طولانی ۱۹۵۰ دی‌ای می‌گردد.[46]
۱۹ مه ۲۱۶۱ تمامی هشت سیاره منظومهٔ شمسی در یک سمت خورشید و با زاویهٔ ۶۹ درجه قرار خواهند داشت.[47]
۵ ژوئیه ۲۱۶۸ بزرگترین خورشیدگرفتگی کامل هزارهٔ سوم، با قدر ۱٫۰۸۰۷۴, که دقیقاً ۷ دقیقه و ۲۶ ثانیه طول می‌کشد. ساروس ۱۳۹.[48]
ژوئن-اکتبر ۲۱۶۹ مقارنه سه‌گانه زحل، اورانوس و نپتون.[49]
۲۱۷۰ تقارن سه‌گانه مریخ–مشتری[50]
۲۱۷۴ دومین چرخش کامل نپتون به دور خورشید از زمان کشف آن در سال ۱۸۴۶ میلادی.
۲۱۷۷ «نخستین سالگرد پلوتونی» از زمان کشف آن، با توجه به اینکه چرخش آن به دور خورشید در حدود ۲۴۸ سال زمینی است.
۲۸ ژانویهٔ ۲۱۷۸
۲۱۸۲ با احتمال محاسباتی ۰٫۰۷٪، سیارک‌های آپولو ۱۹۹۹ آرکیو۳۶ ممکن است به زمین برخورد کند.
۲۱۸۵ تقارن سه‌گانه مریخ–زحل[51]
۱۶ ژوئیه ۲۱۸۶ وقوع طولانی‌ترین خورشیدگرفتگی قرن.[52] با زمان ۷ دقیقه و ۲۹ ثانیه‌ای خود، این مقدار بسیار نزدیک به بیشنه زمانِ محاسباتی ممکن است[53] و پیش‌بینی می‌شود که طولانی‌ترین خورشیدگرفتگی مابین سال ۴۰۰۰ پیش از میلاد تا سال ۶۰۰۰ میلادی باشد. (پیش‌بینی توسط فرد اسپناک در ناسا/مرکز پروازهای فضایی گادرد انجام شده‌است).[54]
۲۱۸۷ تقارن سه‌گانه مریخ–زحل.[51]
۲ سپتامبر ۲۱۹۷ زهره موجب اختفای بی‌ژوبین خواهد شد. آخرین بار که چنین واقعه‌ای رخ داد، ۱۰ نوامبر ۱۷۸۳ بود.[55]
۲۴ دسامبر ۲۱۹۷ ماه موجب اختفای نپتون خواهد شد.
۲۲۰۹ حضیض خورشیدی دنباله‌دار هالی
۲۷ مه ۲۲۲۱ سیارک (۲۸۵۲۶۳) ۱۹۹۸ کیوئی۲ از فاصلهٔ ۰٫۰۳۸ یکای نجومی (۵٬۷۰۰٬۰۰۰ کیلومتر؛ ۳٬۵۰۰٬۰۰۰ مایل) کرهٔ زمین عبور خواهد کرد.[56]
۲۲۲۱ تقارن سه‌گانه مریخ–زحل
۲ دسامبر ۲۲۲۳ در ساعت ۱۲:۳۹ یوتی‌سی و پس از یک وقفهٔ ۸۳۶ ساله، مریخ موجب اختفای مشتری خواهد شد.[57]
۲۲۲۷ مدار پلوتون، نسبت نزدیکی بیشترش به خورشید نسبت به نپتون خواهد شد.[58]
۲۲۳۸/۲۲۳۹ تقارن سه‌گانه مشتری–زحل (آخرین نمونهٔ چنین تقارنی در سال ۱۹۸۱ میلادی بود).
۱۲ اوت ۲۲۴۳ در ساعت ۰۴:۵۲ یوتی‌سی، زهره موجب اختفای زحل خواهد شد.
۱۱ ژوئن ۲۲۴۷ گذر زهره
۴ مارس ۲۲۵۱ در ساعت ۱۰:۵۲ یوتی‌سی، زهره موجب اختفای اورانوس خواهد شد.
۲۲۵۲ ریزسیاره ارکوس ۹۰۴۸۲ از زمان کشفش در سال ۲۰۰۴ و بر اساس محاسبات مداری کنونی‌اش که حدود ۲۴۸ سال زمینی است، یک دور کامل به‌دور خورشید خواهد زد.
۱ اوت ۲۲۵۳ برای نخستین بار از تاریخ ۱۳ اوت سال ۳۶۴ پیش از میلاد، زهره موجب اختفای قلب‌الاسد می‌شود.
۹ ژوئن ۲۲۵۵ گذر زهره
۲۲۵۶–۲۲۵۸ اریس برای نخستین بار پس از کشفش، به حضیض خورشیدی خود می‌رسد.
۲۲۶۵ سیارک بزرگ ۱۸۶۱ به حضیض خورشیدی خود بازمی‌گردد.
۶ اکتبر ۲۲۷۱ مقارنه نزدیک میان زهره و قلب‌الاسد و احتمال اختفای قلب‌الاسد توسط زهره
۲۲۷۹ تقارن سه‌گانه مشتری–زحل
۲۲۸۱ تا ۲۲۸۲ نگاه اورانوس، نپتون و پلوتون. آخرین نمونه از این واقعهٔ نجومی در سال‌های ۱۷۶۹ و ۱۷۷۰ رخ داد.
۲۲۸۴ ممکن است دنباله‌دار هالی دچار یک حضیض خورشیدی دیگر شود.
۲۸ اوت ۲۲۸۷ نزدیک‌ترین تقابل حضیضی مریخ و کرهٔ زمین از ۲۷ اوت ۲۰۰۳ تا این زمان، در فاصلهٔ ۵۵٬۶۸۸٬۴۰۵ کیلومتری (۳۴٬۶۰۳٬۱۷۰٫۶ مایلی؛ ۰٫۳۷۲۲۵۴ واحد نجومی).
۲۲۸۸ ریزسیارهٔ کواوار ۵۰۰۰۰ برای نخستین بار از زمان کشفش در سال ۲۰۰۲، و با عنایت به محاسبات مداری اش که حدود ۲۸۶ سال زمینی است،
۱۱ سپتامبر ۲۳۰۷ در ساعت ۲۲:۵۰ یوتی‌سی، زهره موجب اختفای اورانوس می‌شود.
۹ ژوئن ۲۳۰۹ طولانی‌ترین خورشیدگرفتگی قرن که ۶ دقیقه و ۳۰ ثانیه خواهد بود.[59]
۲۳۱۳ تقارن سه‌گانه مریخ–مشتری
۲۳۱۹ تقارن سه‌گانه مریخ–زحل
۴ ژوئن ۲۳۲۷ در ساعت ۰۰:۵۴ یوتی‌سی، زهره موجب اختفای مریخ می‌شود.
۸ اکتبر ۲۳۳۵ در ساعت ۱۴:۵۱ یوتی‌سی، زهره موجب اختفای مشتری می‌شود.
۷ آوریل ۲۳۵۱ در ساعت ۱۷:۲۲ یوتی‌سی، عطارد موجب اختفای اورانوس می‌شود.
۱۳ دسامبر ۲۳۶۰ گذر زهره
۲۳۶۵ حضیض خورشیدی دنباله‌دار هالی.
۱۰ دسامبر ۲۳۶۸ گذر زهره
۲۳۸۸ تقارن سه‌گانه مریخ–زحل
۱۱ مه ۲۳۹۱ گذر عطارد به‌صورت ناکامل.
۱۷ نوامبر ۲۴۰۰ زهره موجب اختفای قلب‌العقرب (برای نخستین بار از ۱۷ سپتامبر ۵۲۵ قبل از میلاد).
۳۰ دسامبر ۲۴۱۹ در ساعت ۰۱:۳۸ یوتی‌سی، زهره موجب اختفای اورانوس می‌شود.
