درجزین

درجزین شهری در بخش مرکزی شهرستان مهدی‌شهر استان سمنان ایران است. این شهر در فاصله ۵ کیلومتری شمال سمنان و ۱۰ کیلومتری جنوب مهدی‌شهر قرار دارد. درجزین به خاطر عبور آب چشمه گل رودبار از آن و داشتن چند قنات نسبتاً پرآب از آبادانی خوبی برخوردار است و زمینه‌های توسعه کمی و کیفی را دارا است. محله‌های بزرگ در درجزین که از به هم پیوستن آن‌ها درجزین به وجود آمده‌است، شامل دِه مرکزی درجزین، قاضی‌آباد، اسلام‌آباد، شاه‌بند، پشته و چهل‌تن است. برخی از میوه‌جات آن مانند زردآلو مشهور است. بیشتر اهالی دارای مذهب شیعه دوازده‌امامی هستند.[1]

درجزین
کشور ایران
استانسمنان
شهرستانمهدی‌شهر
بخشمرکزی
مردم
جمعیت۵٬۹۹۷ نفر(۱۳۹۵)
رشد جمعیت۲۱٪+ (سال ۱۳۹۰تا ۱۳۹۵)
اطلاعات شهری
ره‌آوردآلو، انار
شناسهٔ ملی خودرو ایران
کد آماری۲۰۲۲
درجزین

جمعیت

بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۵٬۹۹۷ نفر (۱٬۷۷۷ خانوار) بوده‌است.[2]

جمعیت تاریخی
سالجمعیت±%
۱۳۸۵۴٬۳۷۰—    
۱۳۹۰۴٬۹۶۴+۱۳٫۶٪
۱۳۹۵۵٬۹۹۷+۲۰٫۸٪

جاهای دیدنی

یکی از بزرگترین دیدنی‌های شهر درجزین کهن‌سال‌ترین درخت چنار کشور است که با بیش از ۸۰۰ سال قدمت در مرکز شهر قرار گرفته‌است.[3] قبرستان زرتشتی‌ها و امامزاده چهل تن نیز از دیگر آثار دیدنی درجزین است.

ناهمواری‌ها

هرچند کوه‌های مرتفع و صخره‌ای، تقریباً از شمال درجزین آغاز می‌شود ولی خود شهر هم دارای زمین‌های گسترده و همواری نیست، بلکه تشکیل شده از تپه ماهورها و کوه‌های کوچک و تپه‌های بیشتر خاکی و همچنین دره‌های کمابیش عریض و کفه‌های کوچک تقریباً مسطحی می‌باشد.[1] درجزین در قسمت جنوبی شهرستان و پیش از ارتفاعات آن در یک ناحیه رسوبی قرار دارد. از دید خاک‌شناسی در محدوده خاک‌های لیتوسل آهکی و در ناحیه خاک‌های بیابانی و سیرزم قرار دارد.[4] شهر درجزین مشهور به یاقوت سرخ استان سمنان می‌باشد که از آب و هوای نسبتاً مطلوبتری از شهر سمنان برخوردار است. لهجه اهالی بومی شهر درجزین سنگسری می‌باشد.

منابع
  1. طاهری، تقی (۱۳۵۵)، بخش سنگسر، سمنان: دفتر برنامه و بودجهٔ سمنان، ص. ص۲۱۷–۲۱۵
  2. «تعداد جمعیت و خانوار به تفکیک تقسیمات کشوری براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵» (اکسل). درگاه ملی آمار.
  3. «درجزین در مسیر پیشرفت و آبادانی». مهدیشهر نیوز. ۲۷ مرداد ۱۳۹۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۸ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۱.
  4. طاهری، تقی (۱۳۵۵)، بخش سنگسر، سمنان: دفتر برنامه و بودجهٔ سمنان، ص. ص۱۲۸

جستارهای وابسته
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.