نیروی زمینی ارمنستان

نیروی زمینی ارمنستان یکی از شاخه‌های نیروهای مسلحِ این کشور است که مسئولیت اجرای عملیات‌های زمین پایه را بر عهده دارد. این نیرو در ۲۸ ژانویه ۱۹۹۲، تنها چند ماه پس از اعلام فروپاشی شوروی، در ادغام با دیگر بخش‌های نظامی ارتش ارمنستان تشکیل شد. اولین فرمانده نیروی زمینی ارمنستان، نورات تر-گریگوریانتس بود که در زمان شوروی سابق فرماندهی نیروی زمینی ارتش شوروی را بر عهده داشت. این کشور بیش از هزار و ۵۰۰ نفر از افسران خود را برای طی دوره آموزشی به یونان و روسیه اعزام داشته‌است. در مارس ۱۹۹۳ ارمنستان کنوانسیون بین‌المللی منع جنگ‌افزارهای شیمیایی چند جانبه را امضاء کرد که موجب می‌شد میزان جنگ‌افزار شیمیایی به اندازه قابل توجهی کاهش یابد.

Army of the Republic of Armenia

Emblem of the Armenian Army.
بنیانگذاری ۲۸ ژانویه ۱۹۹۲
کشور  ارمنستان
نوع ارتش
نقش جنگ زمینی
اندازه ۴۵٬۸۵۰ (شامل ۱۹٬۹۵۰ حرفه‌ای و ۲۵٬۹۰۰ سربازان وظیفه)[1]
(سرشماری ۲۰۱۳)
رژه نیروی زمینی ارمنستان
نبردها جنگ قره‌باغ
نقش حفظ صلح در کوزوو، افغانستان و لبنان
فرماندهان
فرماندهان
سرشناس		 * وازگن سارگسیان

این کشور در ژوئیه ۱۹۹۳ به عنوان یک کشور عاری از سلاح‌های هسته‌ای، به پیمان‌نامه منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای جمعی پیوست. ارمنستان در سال ۲۰۰۲ عضو سازمان پیمان امنیت جمعی شده‌است.

از زمان پایان جنگ قره باغ، ارمنستان بسیاری از عناصر ارتش را متعهد کرده‌است که به تقویت دفاع و دفاع از جمهوری ناشناخته آرتارا در برابر احتمال تجدید جنگ با آذربایجان همسایه کمک کند.

سربازان هنگ هوابرد در حین رژه در سال ۲۰۱۱

منابع
  1. مؤسسه بین‌المللی مطالعات استراتژیک (IISS). The Military Balance 2013. London: Routledge, 2013, pp. 215–16.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.