۲۴۲۶ پلوتون دومین دور کامل خود را از زمان کشفش، به‌دور خورشید خواهد زد.
۲۴۴۱ حضیض خورشیدی دنباله‌دار هالی.
۲۴۵۶ تقارن سه‌گانه مریخ–مشتری
۲۹ اوت ۲۴۷۸ در ساعت ۲۳:۱۱ یوتی‌سی، مریخ موجب اختفای مشتری می‌شود.
۱۲ ژوئن ۲۴۹۰ گذر زهره
۶ مه ۲۴۹۲ اخترشناس بلژیکی ژان میو تأکید نموده‌است مدارهای هر هشت سیاره و پلوتون در درون یک کمان ۹۰ درجه‌ای در منظومه شمسی قرار خواهد داشت. آخرین باری که یک چنین واقعهٔ نجومی رخ داد ۱ فوریه سال ۹۴۹ پس از میلاد بود.[60]
۱۰ ژوئن ۲۴۹۸ گذر زهره
۷ آوریل ۲۵۱۵ در ساعت ۱۰:۳۷ یوتی‌سی، مریخ موجب اختفای نپتون خواهد شد.[61]
۲۵ ژانویهٔ ۲۵۱۸ در ساعت ۲۲:۴۱ یوتی‌سی، زهره موجب اختفای زحل می‌شود.[61]
۲۵۶۲ سیاره کوتوله اریس برای نخستین بار از زمان کشفش در سال ۲۰۰۵، یک دور کامل به‌دور خورشید خواهد زد.
۲۵۹۹ تقارن سه‌گانه مریخ–مشتری
۵ مه ۲۶۰۰ نخستین خورشیدگرفتگی کامل[62] از سال ۲۱۵۱ به بعد، که در لندن قابل مشاهده خواهد بود.[63] مسیر این خورشیدگرفتگی در بیشینه نقطهٔ خود، بسیار گسترده خواهد بود.
۱۶ دسامبر ۲۶۰۳ گذر زهره.
۱۳ مه ۲۶۰۸ گذر مماسی عطارد
۱۳ دسامبر ۲۶۱۱ گذر زهره به‌صورت ناکامل
۲۶۲۶/۲۶۲۷ تقارن سه‌گانه مریخ–زحل
۲۶۲۹ تقارن سه‌گانه مریخ–زحل
۲۶۳۳ احتمال دارد که سی۲۰۱۱ دبلیو۳ (لاوجوی) پس از رسیدن به حضیض خورشیدی خود در سال ۲۰۱۱ میلادی، دوباره بازگردد.
۱۶ فوریه ۲۶۴۹ در ساعت ۱۱:۱۷ یوتی‌سی، زهره موجب اختفای نپتون می‌شود.
۳ سپتامبر ۲۶۵۰ فاصلهٔ زمین از مریخ، به حداقل فاصلهٔ باورنکردنی ۵۵٬۶۵۱٬۵۸۲٫۱۱۸ کیلومتری از هم می‌رسد که کمی نزدیکتر (در حدود ۳۷٬۰۰۰ کیلومتر) از مقابله سیاره‌ای حضیضی پیشین در ۲۸ اوت ۲۲۸۷ میلادی است.[64] مواجههٔ بعدی این دو سیاره، در تاریخ ۸ سپتامبر ۲۷۲۹ میلادی خواهد بود.
۲۶۵۵/۲۶۵۶ تقارن سه‌گانه زحل–مشتری
۲۶۶۳ تقارن سه‌گانه مریخ–زحل
۲۶۹۹ تا ۲۷۰۰ ۳ تقارن سه‌گانه ظرف دو سال میان «مریخ-مشتری»، «مریخ-نپتون» و «مشتری-نپتون» رخ خواهد داد.
۲۴ اکتبر ۲۷۱۴ گذر مشتری از مقابل اورانوس که نخستین مورد ظرف ۸۰۰ سال پیشین است. (آخرین بار در ۳ مه ۱۹۱۴ رخ داد).
۸ سپتامبر ۲۷۲۹ فاصله مریخ و کرهٔ زمین به حداقل جدیدی می‌رسد که ۵۵٬۶۵۱٬۰۳۳٫۱۲۲ کیلومتر خواهد بود.
این فاصله از تقابل حضیضی نیز کمتر و در حدود ۵۴۹ کیلومتر کمتر از رویداد پیشین در ۳ سپتامبر ۲۶۵۰ است.[65]
۱۵ ژوئن ۲۷۳۳ گذر زهره
۱۳ ژوئن ۲۷۴۱ گذر زهره
۲۷۴۲ تقارن سه‌گانه مریخ–مشتری
۲۷۴۴ تقارن سه‌گانه مریخ–مشتری
۲۷۶۱ تقارن سه‌گانه مریخ–زحل
۳ دسامبر ۲۷۸۱ در ساعت ۰۶:۴۵ یوتی‌سی، زهره موجب اختفای نپتون می‌شود.
۲۷۹۱ تقارن سه‌گانه مریخ–مشتری
۲۷۹۴ / ۲۷۹۵ تقارن سه‌گانه مریخ–زحل
۲۹ فوریه ۲۸۰۰ گاه‌شماری میلادی و گاه‌شمار بازبینی‌شده ژولینی که دقیق‌تر است، دیگر هرگز برهم منطبق نخواهند بود.[66]
۲۸۰۰–۲۸۹۹ قطعات بازماندهٔ دنباله‌دار ایکیا-سِکی، به منظومهٔ شمسی درونی بازمی‌گردد. آخرین باری که این دنباله‌دار مشاهده شد در سال‌های ۱۹۶۵ تا ۱۹۶۶ بود و پس از آن حین حرکت به سمت خورشید به سه قطعه خرد شد.
۲۵ مارس ۲۸۱۶ در ساعت ۱۵:۴۷ یوتی‌سی، عطارد موجب اختفای مشتری خواهد شد.
۶ مارس ۲۸۱۷ در ساعت ۰۹:۳۶ یوتی‌سی، زهره موجب اختفای زحل خواهد شد.
۱۱ آوریل ۲۸۱۸ در ساعت ۲۰:۴۱ یوتی‌سی، عطارد موجب اختفای مریخ خواهد شد.
۶ فوریه ۲۸۲۵ در ساعت ۱۰:۵۰ یوتی‌سی، مریخ موجب اختفای اورانوس خواهد شد.
۲۸۲۹/۲۸۳۰ تقارن سه‌گانه مریخ-زحل
۱۵ دسامبر ۲۸۳۰ در ساعت ۰۹:۴۰ یوتی‌سی، زهره موجب اختفای مریخ خواهد شد.
۲۸۴۲/۲۸۴۳ تقارن سه‌گانه مریخ-مشتری
۱۶ دسامبر ۲۸۴۶ گذر زهره
۱۴ دسامبر ۲۸۵۴ گذر زهره به‌صورت نیمه کامل.
۲۰ ژوئیه ۲۸۵۵ در ساعت ۰۵:۱۵ یوتی‌سی، عطارد موجب اختفای مشتری خواهد شد.
۲۸۶۶ تقارن سه‌گانه مریخ-زحل.
۱۶ مارس ۲۸۸۰ زمان پیش‌بینی شدهٔ برخورد سیارک (۲۹۰۷۵) ۱۹۵۰ دی‌ای با در نظر گرفتن بیشینه احتمال برخوردش به زمین. البته احتمال برخورد این سیارک به زمین تنها در حدود ۱ در ۸٬۳۰۰ (۰٫۰۱۲٪) است.[67][68]
۳۰۰۰ به سبب حرکت تقدیمی، قیفاووس مبدل به ستاره قطبی خواهد شد.

