هوشنگ صمدی

هوشنگ صمدی کلخوران (زاده ۶ بهمن ۱۳۱۸ در شیخ کلخوران اردبیل) مشهور به ناخدا صمدی ناخدا یکم تکاور بازنشسته نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران است، که در طول جنگ ایران و عراق فرماندهی تیپ یکم تفنگداران دریایی ایران را برعهده داشت.[1][2][3]

ناخدا صمدی

هوشنگ صمدی کلخورانی
هوشنگ صمدی در آبادان ۱۳۹۶
زاده۶ بهمن ۱۳۱۸
روستای شیخ کلخوران، اردبیل
درجه ناخدا یکم
یگانگردان تکاوران دریایی بوشهر
فرماندهی تیپ یکم تفنگداران دریایی ایران ناخدا یکم پرویز رمضانی موسس تیپ یکم در بندرعباس
جنگ‌ها و عملیات‌هاجنگ دوم کردها و عراق
شورش ۱۳۵۷ خوزستان
نبرد خرمشهر
حصر آبادان
عملیات مروارید
عملیات ثامن‌الائمه
آزادسازی خرمشهر

صمدی فعالیت خود را از سال ۱۳۳۷ در نیروی زمینی شاهنشاهی ایران آغاز کرد.[4] در سال ۱۳۵۴ به نیروی دریایی ارتش منتقل شد و همزمان با آغاز جنگ ایران و عراق بعنوان یکی از فرماندهان ارشد گردان تکاوران دریایی بوشهر محسوب می‌شد. او در آغاز جنگ در حالی که بازنشستگی وی ابلاغ شده بود، به ارتش بازگشت و در سلسله عملیات‌های نبرد خرمشهر، حصر آبادان و آزادسازی خرمشهر به همراه دیگر تکاوران ارتش، نقش کلیدی ایفا کرد. در روزهای نخست جنگ، تیپ تکاوران تحت امر او بمدت ۳۴ روز در مقابل ارتش عراق از خرمشهر دفاع نمود، وی در این مدت ۸ بار مجروح شد.[5] وی در چندین نبرد دیگر همچون عملیات مروارید و عملیات ثامن‌الائمه نیز حضور فعال داشت. صمدی از جانبازان جنگ ایران و عراق محسوب می‌شود.[6]

زندگی‌نامه

هوشنگ صمدی در تاریخ ۶ بهمن ۱۳۱۸ در روستای شیخ کلخوران، اردبیل زاده شد. پدرش شیرعلی صمدی کلخورانی و مادرش قِزخانم نام داشتند.[9] وی پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی، با مهاجرت به تهران، تحصیلات متوسطه را تمام کرد و پس از اخذ دیپلم متوسطه به دانشکده افسری ارتش راه یافت. صمدی از سال ۱۳۳۷ به خدمت ارتش شاهنشاهی درآمد و از این سال فعالیت رسمی در نیروی زمینی ارتش را آغاز کرد. وی در سال ۱۳۵۴ به نیروی دریایی ارتش منتقل شد و جهت گذراندن آموزش‌های حرفه‌ای، به بریتانیا سفر کرد.[10]

سردیس ناخدا صمدی

در اسفندماه ۱۳۹۵ از سردیس ناخدا هوشنگ صمدی و کتاب خاطرات وی با نام «شهری که خرم ماند» در خرمشهر و با حضور حبیب‌الله سیاری فرمانده وقت نیروی دریایی ارتش، رونمایی شد.[11][12]

جایزه‌ها و نشان‌های افتخار

این بخش شامل نشان‌ها و جایزه‌های رسمی هوشنگ صمدی است، که بر روی لباس همسان او نصب می‌شود، ولی جایزه‌های غیرنظامی و غیررسمی را در برنخواهد داشت.

آرم‌ها

آرم‌های سینه
دانشگاه فرماندهی و ستاد
آجا
نیروهای ویژه
نیروهای ویژه دریایی
چتربازی درجه ۳
آرم‌های بازو
ستاد مشترک ارتش
تفنگداران دریایی
تکاوران دریایی
نیروی دریایی ارتش

جستارهای وابسته

پانویس

  1. «گفتگو با ناخدا هوشنگ صمدی فرمانده مدافعان خرمشهر». خبرگزاری فارس. ۱۳ خرداد ۱۳۹۳.
  2. «ناخدا صمدی: وقتی می‌گویند ارتش در جنگ غافلگیر شد، دیوانه می‌شوم». خبرآنلاین. ۲۰۱۹-۰۹-۲۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۱-۱۸.
  3. «توضیحات ناخدا صمدی درباره یک اظهارنظر جنجالی +فیلم». مشرق نیوز. ۲۰۱۷-۱۲-۰۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۱-۱۸.
  4. «نگاهی به كتاب خاطرات هوشنگ صمدی در سالروز سقوط خرمشهر». روزنامه جام جم. ۵ آبان ۱۳۹۷.
  5. «روایت ناخدا هوشنگ صمدی از آزادسازی خرمشهر». خبرگزاری جماران.
  6. «ناخدای ناجی خرمشهر». خبرگزاری مشرق. ۳ خرداد ۱۳۹۵.
  7. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲ اوت ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۱۲ نوامبر ۲۰۱۹.
  8. http://www.aparat.com/v/HCuB5/خشت_خام_/_نوبت_بیست_و_هفتم_/_گفتگوی_حسین
  9. یاحسینی، قاسم. ۱۳۹۳، ص ۱۵؛ به گفته هوشنگ صمدی، در سال ۱۳۱۸ این روستا در فاصلهٔ حدوداً ۱٫۵ تا ۲ کیلومتری شهر اردبیل بود که امروزه بخشی از شهر اردبیل است.
  10. یاحسینی، ۱۳۹۳، ص ۱۰–۱۱
  11. «رونمایی از سردیس ناخدا صمدی در خرمشهر». خبرگزاری مشرق.
  12. «هیچ کشوری به اندازه کشور ما ارتش از ملت پشتیبانی نکرده است». defapress.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۱-۱۸.

منابع

  • یاحسینی، سید قاسم (۱۳۹۳). تکاوران نیروی دریایی در خرمشهر: خاطرات ناخدا یکم هوشنگ صمدی فرمانده گردان تکاوران در خرمشهر. تهران: سورهٔ مهر. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۱۷۵-۲۶۷-۴.
  • یاحسینی، قاسم (۱۳۹۴). «۴۰ نوار کاست شد یک کتاب». خردنامهٔ همشهری، ویژه‌نامهٔ پایداری. تهران: شرکت همشهری. خرداد (۱۴۱): صص ۵۴–۵۵.

پیوند به بیرون

نگارخانه

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.