هوموسیستئین

هوموسیستئین
	نام‌گذاری آیوپاک 2-Amino-4-sulfanylbutanoic acid
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس	۴۵۴-۲۹-۵ , ۶۰۲۷-۱۳-۰ (L-isomer)
پاب‌کم	۷۷۸
کم‌اسپایدر	۷۵۷
UNII	0LVT1QZ0BA
EC-number	207-222-9
KEGG	C05330
ChEBI	CHEBI:17230
ChEMBL	CHEMBL۳۱۰۶۰۴
جی‌مول-تصاویر سه بعدی	Image 1
	SMILES C(CS)C(C(=O)O)N ;
	InChI InChI=1S/C4H9NO2S/c5-3(1-2-8)4(6)7/h3,8H,1-2,5H2,(H,۶٬۷) ; Key: FFFHZYDWPBMWHY-UHFFFAOYSA-N InChI=1/C4H9NO2S/c5-3(1-2-8)4(6)7/h3,8H,1-2,5H2,(H,۶٬۷); Key: FFFHZYDWPBMWHY-UHFFFAOYAS ;
خصوصیات
فرمول مولکولی	C4H9NO2S
جرم مولی	135.18 g/mol
	به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
	(بررسی) (چیست: /؟)
	Infobox references

هوموسیستئین (به انگلیسی: Homocysteine) یا به ختصار (Hcy)، با فرمول شیمیایی C₄H₉NO₂S یک سایتوکاین ضدالتهابی با ترکیب شیمیایی و شناسه پاب‌کم ۶۵۷۷ است؛ که جرم مولی آن ۱۳۵٫۱۸ گرم بر مول می‌باشد.[1]

سنتز هموسیستئین

هموسیستئین یک آمینواسید غیر پروتئینی گوگرددار، است که از متیلاسیون متیونین و سیستئین تولید می‌شود؛ هموسیستئین در رژیم غذایی وجود ندارد؛ و بنابراین، تنها منبع سنتز آن در بدن متیونین موجود در رژیم غذایی می‌باشد.[2]

هایپرهمو سیستئینمی

هایپر هوموسیستئینمی یا هیپرهموسیستئینمی در نبود بیماری کلیوی، نشان دهنده اختلال در متابولیسم اسید آمینه گوگرددار است که در اثر کمبود ‏ویتامینها (فولات،B12‏ و ‏B6‏) یا نقص ژنتیکی بوجود می‌آید. شواهد اپیدمیولوژیکی نشان می‌دهد که هیپرهموسیستئینمی خفیف با افزایش خطر بیماری آترواسکلروز و موارد سکته مغزی ‏ارتباط دارد؛ هیپرهموسیستئینمی عامل خطر مستقل بیماری‌های عروق کرونر قلب‏ است؛ ‏افزایش دریافت این ویتامینها به صورت مکمل یا افزودن این ویتامینها به مواد غذایی مصرفی می‌تواند به طریق بسیار ارزان موجب کاهش سطح هموسیستئین خون و کاهش خطر ‏بیماریهای قلبی- عروقی گردد.[3]

همچنین، مشخص شده‌است که افزایش سطح پروتئین واکنش‌گر C پیش‌بینی‌کننده‌ای قوی‌تری برای بیماری قلبی و عروقی نسبت به سطوح لیپوپرتئین با چگالی کم، هموسیستئین و اینترلوکین-۶ است؛ و خطر بیماری قلبی و عروقی در افراد با سطوح پروتئین واکنش‌گر C بالاتر از ۳ میلی‌گرم در لیتر در مقایسه با افراد با سطوح پروتئین واکنش‌گر C کمتر از ۱ میلی‌گرم در لیتر، دو برابر بیشتر است.[4]

جستارهای وابسته

ترکیب شیمیایی
سایتوکاین‌ها
نام‌گذاری اتحادیه بین‌المللی شیمی محض و کاربردی

پیوند به بیرون

Homocysteine MS Spectrum
Homocysteine at Lab Tests Online
Homocysteine: analyte monograph - The Association for Clinical Biochemistry and Laboratory Medicine
Prof. David Spence on homocysteine levels, kidney damage, and cardiovascular disease, The Health Report, Radio National, ۲۴ مه ۲۰۱۰

منابع

"IUPAC GOLD BOOK". International Union of Pure and Applied Chemistry. Retrieved 17 July 2013.
Angelo A.D. and Selhub J. (1997). Homocysteine and Thrombotic Disease. Blood, 90 (1): 1-11.
yavari, P. Homocysteine and cardiovascular disease. Hayat. 2000; 6 (2) :23-30 URL: http://hayat.tums.ac.ir/article-1-322-fa.html
Sarhadi M, Nasiri Farsani M, Hassanzadeh K. Comparing plasma levels of C-reactive protein, interleukin-10 and -15 in physically active and sedentary postmenopausal women Kane Ayntrlv. Salmand: Iranian Journal of Ageing. 2017; 12 (1) :104-115 URL: http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-1241-fa.html

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] "IUPAC GOLD BOOK". International Union of Pure and Applied Chemistry. Retrieved 17 July 2013.

[2] Angelo A.D. and Selhub J. (1997). Homocysteine and Thrombotic Disease. Blood, 90 (1): 1-11.

[3] yavari, P. Homocysteine and cardiovascular disease. Hayat. 2000; 6 (2) :23-30 URL: http://hayat.tums.ac.ir/article-1-322-fa.html

[4] Sarhadi M, Nasiri Farsani M, Hassanzadeh K. Comparing plasma levels of C-reactive protein, interleukin-10 and -15 in physically active and sedentary postmenopausal women Kane Ayntrlv. Salmand: Iranian Journal of Ageing. 2017; 12 (1) :104-115 URL: http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-1241-fa.html