خورشیدگرفتگی‌های طولانی
خورشیدگرفتگینوعمدت زمانشمارهٔ ساروس
خورشیدگرفتگی ۲ اوت ۲۰۲۷کامل۶ دقیقه ۲۳ ثانیه۱۳۶
خورشیدگرفتگی ۲۶ ژانویه ۲۰۲۸حلقوی۱۰ دقیقه ۲۷ ثانیه۱۴۱
خورشیدگرفتگی ۱۲ اوت ۲۰۴۵کامل۶ دقیقه ۰۶ ثانیه۱۳۶۱
خورشیدگرفتگی ۵ فوریه ۲۰۴۶حلقوی۹ دقیقه ۴۲ ثانیه۱۴۱
خورشیدگرفتگی ۲۴ اوت ۲۰۶۳کامل۵ دقیقه ۴۹ ثانیه۱۳۶
خورشیدگرفتگی ۱۷ فوریه ۲۰۶۴حلقوی۸ دقیقه ۵۶ ثانیه۱۴۱
خورشیدگرفتگی ۱۱ مه ۲۰۷۸کامل۵ دقیقه ۴۰ ثانیه۱۳۹
خورشیدگرفتگی ۴ نوامبر ۲۰۷۸حلقوی۸ دقیقه ۲۹ ثانیه۱۴۴
خورشیدگرفتگی ۲۲ مه ۲۰۹۶کامل۶ دقیقه ۰۷ ثانیه۱۳۹
خورشیدگرفتگی ۱۵ نوامبر ۲۰۹۶حلقوی۸ دقیقه ۵۳ ثانیه۱۴۴
۸ دسامبر ۲۱۱۳ حلقوی[69] ۹ دقیقه ۳۵ ثانیه ساروس خورشیدی ۱۳۴
۳ ژوئن ۲۱۱۴ کامل[70] ۶ دقیقه ۳۲ ثانیه ساروس خورشیدی ۱۳۹
خورشیدگرفتگی ۱۶ اکتبر ۲۱۲۶ کامل[71] ۴ دقیقه ۰ ثانیه ساروس خورشیدی ۱۵۵
۱۹ دسامبر ۲۱۳۱ حلقوی[72] ۱۰ دقیقه ۱۴ ثانیه ساروس ۱۳۴
خورشیدگرفتگی ۱۳ ژوئن ۲۱۳۱[73] کامل ۶ دقیقه ۵۵ ثانیه ساروس ۱۳۹
۳۰ دسامبر ۲۱۴۹ حلقوی[74] ۱۰ دقیقه ۴۲ ثانیه ساروس ۱۳۴
۲۵ ژوئن ۲۱۵۰[75] کامل ۷ دقیقه ۱۴ ثانیه ساروس خورشیدی ۱۳۹۲
۱۰ ژانویه ۲۱۶۸ حلقوی[76] ۱۰ دقیقه ۵۵ ثانیه ساروس ۱۳۴
۵ ژوئیه ۲۱۶۸۳ کامل ۷ دقیقه ۲۶ ثانیه ساروس ۱۳۹
۲۰ ژانویه ۲۱۸۶ حلقوی[77] ۱۰ دقیقه ۵۳ ثانیه ساروس ۱۳۴
خورشیدگرفتگی ۱۶ ژوئیه ۲۱۸۶[78] کامل ۷ دقیقه ۲۹ ثانیه4 ساروس ۱۳۹۵
۲۷ ژوئیه ۲۲۰۴[79] کامل ۷ دقیقه ۲۲ ثانیه ساروس ۱۳۹
۸ اوت ۲۲۲۲[80] کامل ۷ دقیقه ۰۶ ثانیه ساروس ۱۳۹
۱۸ اوت ۲۲۴۰[81] کامل ۶ دقیقه ۴۰ ثانیه ساروس ۱۳۹
۷ مه ۲۲۵۵[82] کامل ۶ دقیقه ۲۲ ثانیه ساروس ۱۴۲
۲۹ اوت ۲۲۵۸[83] کامل ۶ دقیقه ۰۹ ثانیه ساروس ۱۳۹
۱۷ مه ۲۲۷۳[84] کامل ۶ دقیقه ۳۱ ثانیه ساروس ۱۴۲
۲۸ مه ۲۲۹۱[85] کامل ۶ دقیقه ۳۴ ثانیه ساروس ۱۴۲۷
۹ ژوئن ۲۳۰۹[86] کامل ۶ دقیقه ۳۰ ثانیه ساروس ۱۴۲
۲۰ ژوئن ۲۳۲۷[87] کامل ۶ دقیقه ۲۱ ثانیه ساروس ۱۴۲
۳۰ ژوئن ۲۳۴۵[88] کامل ۶ دقیقه ۰۷ ثانیه ساروس ۱۴۲
۱۲ ژوئیه ۲۳۶۳[89] کامل ۵ دقیقه ۵۱ ثانیه ساروس ۱۴۲
۲۲ ژوئیه ۲۳۸۱[90] کامل ۵ دقیقه ۳۳ ثانیه ساروس ۱۴۲
۲ اوت ۲۳۹۹[91] کامل ۵ دقیقه ۱۴ ثانیه ساروس ۱۴۲
۲۰ اوت ۲۴۱۴[92] کامل ۵ دقیقه ۳۳ ثانیه ساروس ۱۴۵
۳۰ آوریل ۲۴۳۲[93] کامل ۵ دقیقه ۵۶ ثانیه ساروس ۱۴۵
۱۲ مه ۲۴۵۰[94] کامل ۶ دقیقه ۱۹ ثانیه ساروس ۱۴۵
۲۲ مه ۲۴۶۸[95] کامل ۶ دقیقه ۴۱ ثانیه ساروس ۱۴۵
۲ ژوئن ۲۴۸۶[96] کامل ۶ دقیقه ۵۹ ثانیه ساروس ۱۴۵
۲۸ دسامبر ۲۴۹۴[97] حلقوی ۱۰ دقیقه ۲۲ ثانیه ساروس ۱۴۵۶
۱۴ ژوئن ۲۵۰۴[98] کامل ۷ دقیقه ۱۰ ثانیه ساروس ۱۴۵
۲۵ ژوئن ۲۵۲۲ در ساعت ۹:۰۴ زمان دینامیک (تی‌دی)[99] کامل ۷ دقیقه ۱۲ ثانیه۸ ساروس ۱۴۵[persian-alpha 1]
۵ ژوئیه ۲۵۴۰[100] کامل ۷ دقیقه ۰۴ ثانیه ساروس ۱۴۵
۱۷ ژوئیه ۲۵۵۸[101] کامل ۶ دقیقه ۴۳ ثانیه ساروس ۱۴۵
۶ اوت ۲۵۶۷[102] کامل ۶ دقیقه ۲۶ ثانیه ساروس ۱۶۴
۱۶ اوت ۲۵۸۵[103] کامل ۶ دقیقه ۱۶ ثانیه ساروس ۱۶۴
۵ مه ۲۶۰۰[104]10 کامل ۲ دقیقه ۵۷ ثانیه ساروس ۱۶۷
۲۸ اوت ۲۶۰۳[105] کامل ۶ دقیقه ۰۲ ثانیه ساروس ۱۶۴
۸ سپتامبر ۲۶۲۱[106] کامل ۵ دقیقه ۴۵ ثانیه ساروس ۱۶۴
۱۹ سپتامبر ۲۶۳۹[107] کامل ۵ دقیقه ۲۸ ثانیه ساروس ۱۶۴
۱۷ مه ۲۶۴۵[108] کامل ۵ دقیقه ۱۷ ثانیه ساروس ۱۴۸
۲۹ سپتامبر ۲۶۵۷[109] کامل ۵ دقیقه ۱۱ ثانیه ساروس ۱۶۴
۲۹ مه ۲۶۶۳[110] کامل ۵ دقیقه ۰۷ ثانیه ساروس ۱۴۸
۲۸ ژوئن ۲۶۷۱[111] کامل ۵ دقیقه ۰۷ ثانیه ساروس ۱۵۷
۹ ژوئیه ۲۶۸۹[112] کامل ۵ دقیقه ۳۱ ثانیه ساروس ۱۵۷
۲۱ ژوئیه ۲۷۰۷[113] کامل ۵ دقیقه ۴۸ ثانیه ساروس ۱۵۷
۳۱ ژوئیه ۲۷۲۵[114] کامل ۵ دقیقه ۵۷ ثانیه ساروس ۱۵۷۹
۱۲ اوت ۲۷۴۳[115] کامل ۵ دقیقه ۵۶ ثانیه ساروس ۱۵۷
۳۱ ژوئیه ۲۷۴۴[116] کامل ۵ دقیقه ۵۹ ثانیه ساروس ۱۶۷[persian-alpha 2]
۱۲ اوت ۲۷۶۲[117] کامل ۶ دقیقه ۱۱ ثانیه ساروس ۱۶۷
۲۲ اوت ۲۷۸۰[118] کامل ۶ دقیقه ۱۶ ثانیه ساروس ۱۶۷۱۱
۲ سپتامبر ۲۷۹۸[119] کامل ۶ دقیقه ۱۴ ثانیه ساروس ۱۶۷
۲۱ مه ۲۸۱۳[120] کامل ۶ دقیقه ۱۱ ثانیه ساروس ۱۷۰
۱ ژوئن ۲۸۳۱[121] کامل ۶ دقیقه ۳۹ ثانیه ساروس ۱۷۰
۱۲ ژوئن ۲۸۴۹[122] کامل ۷ دقیقه ۰۰ ثانیه ساروس ۱۷۰
۲۳ ژوئن ۲۸۶۷[123] کامل ۷ دقیقه ۱۰ ثانیه ساروس ۱۷۰
۳ ژوئیه ۲۸۸۵[124] کامل ۷ دقیقه ۱۱ ثانیه ساروس ۱۷۰۱۲
۱۶ ژوئیه ۲۹۰۳[125] کامل ۷ دقیقه ۰۴ ثانیه ساروس ۱۷۰
۲۶ ژوئیه ۲۹۲۱[126] کامل ۶ دقیقه ۵۰ ثانیه ساروس ۱۷۰
۶ اوت ۲۹۳۹[127] کامل ۶ دقیقه ۳۳ ثانیه ساروس ۱۷۰
۱۶ اوت ۲۹۵۷[128] کامل ۶ دقیقه ۱۳ ثانیه ساروس ۱۷۰
۲۸ اوت ۲۹۷۵[129] کامل ۵ دقیقه ۵۳ ثانیه ساروس ۱۷۰
۷ سپتامبر ۲۹۹۳[130] کامل ۵ دقیقه ۳۳ ثانیه ساروس ۱۷۰
۱خورشیدگرفتگی سال ۲۰۴۵ در ایالات متحده آمریکا قابل مشاهده خواهد بود و گسترهٔ پوشش آن از کالیفرنیا تا فلورا خواهد بود. برخی بخش‌های فلوریدا شاهد یک خورشیدگرفتگی کامل به‌مدت ۶ دقیقه خواهند بود.
۲مدت‌زمان خورشیدگرفتگی بیش از ۷ دقیقه خواهد بود که برای نخستین بار ظرف ۱۷۷ دقیقه خواهد بود که آخرین آن، در ۳۰ ژوئن ۱۹۷۳ روی داد[131] و کنکورد به مدت ۷۳ دقیقه پوشش کامل آنرا دنبال کرد.
۳بزرگترین خورشیدگرفتگی هزارهٔ سوم با قدر ۱٫۰۸۰۷۴[132]
۴بسیار نزدیک به بیشینهٔ تئوریک آن.
۵"Crowning" this series. این طولانی‌ترین خورشیدگرفتگی در یک بازهٔ زمانی ۱۰٬۰۰۰ ساله (از سال ۴۰۰۰ پیش از میلاد تا سال ۶۰۰۰ میلادی) خواهد بود. (پیش‌بینی توسط فرد اسپناک در ناسا/مرکز پروازهای فضایی گادرد انجام شده‌است).[133]
۶"Crowning" this series.
۷این طولانی‌ترین خورشیدگرفتگی قرن ۲۵ میلادی خواهد بود.
۸"Crowning" at the top the series.
۹نخستین خورشیدگرفتگی قابل مشاهده در لندن از سال ۲۱۵۱ میلادی.[134] پهنای مسیر این خورشیدگرفتگی در نقصهٔ بیشینه‌اش، بسیار زیاد خواهد بود.
۱۰"Crowning" this series.
۱۱"Crowning" this series.
۱۲"Crowning" this series.

