ماست‌سل

یک سلول ماست یا مَست (به آن ماستوسیت یا لابروسیت[1] هم می گویند) یک سلول مهاجر از بافت همبند است که شامل ریزدانه (گرانول) های غنی از هیستامین و هپارین است که رنگ تیره دارند.این دانه ها شبیه به دانه های بازوفیل ها هستند.با این تفاوت که دانه بازوفیل درشت تر است. بخصوص، نوعی گرانولوسیت است که از سلول های بنیادی میلویدی مشتق شده و بخشی از سیستم ایمنی و نوروایمنی می باشد. سلول های ماست توسط پاول ارلیش در ۱۸۷۷ کشف شدند. گرچه که سلول های مست بیشتر به خاطر نقششان در آلرژی و آنافیلاکسی شناخته می شوند، آن ها نقش محافظتی مهمی را نیز در ارتباط با درمان زخم، رگ زایی، تحمل ایمنی، دفاع در مقابل عوامل بیماری زا و عملکرد سد خونی-مغزی بر عهده دارند.[2][3]

ماست‌سل
ماست‌سل
جزئیات
شناسه‌ها
لاتینmastocytus
MeSHD008407
THH2.00.03.0.01010
FMA66784

سلول مست هم از نظر ظاهری و هم عملکرد بسیار شبیه بازوفیل ها هستند، که نوع دیگری از گلبول های سفید خونی می باشند. گرچه که ابتدا تصور می شد که گلبول های سفید همان بازوفیل های مقیم بافت ها هستند، اما نشان داده شد که این دو سلول از رده خونی متمایزی نشأت گرفته و نمی‌توانند یکی باشند.[4]

عملکرد ماست‌سل‌ها

وظیفه اصلی ماست‌سل‌ها ذخیره واسطه‌های شیمیایی است که در جریان واکنشهای آلرژیک و التهاب‌ها آن‌ها را آزاد می‌سازند و مهم‌ترین واسطه‌های شیمیایی مترشحه به‌وسیله ماست‌سل‌ها هپارین و هیستامین می‌باشند. ماست‌سل‌هایی که در غشاهای مخاطی یافت می‌شوند بجای هپارین حاوی کندروایتین سولفات می‌باشند و بر این اساس ماست سلها را دو نوع متفاوت محسوب می‌کنند. لکوترینها مواد دیگری هستند که توسط ماست‌سل‌ها ترشح می‌شوند و باعث ایجاد واکنشهای التهابی از جمله انقباض آهسته عضلات صاف و افزایش ترشحات مخاطی می‌گردند. غشای ماست سلها حاوی رسپتورهای متعدد برای نوعی از آنتی بادی مترشحه توسط پلاسماسل به نام IgE می‌باشد.

ترشح ماست سل ها در پاسخ به مواد آلرژن ، با دخالت عوامل ایمنی صورت می گیرد . بدین معنی که غشاء ماست سلها حاوی رسپتورهای متعدد برای نوعی از آنتی بادی مترشحه توسط پلاسماسل بنام IgE می باشد . IgE مترشحه ، در پاسخ به یک ماده آلرژن به رسپتورهای سطح ماست سل چسبیده و در آن حالت باقی می ماند . در این شرایط اتصال آنتی ژن با آنتی بادیهای سطح ماست سل سبب تخلیه سریع و ناگهانی گرانولهای ماست سل می شود. به همین دلیل عکس العمل بدن نسبت به ورود مجدد مواد آلرژیک شدید تر و خطرناکتر می باشد و ماست سلها از سلول های اجدادی مغز استخوان منشأ می گیرند و به نظر می رسد سلولهای اجدادی ماست سلها در خون گردش می کنند و پس از ورود به بافت همبند به ماست سل تمایز می یابند.

مولکل های آزاد شده از گرانول های ماست سل

هپارین(heparin): ضد انعقاد خون

هیستامین(histamine): افزایش نفوذپزیری خون و انقباض ماهیچه های صاف

فاکتورهای کموتاکتیک (eosinophil and neutrophil chemotactic factors ): جذب لکوسایت ها

سیتوکین ها (cytokines): پلی پپتید های جهت دهنده به لکوسایت ها و سلول های دستگاه ایمنی

فسفولیپید (phospholipid):پیش ساز تبدیل شونده در پاسخ به التهاب محسوب میشود.

جستارهای وابسته

منابع
  1. "labrocytes". Memidex. Archived from the original on 6 November 2018. Retrieved 19 September 2019.
  2. da Silva EZ, Jamur MC, Oliver C (2014). "Mast cell function: a new vision of an old cell". J. Histochem. Cytochem. 62 (10): 698–738. doi:10.1369/0022155414545334. PMC 4230976. PMID 25062998. Mast cells can recognize pathogens through different mechanisms including direct binding of pathogens or their components to PAMP receptors on the mast cell surface, binding of antibody or complement-coated bacteria to complement or immunoglobulin receptors, or recognition of endogenous peptides produced by infected or injured cells (Hofmann and Abraham 2009). The pattern of expression of these receptors varies considerably among different mast cell subtypes. TLRs (1–7 and 9), NLRs, RLRs, and receptors for complement are accountable for most mast cell innate responses
  4. Franco CB, Chen CC, Drukker M, Weissman IL, Galli SJ (2010). "Distinguishing mast cell and granulocyte differentiation at the single-cell level". Cell Stem Cell. 6 (4): 361–8. doi:10.1016/j.stem.2010.02.013. PMC 2852254. PMID 20362540.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.