نیکلای مارکف

نیکلای مارکف (به روسی: Николай Марков) (زادهٔ ۹ ژانویه ۱۸۸۳ میلادی در تفلیس - درگذشتهٔ ۱۹ نوامبر ۱۹۵۷ در تهران)، معمار روس‌تبار مقیم ایران بود.

نیکلای مارکف
نام در زمان تولدنیکلای مارکف
زادهٔ۹ ژانویه ۱۸۸۳
تفلیس
درگذشت۱۹ نوامبر ۱۹۵۷ (۷۴ سال)
تهران
گورستان ارامنه دولاب
ملیتروسی - ایرانی
پیشهمعمار
پروژه‌هاکلیسای مریم مقدس
دبیرستان البرز
دبیرستان انوشیروان دادگر
مدرسه ژاندارک
ساختمان جدید دارالفنون
ساختمان اداره پست ایران
ساختمان سینگر
عمارت شهرداری
کارخانه قند ورامین
مسجد فخرالدوله
عمارت مشیرالدوله
خانه پروفسور عدل
زندان قصر

زندگی‌نامه

نیکلای مارکف در سال ۱۸۸۲ در خانواده‌ای سرشناس از افسرانِ روسیه تزاری در تفلیس زاده شد.[1] او در سال ۱۹۱۰ از آکادمی هنرهای زیبای سن پترزبورگ فارغ‌التحصیل شد و سپس تا سال ۱۹۱۴ در بخشِ فارسیِ دانشکدهٔ شرق‌شناسیِ این دانشگاه تحصیل کرد.[1] مارکف در جنگِ جهانی اول به عنوان داوطلب در ارتشِ روسیه در قفقاز خدمت کرد. در سال ۱۹۱۷ میلادی (۱۲۶۹ خورشیدی) آجودان فرماندهی بریگاد قزاق شد که یک واحد ویژهٔ نظامی در ایران بود که ناصرالدین شاه آن را تشکیل داده‌بود. در ارتشِ ایران به درجهٔ ژنرالی رسید و پس از انقلابِ اکتبر روسیه در ایران ماندگار شد. در سال ۱۹۲۱ میلادی از بریگاد قزاق خارج شد و و به حرفهٔ معماری بازگشت.[1] نیکلای مارکف در شهرداریِ تهران استخدام شد. این معمار روسی‌تبار با ساختِ بیش از ۲۰ اثر معماری در ایران و به خصوص در تهران، از پیشگامان معماری مدرن در ایران محسوب می‌شود.[1]

مارکوف معماری اسلامی و شیوه‌های سنتی احداث بناهای ایرانی و مصالح محلی از قبیل آجر، سنگ، کاشی و گچ را می‌ستود. در واقع، آجرهای خشتی که وی به کار می‌برد، به نام آجر مارکوفی مشهور شد. شهر تهران در دههٔ اول و دوم قرنِ جاری پر از ساختمان‌هایی به سبک او شد، سبکی که تلفیق چهار نوع فرهنگ را به نمایش می‌گذاشت: مدرن، التقاطی، غربی و ایرانی.[1] آرت دکو و جریان‌های موازی در اروپا و آمریکا استفاده از نتایج پژوهش‌های باستان‌شناسی، به خصوص نتایج مربوط به دوران اسلامی و صفوی در طراحی بر روشِ معماریِ مارکف تأثیر گذاشتند. استفاده از فناوری محلی متأثر از کشفیات باستان‌شناسی در طراحیِ بناها از دیگر ویژگی‌های کارِ مارکف بود.[2]

مقبره او در گورستان دولاب تهران قرار دارد.

آثار
مقبره مارکف در کنار آرامگاه شاهزاده گرجی که یکی از آثار خود اوست

مارکف سالها برای شهرداری تهران کار می‌کرد و ساختمان‌های بسیاری در تهران و شهرهای پیرامونی آن ساخته‌است.[4][5][6][7]

یادداشت‌ها
  1. روایتی نیز وجود دارد که طرح اولیهٔ مارکوف پس از وی توسط مارکار گالستیانس با دخل و تصرف به اجرا رسیده‌است.

منابع
  1. محمد ملاحسینی (۱۳ آبان ۱۳۹۱). «نیکولای مارکف (1882 - 1957)». همشهری آنلاین. از پارامتر ناشناخته |تاریخ بازبین= صرف‌نظر شد (کمک)
  2. «دبیرستان البرز تهران». پایگاه معماری اتود.
  3. "karname". Archived from the original on 5 March 2016. Retrieved 24 May 2012.
  4. "Tehran Building Manifests European Architecture" (PDF). Archived (PDF) from the original on 16 August 2010. Retrieved 18 April 2012.
  5. "Nikolai Markov ۱۸۸۲–۱۹۵۷ / ۱۲۶۱–۱۳۳۶".
  6. Culture and customs of Iran Par Elton L. Daniel,ʻAlī Akbar Mahdī.
  7. "Article Izvestia du 12.01.07". Archived from the original on 4 September 2012. Retrieved 18 April 2012.

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.