هزارهٔ چهارم تا هزارهٔ هشتم
تاریخ رویداد
۱۸ دسامبر ۳۰۸۹ نخستین گذر زهره که برای نخستین بار از ۲۳ نوامبر ۱۳۹۶ میلادی، جفت نیست.
۲۰ دسامبر ۳۳۳۲ گذر زهره
۳۴۱۲ بازگشت پیش‌بینی‌شدهٔ دنباله‌دار مک‌نات-راسل.
۳۷۱۱–۱۲ تقارن سه‌گانه متعدد میان مشتری، زحل، اورانوس و نپتون.
۱۳ ژوئیه ۳۹۷۳ در ساعت ۱۸:۵۴:۴۹ یوتی‌سی یک خورشیدگرفتگی کامل طولانی‌مدت (۷ دقیقه ۱۲ ثانیه) رخ خواهد داد.
۲۵ ژوئیه ۳۹۹۱ در ساعت ۰۲:۲۹:۲۲ یوتی‌سی یک خورشیدگرفتگی کامل طولانی‌مدت (۷ دقیقه ۱۸ ثانیه) رخ خواهد داد.
۴۰۰۰–۴۹۹۹ بازگشت پیش‌بینی‌شدهٔ دنباله‌دار دوناتی
۴ اوت ۴۰۰۹ در ساعت ۱۰:۰۰:۵۶ یوتی‌سی یک خورشیدگرفتگی کامل طولانی‌مدت (۷ دقیقه ۱۲ ثانیه) رخ خواهد داد.
۶ اوت ۴۲۸۵ زهره موجب اختفای قلب‌الاسد خواهد شد.
۲۲ نوامبر ۴۲۹۶ زهره موجب اختفای قلب‌العقرب خواهد شد.
۴۳۸۵ دنباله‌دار هیل-باپ به منظومه شمسی درونی بازخواهد گشت. آخرین باری که این دنباله‌دار در زمین مشاهده شد، ۱۹۹۶–۱۹۹۷ بود.
۱۰ نوامبر ۴۵۵۷ زهره موجب اختفای قلب‌الاسد خواهد شد.
۱۴ اوت ۴۷۴۷ زهره موجب اختفای قلب‌الاسد خواهد شد.
حوالی ۴۸۷۶ طبق محاسبان کنونی، دنباله‌دار بزرگ ۱۸۱۱ به منظومه شمسی درونی بازخواهد گشت.
۲۹ ژوئن ۴۹۰۳ در ساعت ۸:۵۵:۰۱ یوتی‌سی یک خورشیدگرفتگی کامل طولانی‌مدت (۷ دقیقه ۰ ثانیه) رخ خواهد داد.
۸ اوت ۴۹۲۱ در ساعت ۱۶:۲۸:۳۹ یوتی‌سی یک خورشیدگرفتگی کامل طولانی‌مدت (۷ دقیقه ۳ ثانیه) رخ خواهد داد.
۱۱ سپتامبر ۵۰۰۱ عطارد موجب اختفای قلب‌الاسد خواهد شد.
حوالی ۵۲۰۰ به‌دلیل پیش‌روی محوری، یوتا قیفاووس به‌جای راعی ستاره قطبی شمالی خواهد شد (ستارهٔ قطبی شمالی بعدی قابل مشاهده با ستاره قطبی بعدی، دِنب در حوالی سال ۹۸۰۰ میلادی خواهد بود).
۲۷ اوت ۵۳۶۶ زهره موجب اختفای دبران خواهد شد که نخستین اختفای دبران توسط این سیاره از تاریخ ۱۵ ژوئیه سال ۱۸٬۹۸۰ پیش از میلاد است.
۳۰ اوت ۵۸۹۸ زهره موجب اختفای قلب‌الاسد خواهد شد.
۱۶ اوت ۵۹۶۳ طولانی‌ترین خورشیدگرفتگی دوگانه بین سال‌های ۴۰۰۰ پیش از میلاد تا ۶۰۰۰ میلادی که ۱ دقیقه و ۵۲ ثانیه طول می‌کشد و جزئی از ساروس خورشیدی ۲۶۷ است.[135]
۲۵ سپتامبر ۵۹۷۴ عطارد موجب اختفای قلب‌الاسد خواهد شد.
۷ نوامبر ۶۲۱۲ عطارد موجب اختفای قلب‌الاسد خواهد شد.
۹ سپتامبر ۶۵۸۷ زهره موجب اختفای قلب‌الاسد خواهد شد.
۲۵ اوت ۶۷۲۷ مریخ برای نخستین بار از ۲۸ ژوئن ۱۷٬۶۱۹ پیش از میلاد، موجب اختفای قلب‌الاسد خواهد شد. با گذشت ۲۴٬۳۰۰ سال، این رویداد نجومی، ۳ مرتبه دیگر ظرف ۶۷۷ سال آینده تکرار خواهد شد.
۵ ژوئیه ۶۷۵۷ پیش‌بینی می‌گرد که به‌طور همزمان خورشیدگرفتگی و گذر عطارد روی دهد که نخستین گرفت و گذر همزمان سیاره‌ای در تاریخ مکتوب است.[136]
۱۷ فوریه ۷۵۴۱سیارهٔ مشتری موجب اختفای زحل می‌گردد (برای نخستین بار از دوران پیشاتاریخ) که نخستین نمونه از رخداد دوگانه در یک سال واحد است و آخرین بار که چنین رویداد نجومی، دو مرتبه در یک سال رخ داد، در حدود یک میلیون سال پیش بود[137]
۱۸ ژوئن ۷۵۴۱
حوالی ۷۸۰۰ ریزسیاره سدنا ۹۰۳۷۷ از اوج خورشیدی خود در دهه‌های حوالی سال ۷۸۰۰ میلادی عبور خواهد کرد.

