لاسجرد

لاسجرد یا لاسگرد، یکی از روستاهای شهرستان سرخه در استان سمنان ایران است این روستا مرکز دهستان لاسگرد از دهستانهای بخش مرکزی شهرستان سمنان است. لاسجرد در ۳۵ کیلومتری شهر سمنان و ۱۵ کیلومتری شهرستان سرخه در216 کیلومتری شهر تهران جای گرفته‌است. مردم این روستا به گویش لاسگردی از گروه زبان‌های استان سمنان سخن می‌گویند.

مختصات: ۳۵°۲۴′۳۱″ شمالی ۵۳°۵′۸″ شرقی[1]
لاسجرد
اطلاعات کلی
کشور ایران
استانسمنان
شهرستانسرخه
بخشمرکزی
دهستانلاسگرد
نام محلیلاسگَر
سال بنیادپیش از اسلام
مردم
جمعیت۱۰۲۴ نفر (سرشماری ۹۵)
اطلاعات روستایی
کد آماری۲۴۰۳۷۷
ره‌آوردخربزه، پیاز، انار، انگور، انجیر
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۲۳
از اماکن دوره ساسانیان یا پیش از آن

موقعیت و تاریخچه

جمعیت لاسجرد بر پایه نتایج سرشماری سال ۱۳۸۵، ۱٬۰۶۹ نفر (۳۱۸ خانوار) بوده است (جمعیت دهستان: ۲٬۱۴۲ نفر).[2] کاروانسرای شاه عباسی و امامزادگان سید رضا و سید علی اکبر از آثار تاریخی و آب تلخه لاسجرد از آثار طبیعی آن روستا می‌باشند. محصولات این روستا شامل غلات، پنبه، انگور، انار، خربزه و پیاز و توت و نان شیرمال است. صنایع دستی زنان کرباس بافی است.

سلوکیان برای ادامه فرمانروایی خود تقریباً ۶۰ شهر در خاور و ایالت پارت بنا کردند. یکی از این شهرها آپاما بود که شاید ؟ در مکانی که امروزه به نام روستای لاسجرد شناخته شده‌است باشدولی هیچ بنایا مدرکی که دلالت داشته باشد بر این سخن تا کنون کشف نشده است و نیاز به بررسی بیشتر دارد .[3].

مردم کومشی

مردم کومشی یا کومشی یا قومسی به مردم بومی شهرستان های سمنان، سرخه، دامغان و شاهرود گفته می شود که به یکی از گویش های ‌زبان‌ کومشی گویش می کنند.[4] امروزه گویش کومشی تنها در شهرستان سمنان و سرخه و مهدی‌شهر گویش می شود و در دیگر نواحی آن زبان فارسی و تاتی و مازندرانی رایج است. به اعتقاد زبانشناسان از منطقه سمنان تا گرمسار هیچ گونه بومی از زبان فارسی شناخته نشده است و شهر سمنان و روستاهای اطراف سمنان گویش کومشی خود را حفط نموده اند.[5] عبدالله مقدسی مردم کومش را نه فارس و نه تازی می داند و در وصف زبان مردم کومش چنین می‌گوید: «زبان کومش و گرگان به هم نزدیک است. ها بکار می‌برند و می‌گویند هاکن و هاده و آن را حلاوتی‌ست، و زبان مردم طبرستان بدانها نزدیک است مگر در آن شتاب است».[6] پس از فتح ایران توسط اعراب لفظ کومش به قومس تغییر کرد و از آن پس به ولایت کومش قومس گفته میشد و به مردم بومی آن قومسی گفته میشد.[7] امروزه مردم مازندران و گیلان و گلستان به اهالی سمنان کومشی می گویند.[8] اکثر مردم سمنان خود را قومسی و کومشی می نامیدند.[9]

پانویس
  1. : کمیته تخصصی نام نگاری و یکسان سازی نام های جغرافیایی ایران :
  2. «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.
  3. سایت آفتاب
  4. http://www.semnanonline.ir/post/1597%5Bپیوند+مرده%5D
  5. حبیب برجیان، گویشهای پارسی-تبری در منطقه انتقال زبان با مرز مازندران، ۱۹۹.
  6. احسن التّقاسیم فی معرفة الاقالیم، ص ۳۶۸
  7. قومس، چاپ اول، ص ۴.
  8. http://www.semnanonline.ir/post/1597%5Bپیوند+مرده%5D
  9. اعتماد السلطنه، مطلع الشمس جلد سوم، به کوشش تیمور برهان لیمودهی، ۲۵۶.

منابع
  • حقیقت(رفیع)، عبدالرّفیع (۱۳۷۰)، تاریخ قومس، تهران: کومش

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.