ابدیت

ابدیّت، زمانِ بی پایان است. در فلسفه و ریاضیات نیز یک مدت زمانِ نامحدود، ابدیت یا ابدی نامیده می‌شود. ابدیت یک مفهوم مهم در بسیاری از ادیان است که در آن به جاودانگی خدا یا خدایان، ابدی گفته شده است. برخی همچون ارسطو، همین مفهوم را در موردِ جهان هستی -با توجه به گذشته و آینده- بکار بردند و مانندِ اشکالِ ابدیِ افلاطونی، ابدیت را ضرورتی تغییرناپذیر در نظر گرفتند.[1]

زمان
زمان کنونی
‏۲۲:۳۸, ۱۲ ژوئن ۲۰۲۱ (ساعت هماهنگ جهانی) –
مفاهیم کلی
گذشته ♦ اکنون ♦ آینده
ابدیت
مطالعات
گاه‌نگاری
تاریخ
دیرینه‌شناسی
آینده‌پژوهی
فلسفه
کنون‌گرایی ♦ ابدگرایی
تقدیرگرایی
فلسفه فضا و زمان
دین
اسطوره‌های آفرینش
پایان جهان
روز حساب
نامیرایی
زندگی پس از مرگ ♦ تناسخ
en:Kalachakra
اندازه‌گیری زمان و استانداردها
زمان متریک ♦ زمان هگزادسیمال
دانش
عمرسنجی از طریق پرتونگاری
en:Chronobiology
فرگشت
کیهان‌زایی
سرانجام کیهان
زمان در فیزیک
مفاهیمِ وابسته

فضازمان
حرکت ♦ فضا
رخداد (فلسفه) ♦ فضازمان
سفر در زمان ♦ پارادوکس سفر به زمان گذشته

در فلسفه

در مطالعات متافیزیکی، ابدیت الزاماً در بیرون و مستقل از فضا و زمان(فلسفه فضا و زمان) وجود دارد.

نماد

ابدیت بیشتر با نمایی از یک مار که در حالِ بلعیدنِ دمِ خود است شناخته شده و به نامِ اوروبوروس (Uroboros) نامیده می‌شود. دایره نیز معمولاً به عنوان یک نماد برای ابدیت استفاده می‌شود، نماد ریاضیِ بینهایت نیز علامتِ است.

ریشه‌شناسی

واژهٔ انگلیسیِ eternity (ابدیت) از واژهٔ لاتینِ «aeternus» به معنای «بدون آغاز و انجام» می‌آید.[2] واژهٔ «ابدیت» در زبان فارسی، از واژهٔ «اَبَد» + پسوندِ «یت» ساخته شده است. «ابد» به معنیِ «زمانِ آینده که نهایت ندارد»[3] یا «استمرارِ وجود، در زمانهای مقدرهٔ غیرمتناهیه در مستقبل، چنان‌که ازل، استمرارِ وجود است در زمانِ ماضیِ غیرمتناهی»، می‌باشد.[4] «ازل» به معنای «آنچه اول و ابتدا نداشته است، همیشگی»[5] یا «زمانِ بی‌آغاز» می‌باشد؛ بنابراین، چنانکه مشاهده می‌کنید واژهٔ انگلیسیِ eternity دربردارندهٔ مفهومِ «ازلیّت» و «ابدیّت»، هر دو، می‌باشد. یعنی «بی‌آغازی و بی‌انجامی» و همچنین «مدتْ زمانِ درازی که بی‌پایان و بیکران» باشد.

می‌توان برابرهای زیر را برای بیانِ این معنی در نظر داشت: «ابدیت»، «ازلیت»، «جاودانی»، «جاودانگی»، «بی‌پایانی»، «پایندگی»، «سرمدیّت»، «دیرینگی»، «همیشگی».

معنای دیگر

ابدیت، همچنین می‌تواند به معنای «بی‌زمانی» باشد[6]؛ حالتی که در آن گذرِ زمان به چشم نمی‌آید، چنانکه گویی لحظاتی از بی‌زمانی به تجربه در می‌آید.

جستارهای وابسته
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به ابدیت در ویکی‌گفتاورد موجود است.

پانویس
  1. Stanford Encyclopedia of Philosophy, Eternity
  2. «ریشهٔ واژهٔ eternity». گوگل.
  3. «فرهنگ فارسی عمید».
  4. «واژه‌نامهٔ دهخدا».
  5. «فرهنگ فارسی عمید».
  6. «A state to which time has no application; timelessness». Oxford Dictionaries.

پیوند به بیرون
معنای eternity را در ویکی‌واژه، واژه‌نامهٔ آزاد، ببینید.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ابدیت موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.