هزاره نهم و دهم

تمامی تاریخ‌ها بر اساس یک مقیاس زمانی همسان همچون «زمان زمینی» است. وقتی این تاریخ‌ها را به تاریخ خورشیدی معمولی یا به ساعت هماهنگ جهانی تبدیل کنیم (که تعمداً همسان نیستند)، زمان‌های ذکرشده در جدول حدود یک سال عقب می‌افتد. این تاریخ‌ها رابطهٔ سالگردی با زمان‌های تاریخی ندارند و نباید به آنها ربط داده شود.

تاریخ رویداد
۵ اکتبر ۸۰۰۷ زهره موجب اختفای دبران خواهد شد.
۳۰ دسامبر ۸۰۱۸ زهره موجب اختفای قلب‌الاسد خواهد شد.
۲۰ ژوئیه ۸۰۵۹ وقوع همزمان خورشیدگرفتگی حلقوی و گذر عطارد.[138]
۶ سپتامبر ۸۱۳۶ عطارد موجب اختفای دبران خواهد شد.
۲۶ اکتبر ۸۱۸۳ عطارد موجب اختفای قلب‌الاسد خواهد شد.
۳ اکتبر ۸۱۹۲ زهره موجب اختفای قلب‌الاسد خواهد شد.
۷ دسامبر ۸۳۶۲ عطارد موجب اختفای قلب‌الاسد خواهد شد.
۱۸ اکتبر ۸۴۴۴ مریخ موجب اختفای قلب‌الاسد خواهد شد.
۳۰ اکتبر ۸۴۹۲ عطارد موجب اختفای قلب‌الاسد خواهد شد.
۲۷ فوریه ۸۶۷۴ مشتری موجب اختفای زحل خواهد شد.
۲۷ اکتبر ۸۷۷۵ مریخ موجب اختفای قلب‌الاسد خواهد شد.
۸۷۸۶ دنباله‌دار نئووایز (سی/۲۰۲۰ اف۳) به منظومهٔ شمسی درونی باز خواهد گشت. آخرین باری که این دنباله‌دار در آسمان زمین دیده شد، ژوئیه ۲۰۲۰ میلادی بود.
۱۴ اکتبر ۸۸۸۱ زهره موجب اختفای قلب‌الاسد خواهد شد.
۲۳ سپتامبر ۸۹۷۱ عطارد موجب اختفای دبران خواهد شد.
۵ نوامبر ۹۱۰۶ زهره موجب اختفای قلب‌الاسد خواهد شد.
۲۱ نوامبر ۹۱۶۸ «زمان خورشیدی میانگین» و «زمان اتمی»، ۲ روز از هم فاصله خواهند داشت.
۴ اوت ۹۳۶۱ وقوع همزمان خورشیدگرفتگی حلقوی و گذر عطارد.[139]
۴ فوریه ۹۶۲۲ وقوع همزمان خورشیدگرفتگی حلقوی و گذر عطارد.[139]
۱۶ نوامبر ۹۶۸۲ عطارد موجب اختفای قلب‌الاسد خواهد شد.
حوالی ۹۸۰۰ مسیر ۲۶٬۰۰۰ سالهٔ پیش‌روی محوری کره زمین دوباره به جایی می‌سرد که دِنب ستاره قطبی شمالی می‌شود.[140]
۲۱ نوامبر ۹۸۴۷ مریخ موجب اختفای قلب‌الاسد خواهد شد.
۱۱ اوت ۹۹۶۶ وقوع همزمان خورشیدگرفتگی حلقوی و گذر عطارد.[139]

پس از سالِ ۱۰٬۰۰۰ میلادی

رویدادهای نجومی بسیار نادر پس از آغاز هزارهٔ یازدهم میلادی (سال ۱۰٬۰۰۱)

تاریخ/سال، از زمان کنونی رویداد
۲۰ اوت ۱۰٬۶۶۳ میلادی وقوع همزمان یک خورشیدگرفتگی کامل و گذر عطارد.
۱۰٬۷۲۰ میلادی قطع مداری همزمان عطارد و زهره در دایرةالبروج.
۲۵ اوت ۱۱٬۲۶۸ میلادی وقوع همزمان یک خورشیدگرفتگی کامل و گذر عطارد.
۲۸ فوریه ۱۱٬۵۷۵ میلادی وقوع همزمان یک خورشیدگرفتگی حلقوی و گذر عطارد.
۱۷ سپتامبر ۱۳٬۴۲۵ میلادی گذر تقریباً همزمان عطارد و زهره.
۱۳٬۷۲۷ میلادی کرکس نشسته ستارهٔ شمالی آسمان می‌شود.[141][142][143][144]
۵ آوریل ۱۵٬۲۳۲ میلادی وقوع همزمان یک خورشیدگرفتگی کامل و گذر زهره.
۲۰ آوریل ۱۵٬۷۹۰ میلادی وقوع همزمان یک خورشیدگرفتگی کامل و گذر عطارد.
۱۴٬۰۰۰ تا ۱۷٬۰۰۰ سال سهیل ستاره قطبی جنوبی می‌شود و زاویه‌اش با قطب سماوی جنوبی کمتر از ۱۰° است.[145]
۲۰٬۳۴۶ میلادی ثعبان ستاره قطبی شمالی خواهد شد.[146]
۲۷٬۸۰۰ میلادی جدی دوباره ستاره قطبی شمالی خواهد شد.[147]
۲۷٬۰۰۰ سال خروج از مرکز مداری کرهٔ زمین به کمترین میزان خود، یعنی ۰٫۰۰۲۳۶ می‌رسد (در حال حاضر ۰٫۰۱۶۷۱ است).[148][149]
اکتبر ۳۸٬۱۷۲ میلادی گذر اورانوس از مقابل نپتون، نادرترین گذر سیاره‌ای اخترشناسی.[150]
۶۷٬۱۷۳ میلادی قطع مداری همزمان عطارد و زهره در دایرةالبروج.
۲۶ ژوئیه ۶۹٬۱۶۳ میلادی گذر همزمان عطارد و زهره.
۷۰٬۰۰۰ سال زمان تخمینی بازگشت دنباله‌دار هایاکوتاکه به منظومهٔ شمسی درونی پس از گذر از اوج خورشیدی خود در فاصلهٔ ۳۴۱۰ واحد نجومی از آن و بازگشت دوباره.[151]
۲۷ و ۲۸ مارس ۲۲۴٬۵۰۸ میلادی به ترتیب، گذر زهره و گذر عطارد از برابر خورشید.
۵۷۱٬۷۴۱ میلادی گذر همزمان زهره و زمین، آنگونه که از مریخ قابل مشاهده است
۶ میلیون سال زمان تخمینی برای بازگشت سی/۱۹۹۹ اف۱ (کاتالینا)، پس از گذر از اوج خورشیدی خود در فاصلهٔ ۶۶٬۶۰۰ واحد نجومی (۱٫۰۵ سال نوری) از آن و بازگشت دوباره‌اش، که یکی از طولانی‌ترین زمان‌های بازگشت دوبارهٔ.[152]
در حدود ۶۰۰ میلیون سال وقوع آخرین خورشیدگرفتگی کامل.

پیش‌بینی‌های تقویمی

فرض بر آن است که این تقویم‌ها تا آن موقع همچنان مورد استفاده باشد و تغییری و تعدیلی در آنها ایجاد نشده باشد.

