والین

والین یکی از بیست اسید آمینه‌ی اصلی یاخته‌های زنده است.

Valine
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس 516-06-3 Y, 72-18-4 (L-isomer) Y, 640-68-6 (D-isomer) Y
پاب‌کم 1182
کم‌اسپایدر 6050 Y
UNII 4CA13A832H Y
EC-number 208-220-0
دراگ‌بانک DB00161
KEGG D00039 Y
ChEBI CHEBI:57762 Y
ChEMBL CHEMBL43068 Y
جی‌مول-تصاویر سه بعدی Image 1
خصوصیات[1]
فرمول مولکولی C5H11NO2
جرم مولی ۱۱۷٫۱۵ g mol−1
چگالی 1.316 g/cm3
دمای ذوب 298 °C decomp.
انحلال‌پذیری در آب soluble
اسیدی (pKa) 2.32 (carboxyl) 9.62 (amino)[2]
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
 Y (بررسی) (چیست: Y/N؟)
Infobox references

والین
شناسه‌ها
مخفف سه‌حرفیVal
مخفف تک‌حرفیV
بار زنجیر جانبیبدون بار
ویژگی‌ها
فرمول شیمیاییC5H11NO2

والین(Val): واین با ساختار شیمایی HOOCCH(NH2)CH(CH3)2 یکی از سه نوع آمینواسیدهای شاخه دار می‌باشد که برای اولین بار در سال 1901 توسط Emil fischer آلمانی از هیدرولیز پروتئین و تجزیه از کازئین شناسایی شد. والین یک آمینو اسید غیر قطبی و آب گریز می‌باشد. به همین دلیل در ساختار هموگلوبین گلوتامیک اسید آب دوست جایگزین این آمینو اسید شده تا گلبول‌های قرمز دچار لختگی نشوند. کدون‌های این آمینو اسید GUU,GUC,GUA,GUG می‌باشد.

مسیرهای سوخت و ساز

والین ، مانند سایر اسیدهای آمینه زنجیره ای شاخه دار ، توسط گیاهان تولید می شود ، اما توسط حیوانات نیست. بنابراین یک اسید آمینه اساسی در حیوانات است و باید در رژیم غذایی حضور داشته باشد. انسان های بزرگسال روزانه به حدود 4 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن نیاز دارند. از طریق چند مرحله که از اسید پیرویویک شروع می شود ، در گیاهان و باکتریها سنتز می شود . قسمت اولیه مسیر نیز به لوسین منتهی می شود.

جستارهای وابسته

منابع

  1. Weast, Robert C., ed. (1981). CRC Handbook of Chemistry and Physics (62nd ed.). Boca Raton, FL: CRC Press. p. C-569. ISBN 0-8493-0462-8.
  2. Dawson, R.M.C., et al., Data for Biochemical Research, Oxford, Clarendon Press, 1959.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.