مه (اساطیر)

در اساطیر سومری، مه (me) به یکی از دستورهای خدایان گفته می‌شد که از نظر سومریان باستان بنیان نهادهای اجتماعی، دین، فناوری، عرف، و وضعیت انسانی بودند و تمدن را ممکن می‌ساختند. مه‌ها اصول درک سومریان در باب رابطه بین آدمی و الوهیت بودند.

بخشی از اساطیر میان‌رودان درباره
مذهب
میان‌رودان باستان
Chaos Monster and Sun God
  • دین های خاور نزدیک باستان
موجودات ازلی
هفت خدایِ حکمران
دیگر خدایان اصلی
خدایان خرد

Isimud
نیمه خدایان و قهرمانان
ارواح و هیولاها
داستان ها

ریشه‌شناسی

بنابر شعر «انکی و نظم جهان»، مه‌ها در اصل از سوی انلیل جمع‌آوری شدند و سپس تحویل انکی گردیدند تا آنها را بین شهرهای سومری، از جمله شهر خودش اریدو و دیگر شهرها چون اور، ملوها، و دیلمون پخش کند. این شعر همچنین مسئولیت خدایان کوچکتر را در مورد اتفاقات طبیعی و صنایع توصیف می‌کند.

جستارهای وابسته

منابع

    پیوند به بیرون
    در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ مه (اساطیر) موجود است.
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.