(برخی از موارد زیر، رویدادهای نجومی نیستند)

سال، از زمان کنونی تاریخ میلادی رویداد
۵۶ سال ۲۰۷۷ آغاز قرن شانزدهم در گاه‌شماری هجری قمری.
۷۹ سال ۱ مارس ۲۱۰۰ نخستین سالِ غیر سال کبیسه قرن از ۱۹۰۰ به بعد.
۷۹ سال ۱۴ مارس ۲۱۰۰ در روز ۱۴ مارس، (که مطابق با ۲۹ فوریه در گاه‌شماری ژولینی خواهد بود)، تفاوت زمانی میان گاه‌شماری ژولینی و گاه‌شماری میلادی به ۱۴ روز خواهد رسید. از آنجایی که ۱۴ قابل تقسیم بر ۷ است، این نخستین باری در تاریخ بشریت است که گاه‌شماری میلادی و گاه‌شماری ژولینی، در تمامی روزهای سال، دقیقاً در یک روز از هفته هستند. این هم‌زمانی، تا ۲۸ فوریه ۲۲۰۰ در گاه‌شماری میلادی برقرار خواهد بود.
۱۹۳ سال ۲۲۱۴ روش هشانا برای نخستین بار در تاریخ، مطابق با ۶ اکتبر خواهد بود.
۲۱۸ سال ۲۹ سپتامبر ۲۲۳۹ سال ۶۰۰۰ در گاه‌شماری عبری شروع خواهد شد.
۲۳۹ سال ۲۲۶۰ روش هشانا برای نخستین بار در تاریخ، مطابق با ۶ سپتامبر خواهد بود.
۲۶۴ سال ۲۲۸۵ در صورتی که تغییر و تعدیلی در تقویم مذهبی انجام نشود، عید پاک غربی برای نخستین بار از سال ۱۸۱۸ میلادی، به ۲۲ مارس خواهد افتاد، یعنی زودترین زمانی که عید پاک ممکن بود اتفاق بیوفتد.[153]
۷۷۹ سال ۱ مارس ۲۸۰۰ گاه‌شمار تعدیل‌شدهٔ ژولینی و گاه‌شمار میلادی، ۱ روز از هم فاصله خواهند داشت.
در حدود ۲۷۵۱ سال ۱۳ اکتبر ۴۷۷۲ گاه‌شمار «شمارش طولانی» آمریکای میانه (یکی از انواع گاه‌شماری مایا در دوران دوران پیشاکلمبی) با فرض میزان گردش ۲۰ باکتون، نیازمند یک رقم ششم خواهد بود.
درحدود ۳۹۸۸ سال ۶۰۰۹ نخستین سال شماره‌گذاری‌شدهٔ استروبوگراماتیک از ۱۹۶۱ میلادی به بعد.
۱۰٬۰۰۰
—
 تقویم میلادی در حدود ۱۰ روز نسبت به موقعیت کنونی خورشید در آسمان، جابجا خواهد شد.[154]
۱۰٬۸۷۱ ۱۰ ژوئن ۱۲٬۸۹۲ میلادی در تقویم عبری به‌دلیل انحراف تدریجی آن با در نظر گرفتن یک سال خورشیدی، عید پسح به انقلاب تابستانی در نیمکره شمالی خواهد افتاد (حال آنکه این عید می‌بایست در اوایل فروردین ماه باشد).[155]
۱۸٬۸۵۳ ۲۰٬۸۷۴ میلادی تقویم اسلامیِ قمری و نیز تقویم میلادی که مبتنی بر گاه‌شماری خورشیدی است، دقیقاً یک سالِ عددیِ مشابه خواهند داشت. پس از این زمان، عددِ سال‌ها در تقویم اسلامی (که کوتاه‌تر است) از عددِ سال‌ها در تقویم میلادی پیشی می‌گیرد.[156]
۲۵٬۰۰۰
—
 تقویم اسلامی جدولی (مثلاً تقویم مصری) دچار تغییری ۱۰ روزه با گام‌های ماه می‌شود.[157]
۴۶٬۸۸۰ ۱ مارس ۴۸٬۹۰۱ میلادی[persian-alpha 3] تقویم ژولینی (۳۶۵٫۲۵ روز) و تقویم میلادی (۳۶۵٫۲۴۲۵ روز)، فقط «یک سال»، از نظر عددی، با هم فاصله خواهند داشت.[158]
عددِ روز ژولینی (عددی که اخترشناسان از آن استفاده می‌کنند) در نیمه‌شب (آغاز روز) ساعت گرینویچ برابر با ۱۹ ۵۸۱ ۸۴۲٫۵ برای هر دو خواهد بود.

یادداشت‌ها
  1. سری ساروس از آخرین خورشیدگرفتگی هزاره در ۱۱ اوت ۱۹۹۹.
  2. خورشیدگرفتگی ساروس ۱۶۷ بسیار مشابه با خورشیدگرفتگی ساروس ۱۴۵ است. به‌عنوان نمونه: خورشیدگرفتگی ۲۱ ژوئیه ۲۷۲۶ بایگانی‌شده در اوت ۸, ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine (۵ دقیقه و ۴۳ ثانیه). نمونهٔ قبلی که در ۳۱ ژوئیه و متعلق به ساروس ۱۶۷ بود، مسیر بسیار مشابهی با آخرین خورشیدگرفتگی هزاره داشت که در ۱۱ اوت ۱۹۹۹ رخ داد و متعلق به ساروس ۱۴۵ بود و در سالروز قدم نهادن نیل آرمسترانگ بود. این واقعه نجومی همچنین ۱ هزاره و ۲ سال و ۲ ماه و ۱ روز از خورشیدگرفتگی تاریخی ۲۲ مه ۱۷۲۴ میلادی (بیست و نهمین ساروس ۱۳۳) جلوتر است که توسط ژاک کاسینی و لوئی پانزدهم مشاهده شد. خورشیدگرفتگی ۳۱ ژوئیه ۲۷۴۴ در ساروس ۱۶۷ است که مسیری مشابه با نخستین خورشیدگرفتگی قرن ۲۱ در ۲۱ اوت ۲۰۱۷ ثبت شد. (ساروس ۱۴۵)
  3. محاسبه به‌طور دستی انجام شده و بر این حقیقت استوار است که تقویم‌های موردِ بحث، در سال ۱۵۸۲، به اندازهٔ ۱۰ روز از هم فاصله داشتند و هر ۴۰۰ سال، ۳ روز به این فاصله‌شان افزوده می‌شود. ۱ مارس ۴۸۹۰۰ پس از میلاد (گاه‌شماری ژولینی) و ۱ مارس ۴۸۹۰۱ پس از میلاد (گاه‌شماری میلادی) هر دو سه‌شنبه است.

