متی
متی (با تلفظ: متا؛ در عبری:מתי، در یونانی:Ματθαίος؛ به معنی «بخشش خدا») پسر الفائوس، یکی از دوازده حواری عیسی و از نخستین مسیحیان بود.[1] او از اهالی اورشلیم بود و یک‌سال از عیسی بزرگ‌تر بود. او را لاوی نیز می‌خوانده‌اند.[2] او خواندن و نوشتن می‌دانست و پیشه‌اش جمع آوری مالیات بود.[3] متی پیش از گرویدن به عیسی، در جلیل و کفرناحوم به هرود خدمت می‌کرد. وی جشنی بزرگ برای عیسی گرفت و بسیاری از جمع آوران مالیات را به آن جشن دعوت کرد.[4] متی در انطاکیه سوریه، انجیل خود را نوشت؛ در این انجیل او از نوشته‌های مرقس بهره برد. متی در قرن اول در حبشه درگذشت و مزارش در سالرنو ایتالیاست.
مسیحیان اعتقاد دارند که فرشته‌ای انجیل را به متی الهام کرده‌است.
پانویس
- مرقس ۳:۱۸؛ لوقا ۶:۱۵؛ متی ۳:۱۰؛ اعمال ۱:۱۳
- مرقس ۲:۱۴؛ لوقا ۵:۲۷؛ متی ۹:۹
- متی ۸:۴
- لوقا ۵:۲۹
جستارهای وابسته
منابع
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، شابک ۹۶۴−۳۳۱−۰۶۸-X
- یاردون سیز (۱۳۸۰)، دانشنامه کتاب مقدس، ترجمهٔ بهرام محمدیان، تهران: روز نو، ص. ۱۹۱۲
- جیمز هاکس (۱۳۷۵)، قاموس کتاب مقدس، ترجمهٔ عبدالله شیبانی، تهران: اساطیر، ص. ۱۱۴
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ متی موجود است. |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.