مؤیدالدوله
بویهٔ دیلمی ملقب به مؤیدالدوله و مُکَنّیٰ به ابومنصور پسر سوم رکنالدوله حسن و از امیران آل بویه در ری، همدان و اصفهان بود. وی در این دوران از مشورتهای وزیر با کفایت خود صاحب بن عباد بهره برد. دوران پادشاهی وی از ۳۶۶ تا ۳۷۲ ه.ق. از جانب عضدالدوله و پس از آن تا هنگام فوتش در ۳۷۳ ه.ق. به طور مستقل ادامه داشت.[1]
| مؤیدالدوله ابومنصور بویهٔ دیلمی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 سکهٔ مؤیدالدوله | |||||
| امیر گرگان | |||||
| سلطنت | ۹۸۱–۹۸۳ م. | ||||
| پیشین | سمت ایجاد نشده بود | ||||
| جانشین | فخرالدوله دیلمی | ||||
| امیر طبرستان | |||||
| سلطنت | ۹۸۰–۹۸۳ م. | ||||
| پیشین | سمت ایجاد نشده بود | ||||
| جانشین | فخرالدوله دیلمی | ||||
| امیر ری (جبال) | |||||
| سلطنت | ۹۷۷–۹۸۳ م. | ||||
| پیشین | فخرالدوله دیلمی | ||||
| جانشین | فخرالدوله دیلمی | ||||
| امیر همدان | |||||
| سلطنت | ۹۷۶–۹۸۳ م. | ||||
| پیشین | رکنالدوله دیلمی | ||||
| جانشین | فخرالدوله دیلمی | ||||
| درگذشته | ۹۸۳ م. | ||||
| |||||
| پدر | رکنالدوله دیلمی | ||||
| دین و مذهب | اسلام شیعه | ||||
منابع
- «لغتنامهٔ دهخدا، مدخل «مؤیدالدوله»». بایگانیشده از اصلی در ۱۶ آوریل ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۷ مارس ۲۰۱۲.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.