جستارهای وابسته

منابع
  1. "Past, Present, and Future Orbits by Kazuo Kinoshita". Retrieved March 28, 2019.
  2. "Your guide to future total solar eclipses". www.planetary.org. Retrieved May 7, 2018.
  3. "NASA Rules Out Earth Impact in 2036 for Asteroid Apophis". NASA/JPL. Retrieved May 11, 2020.
  4. Espenak, Fred; Meeus, Jean (May 23, 2011). "Lunar Eclipses: 2001 to 2100". NASA Eclipse Web Site. NASA. Retrieved August 15, 2017.
  5. Espenak, Fred (December 9, 2013). "Solar Eclipses: 2031 – 2040". NASA Eclipse Web Site. NASA. Retrieved August 15, 2017.
  6. "1999 Transit of Mercury". eclipse.gsfc.nasa.gov. Retrieved May 7, 2018.
  7. Chen, James L. (2014). How to Find the Apollo Landing Sites. Springer. p. 70. ISBN 978-3-319-06456-7.
  8. "Total Lunar Eclipses Worldwide – Period from 2030-2039". Timeanddate.com. Retrieved November 12, 2015.
  9. Espenak, Fred (September 26, 2009). "Statistics for Solar Eclipses of Saros 130". NASA Eclipse Web Site. NASA. Retrieved August 15, 2017.
  10. Espenak, Fred (June 21, 2015). "Lunar Eclipses in Saros Series 142". moonblink.info. Ian Cameron Smith. Retrieved August 15, 2017.
  11. Mathewson, Samantha (November 14, 2016). "'Supermoon' Science: NASA Explains the Closest Full Moon Until 2034". Space.com. Purch. Retrieved August 15, 2017.
  12. Freeman, David (November 3, 2016). "A Supermoon Like This One Won't Come Again Until 2034". Huffington Post. Retrieved August 15, 2017.
  13. Beatty, Kelly (January 9, 2013). "Asteroid Apophis Takes a Pass in 2036". Sky & Telescope. Retrieved January 10, 2013.
  14. "New Horizons Salutes Voyager". spaceref.com. Retrieved March 9, 2019.
  15. "Cassini Solstice Mission". Cassini Solstice Mission.
  16. "Cassini Solstice Mission". Cassini Solstice Mission. Archived from the original on March 21, 2009.
  17. "Yahoo! Groups". yahoo.com.
  18. "Tempel 1: Fast Forward!". Retrieved March 28, 2019.
  19. "Planets for Dessert – NASA Science". Science.nasa.gov. Retrieved November 11, 2015.
  20. Siegel, Ethan (July 10, 2017). "Jupiter's Great Red Spot Gets Its First-Ever Close Up Today". Forbes. Retrieved May 22, 2019.
  21. Bart Broks. "Re: When is the next time in which a full moon falls on a leap day, Feb. 29". www.madsci.org. Retrieved March 4, 2020.
  22. Plait, Phil (June 13, 2014). "Wait. What About a Full Moon on Feb. 29?". Slate Magazine. Retrieved June 22, 2020.
  23. Closest supermoon since 1948!, EarthSky, retrieved November 14, 2016
  24. |url=https://eclipse.gsfc.nasa.gov/LEcat5/LE2001-2100.html
  25. "Moon mine 'could start in 50 years'". BBC News. January 2, 2012.
  26. "NASA – 2006 Transit of Mercury". Eclipse.gsfc.nasa.gov. Retrieved August 21, 2014.
  27. "See Venus and Jupiter get close at dawn on 13 November". Astronomy Now. November 10, 2017. Retrieved January 19, 2018.
  28. "The 70-metre Eupatoria Planetary Radar sent a METI message (Cosmic Call 2) to 5 stars: Hip 4872, HD 245409, 55 Cancri (HD 75732), HD 10307 and 47 Ursae Majoris (HD 95128). The messages will arrive to these stars in 2036, 2040, 2044 and 2049 respectively | Arianica encyclopedia: Iran's history, art, and civilization heritages". Arianica.com. Retrieved October 15, 2015.
  29. Zaitsev, A.L. (June 7, 2004). "Transmission and retrieval intelligent signals in the universe". Report on the Russian astronomical conference VAK-2004 "Horizons of the Universe" (به روسی). Moscow: Institute of Radio Engineering and Electronics. Retrieved August 31, 2012.
  30. JPL Horizons On-Line Ephemeris System (July 18, 2010). "Horizons Output for Sedna 2076/2114". Archived from the original on February 25, 2012. Retrieved July 18, 2010. Horizons
  31. Larry Bogan. "Mutual Planetary Occultations Past and Future". www.bogan.ca. Retrieved March 5, 2020.
  32. Larry Bogan. "Mutual Planetary Occultations Past and Future". www.bogan.ca. Retrieved July 2, 2020.
  33. "Astronomers discover new distant dwarf planet beyond Neptune". Science Daily. July 11, 2016. Retrieved July 12, 2016.
  34. Meeus, Jean (1997). Mathematical Astronomy Morsels Ch.50. Willmann-Bell.
  35. A New Peek at Pluto. Astrobio.net (December 18, 2002). Retrieved on January 19, 2014.
  36. HM Nautical Almanac Office: 2117 Transit of Venus. Astro.ukho.gov.uk (May 3, 2011). Retrieved on January 19, 2014.
  37. "Catalog of Lunar Eclipses, 2101 to 2200". National Aeronautics and Space Administration. Retrieved March 15, 2014.
  38. Articles – Occultation – OPT Telescopes بایگانی‌شده در مارس ۳۱, ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine. Optcorp.com. Retrieved on January 19, 2014.
  39. HM Nautical Almanac Office: 2125 Transit of Venus. Astro.ukho.gov.uk (May 3, 2011). Retrieved on January 19, 2014.
  40. "Occultation – Mutual planetary transits and occultations – Encyclopedia II". Archived from the original on December 13, 2013. Retrieved December 13, 2013.
  41. "A Special Issue on Halley's Comet". The Universe in the Classroom. Astronomical Society of the Pacific. 1985. Archived from the original on August 25, 2012. Retrieved July 27, 2017.
  42. Catalog of Lunar Eclipses: 2101 to 2200. Retrieved on January 19, 2014.
  43. The Barycentre of the solar system بایگانی‌شده در مارس ۲۳, ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine. Bautforum.com. Retrieved on January 19, 2014.
  44. "Eclipse of June 25, 2150" (GIF). NASA Eclipse Web Site. Retrieved March 15, 2014.
  45. "Solar eclipse of June 30, 1973" (GIF). NASA Eclipse Web Site.
  46. Giorgini, J. D.; Ostro, S. J; Benner, L. A. M.; Chodas, P.W.; et al. (2002). "Asteroid 1950 DA's Encounter With Earth in 2880: Physical Limits of Collision Probability Prediction" (PDF). Science. 296 (5565): 132–136. Bibcode:2002Sci...296..132G. doi:10.1126/science.1068191. PMID 11935024.
  47. "Ideas & Trends in Summary; It's All Right To Come Out Now". The New York Times. March 14, 1982. Retrieved October 1, 2014.
  48. "Eclipse of July 5, 2168" (GIF). NASA Eclipse Web Site.
  49. "1982JBAA...93...20K Page 20". adsabs.harvard.edu. Retrieved February 6, 2020.
  50. "1982JBAA...93...20K Page 20". adsabs.harvard.edu. Retrieved February 6, 2020.
  51. "Triple Conjunction". Archived from the original on March 20, 2012. Retrieved March 20, 2012.. Science Fair Project Encyclopedia
  52. "Eclipse of July 16, 2186". NASA Eclipse Web Site. Archived from the original (GIF) on March 7, 2008.
  53. "Saros 139". NASA Eclipse Web Site.
  54. "NASA Eclipse Web Site". NASA Eclipse Web Site. Archived from the original on February 19, 2008.
  55. Earth-Sky Tonight, March 26, 2010 بایگانی‌شده در ژوئیه ۷, ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine
  56. Dr. Lance A. M. Benner (May 28, 2013). "(285263) 1998 QE2 Goldstone Radar Observations Planning". NASA/JPL Asteroid Radar Research. Retrieved May 30, 2013.
  57. Larry Bogan. "Mutual Planetary Occultations Past and Future". www.bogan.ca. Retrieved March 9, 2020.
  58. "Pluto to become most distant planet". Archived from the original on September 2, 2010. Retrieved January 18, 2016.
  59. "Eclipse of June 9, 2309" (GIF). NASA Eclipse Web Site.
  60. Griffith Observatory بایگانی‌شده در ژانویه ۳۰, ۲۰۰۵ توسط Wayback Machine (non-accessible)
  61. Mutual Planetary Transits; Fifteen millennium catalog; Period 2 001 AD – 3 000 AD بایگانی‌شده در ژانویه ۵, ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine
  62. Solar eclipse of May 5, 2600 بایگانی‌شده در ژوئیه ۱۵, ۲۰۱۲ توسط Archive.today
  63. Solar eclipse of June 14, 2151 بایگانی‌شده در ژوئیه ۱۶, ۲۰۱۲ توسط Archive.today
