وقت‌شناسی
وقت‌شناسی توانایی تمام‌کردن کار یا انجام وظیفه، در زمان یا پیش از زمان تعیین‌شده برای آن کار است.[1]
وقت‌شناس
«وقت‌شناس» در ادبیات فارسی به معنی وقت شناسنده، موقع شناس، کسی که زمان و موقع هر کاری را می‌شناسد و مقابل وقت‌ناشناس و وقت‌نشناس آمده‌است:
به سمع خواجه‌رسان ای ندیم وقت‌شناس
به خلوتی که در او اجنبی صبا باشد
(حافظ)
به ستاره‌شناس، دانشمند هیئت و کسی که دم را غنیمت داند (ابن الوقت یا بندۀ دم) هم وقت‌شناس گفته‌شده‌است:
بیا که وقت‌شناسان دو کون بفروشند
به یک پیاله می صاف و صحبت صنمی
(حافظ)[2]
جستارهای وابسته
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Punctuality». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۰ ژوئیه ۲۰۱۲.
- علی‌اکبر دهخدا و دیگران، سرواژهٔ «وقت شناس»، لغت‌نامهٔ دهخدا (بازیابی در ۱۰ ژوئیه ۲۰۱۲).
پیوند به بیرون
 |
معنای وقت‌شناسی را در ویکی‌واژه، واژه‌نامهٔ آزاد، ببینید. |
- Kaushik Basu, Jörgen W. Weibull. "MIT Department of Economics Working Paper No. 02-26: وقت‌شناسی: A Cultural Trait as Equilibrium". بخش اقتصاد ام‌آی‌تی.
- M. Brahimi, D.J. Worthington (September 1991). "Queueing Models for Out-Patient Appointment Systems – A Case Study". The Journal of the Operational Research Society. 42 (9): 733–746. ISSN 0160-5682. JSTOR 2583656.
- Andrew Chamberlain. "The economics of punctuality". The Idea Shop. Archived from the original on 16 July 2011. Retrieved 10 July 2012.
- Marcelo Pisarro, Nerds All Star, Revista Ñ, Diario Clarín, 9 de junio de 2008. "No perdamos la puntualidad" (اسپانیایی)
- Haddon Field. "وقت‌شناسی در ژاپن". Sound of Waves.
| مفاهیم کلیدی |   درگاه زمان | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
سنجشها و زمان استاندارد |
| ||||||
| ساعت |
| ||||||
| |||||||
| مذهب و اسطورهشناسی |
| ||||||
| فلسفه فضا و زمان |
| ||||||
| فیزیک |
| ||||||
زیستشناسی / روانشناسی / جامعهشناسی / اقتصاد / حسابداری / مدیریت |
| ||||||
| نوشتارهای وابسته |
| ||||||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.