  64. [meteorite-list] Mars Makes Closest Approach In Nearly 60,000 Years, by Ron Baalke, on Friday August 22, 2003, at 09:04:54 -0700
  65. [meteorite-list] Mars Makes Closest Approach In Nearly 60,000 Years, par Ron Baalke, on Friday August 22, 2003, at 09:04:54 -0700
  66. "The Revised Julian Calendar". Time and Date.
  67. "Asteroid 1950 DA". NASA Near earth object program. NASA. Archived from the original on July 21, 2011. Retrieved December 1, 2015.
  68. Braun, David (April 4, 2002). "Is a Large Asteroid Headed for Impact With Earth in 2880?". National Geographic News.
  69. Eclipse of December 8, 2113. NASA solar eclipse web page.
  70. Eclipse of June 3, 2114. NASA solar eclipse web page.
  71. Eclipse of October 16, 2126 NASA solar eclipse web page.
  72. Eclipse of December 19, 2131. NASA solar eclipse web page.
  73. Eclipse of June 13, 2132. NASA solar eclipse web page.
  74. Eclipse of December 30, 2149. NASA solar eclipse web page.
  75. Eclipse of June 25, 2150. NASA solar eclipse web page.
  76. Eclipse of January 10, 2168. NASA solar eclipse web page.
  77. Eclipse of January 20, 2186. NASA solar eclipse web page.
  78. Eclipse of July 16, 2186 بایگانی‌شده در مارس ۷, ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine. NASA solar eclipse web page.
  79. "Solar eclipse of July 27, 2204". Retrieved March 12, 2014.
  80. "Solar eclipse of August 8, 2222". Retrieved March 12, 2014.
  81. "Solar eclipse of August 18, 2240". Retrieved March 12, 2014.
  82. "Solar eclipse of May 7, 2255". Retrieved March 12, 2014.
  83. "Solar eclipse of August 29, 2258". Retrieved March 12, 2014.
  84. "Solar eclipse of May 17, 2273". Retrieved March 12, 2014.
  85. "Solar eclipse of May 28, 2291". Retrieved March 12, 2014.
  86. "Solar eclipse of June 9, 2309".
  87. "Solar eclipse of June 20, 2327".
  88. "Solar eclipse of June 30, 2345".
  89. "Solar eclipse of July 12, 2363".
  90. "Solar eclipse of July 22, 2381".
  91. "Solar eclipse of August 2, 2399".
  92. "Solar eclipse of April 20, 2414".
  93. "Solar eclipse of April 30, 2432".
  94. "Solar eclipse of May 12, 2450".
  95. "Solar eclipse of May 22, 2468".
  96. "Solar eclipse of June 2, 2486".
  97. "NASA – Annular Solar Eclipse of 2494 December 28". eclipse.gsfc.nasa.gov.
  98. "Solar eclipse of June 14, 2504".
  99. "Solar eclipse of June 25, 2522". Archived from the original on June 15, 2007. Retrieved March 31, 2007.
  100. "Solar eclipse of July 5, 2540".
  101. "Éclipse solaire du July 17, 2558".
  102. "Solar eclipse of August 6, 2567".
  103. "Solar eclipse of August 16, 2585".
  104. "NASA – Total Solar Eclipse of 2600 May 05". eclipse.gsfc.nasa.gov.
  105. "Solar eclipse of August 28, 2603".
  106. "Solar eclipse of September 8, 2621".
  107. "Solar eclipse of September 19, 2639".
  108. "Solar eclipse of May 17, 2645".
  109. "Solar eclipse of September 29, 2657".
  110. "Solar eclipse of May 29, 2663".
  111. "Solar eclipse of June 28, 2671".
  112. "Solar eclipse of July 9, 2689".
  113. "Solar eclipse of July 21, 2707".
  114. "Solar eclipse of July 31, 2725".
  115. "Solar eclipse of August 12, 2743".
  116. "Solar eclipse of July 31, 2744".
  117. "Solar eclipse of August 12, 2762".
  118. "Solar eclipse of August 22, 2780".
  119. "Solar eclipse of September 2, 2798".
  120. "Solar eclipse of May 21, 2813". Archived from the original on February 2, 2012. Retrieved June 14, 2011.
  121. "Solar eclipse of June 1, 2831". Archived from the original on February 2, 2012. Retrieved June 14, 2011.
  122. "Solar eclipse of June 12, 2849". Archived from the original on August 25, 2011. Retrieved June 14, 2011.
  123. "Solar eclipse of June 23, 2867". Archived from the original on August 22, 2011. Retrieved June 14, 2011.
  124. "Solar eclipse of July 3, 2885". Archived from the original on February 2, 2012. Retrieved June 14, 2011.
  125. Solar eclipse of July 16, 2903
  126. Solar eclipse of July 26, 2921
  127. Solar eclipse of August 6, 2939
  128. Solar eclipse of August 16, 2957
  129. Solar eclipse of August 28, 2975
  130. Solar eclipse of September 7, 2993
  131. Solar eclipse of June 30, 1973 بایگانی‌شده در مارس ۷, ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine NASA solar eclipse web page.
  132. Eclipse of July 5, 2168 بایگانی‌شده در مارس ۷, ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine. NASA solar eclipse web page.
  133. Ten Millennium Catalog of Long Solar Eclipses. NASA solar eclipse web page.
  134. "NASA – Total Solar Eclipse of 2151 June 14". eclipse.gsfc.nasa.gov.
  135. "Catalog of Long Hybrid Solar Eclipses: -3999 to 6000". eclipse.gsfc.nasa.gov. Retrieved 2021-01-22.
  136. Simultaneous occurrence of solar eclipse and transit of Mercury 6757 July 05
  137. Solex – Dates of occultations of Saturn by Jupiter, from Earth بایگانی‌شده در ژوئن ۴, ۲۰۰۴ توسط Wayback Machine
  138. "Simultaneous occurrence of solar eclipse and transit of Mercury 8059 Jul 20". Archived from the original on September 12, 2014. Retrieved September 2, 2014.
  139. "Solar eclipses during transits; One hundred millennium catalog 50 000 BC – 50 000 AD". Transits Page. Archived from the original on March 25, 2010. Retrieved June 18, 2019.
  140. Kaler, Jim (June 19, 1998). "Deneb". University of Illinois. Retrieved September 5, 2011.
  141. "Why is Polaris the North Star?". NASA. Retrieved April 10, 2011.
  142. Plait, Phil (2002). Bad Astronomy: Misconceptions and Misuses Revealed, from Astrology to the Moon Landing "Hoax". John Wiley and Sons. pp. 55–56.
  143. Falkner, David E. (2011). The Mythology of the Night Sky. Springer. p. 116.
  144. Calculation by the Stellarium application version 0.10.2, retrieved July 28, 2009
  145. Kieron Taylor (March 1, 1994). "Precession". Sheffield Astronomical Society. Archived from the original on July 23, 2018. Retrieved August 6, 2013.
  146. Falkner, David E. (2011). The Mythology of the Night Sky. Springer. p. 102.
  147. Komzsik, Louis (2010). Wheels in the Sky: Keep on Turning. Trafford Publishing. p. 140.
  148. Laskar, J.; et al. (1993). "Orbital, Precessional, and Insolation Quantities for the Earth From ?20 Myr to +10 Myr". Astronomy and Astrophysics. 270: 522–533. Bibcode:1993A&A...270..522L.
  149. Laskar; et al. "Astronomical Solutions for Earth Paleoclimates". Institut de mécanique céleste et de calcul des éphémérides. Retrieved July 20, 2012.
  150. Aldo Vitagliano (2011). "The Solex page". Università degli Studi di Napoli Federico II. Archived from the original on April 29, 2009. Retrieved July 20, 2012.
  151. James, N.D. (1998). "Comet C/1996 B2 (Hyakutake): The Great Comet of 1996". Journal of the British Astronomical Association. 108: 157. Bibcode:1998JBAA..108..157J.
  152. Horizons output. "Barycentric Osculating Orbital Elements for Comet C/1999 F1 (Catalina)". Retrieved March 7, 2011.
  153. "Selected Christian Observances". aa.usno.navy.mil. Archived from the original on January 2, 2013. Retrieved March 21, 2018.
  154. Borkowski, K.M. (1991). "The Tropical Calendar and Solar Year". J. Royal Astronomical Soc. of Canada. 85 (3): 121–130. Bibcode:1991JRASC..85..121B.
  155. Bromberg, Irv. "The Rectified Hebrew Calendar".
  156. Strous, Louis (2010). "Astronomy Answers: Modern Calendars". University of Utrecht. Retrieved 14 September 2011.
  157. Richards, Edward Graham (1998). Mapping time: the calendar and its history. Oxford University Press. p. 93. ISBN 0-19-850413-6.
  158. "Julian Date Converter". US Naval Observatory. Retrieved 20 July 2012.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.